Γιορτή της Μητέρας χθες και αναζητώντας σύμβολα στην Καρδίτσα που θυμίζουν την αξία της, τον ύψιστο αυτό ρόλο της ζωής, στρέφουμε το βλέμμα μας στο άγαλμα της Μάνας που
δεσπόζει στο άλσος του Παυσιλύπου, με θέα την Πλατεία Πλαστήρα.
Το μπρούτζινο άγαλμα συμβολίζει τόσο τον αγώνα της μητέρας, όσο και την γυναίκα αγρότισσα του κάμπου. Μάς υπενθυμίζει τον πολύπλευρο βίο της γυναίκας ήδη από τα παλαιότερα χρόνια, που από τότε υπήρξε μάνα, σύζυγος, αλλά και πρωταγωνίστρια της γεωργίας και της ζωής συνολικότερα.
Παρότι η θέση της ουδέποτε ήταν ευνοημένη από την κοινωνία, σήμερα στα δικά μας χρόνια έρχεται δειλά δειλά η αναγνώριση, έστω και καθυστερημένα. Η Μάνα (στο άγαλμα) κρατά με το δεξί της χέρι το φουστάνι, ενώ το αριστερό είναι στο πρόσωπο, με τα μάτια χαμηλά, βυθισμένη στις σκέψεις της και τις έγνοιές της.
Ένα σημείο συμβολικό, που φέρει τόσες αξίες μαζί του και τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για το πιο «ζωντανό» άγαλμα στην πόλη. Και το αναφέρουμε αυτό, διότι ουκ ολίγες φορές βάφεται με μπογιές, πόσκα και μαρκαδόρους από φευγαλέες παρέες που κάθονται δίπλα της στα παγκάκια.
Ίσως είναι το πιο επίκαιρο αγάλμα εντός της πόλης με διαχρονικά μηνύματα, που ενώνει τον αγώνα της κατά το παρελθόν με τις αντίστοιχα σημερινές ανησυχίες των γυναικών.
Δ.Γ.
