Καθώς η άνοιξη φέρνει πιο κοντά το ραντεβού με την κάλπη (αρχές Απριλίου ή και Μάιο σύμφωνα με τα επικρατέστερα σενάρια) τα πολιτικά κόμματα καταθέτουν τις προτάσεις τους για τον αγροτικό τομέα και η πολική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο μονομάχων του Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη τις τελευταίες ημέρες έχει λάβει τη μορφή της «μάχης του κάμπου»…
Την αρχή έκανε προχθές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που επισκέφτηκε διαδοχικά κτηνοτροφική μονάδα στα Τρίκαλα όπου αγρότες τον ανέβασαν πάνω σε τρακτέρ για να τους μιλήσει και στη συνέχεια στην Καρδίτσα, όπου τόσο στη συνάντησή του με τους αγρότες του μπλόκου του κόμβου του Ε- 65, όσο και την ανοιχτή του ομιλία το βράδυ της Παρασκευής στο αίθριο της δημοτικής αγοράς, ανέλυσε το αγροτικό πρόγραμμα του κόμματός του. Φθηνό, αφορολόγητο πετρέλαιο και ρεύμα και μηδενισμό του ΦΠΑ για τα αγροτικά εφόδια περιελάμβανε το μενού των εξαγγελιών.
Μία εβδομάδα μετά, την ερχόμενη Παρασκευή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναμένεται να κάνει «ρελάνς» με την επίσκεψή του στη Λάρισα, όπου θα αναπτύξει το πρόγραμμα της ΝΔ για τον πρωτογενή τομέα, με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως θα υπάρξει εξαγγελία και για φθηνό αγροτικό πετρέλαιο σε μόνιμη βάση στην αντλία, αντί της επιστροφής του ΕΦΚ…
Στη βάση των εξαγγελιών για παροχές τα προγράμματα των κομμάτων δεν διαφέρουν σημαντικά, είναι η πρώτη παρατήρηση, καθώς πάνω- κάτω και το πρόγραμμα του τρίτου δημοσκοπικά κόμματος του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝ.ΑΛ., μιλά για μείωση του κόστους παραγωγής με παροχή φθηνού πετρελαίου και ρεύματος, μείωση των συντελεστών ΦΠΑ, ενώ θεωρητικά πάντα τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ κάνουν αναφορά στην ανάγκη σύνταξης ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου για τη γεωργία και την κτηνοτροφία και για τη σύνδεση της εφαρμοσμένης έρευνας με την πρωτογενή παραγωγή. Φυσικά στο πρόγραμμα της ΝΔ περιλαμβάνεται και ο νόμος που έχει ψηφίσει (και τον οποίο καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ) για τη μείωση της φορολογίας κατά 50% των αγροτών που συμμετέχουν σε συνεργατικά σχήματα (συνεταιρισμούς ή ομάδες παραγωγών) ή εφόσον ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής τους το διαθέτουν μέσω συμβολαιακής γεωργίας.
Η λογική του ΣΥΡΙΖΑ για την καταψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου ήταν ότι ευνοεί τους μεγαλοαγρότες, αφού πάνω από το 90% με βάση τα εισοδήματα που δηλώνουν εμπίπτουν στο αφορολόγητο (μέχρι 10.00 ευρώ) άρα παρέχει επιπλέον ρευστότητα στους λίγους σε κάθε χωριό για να συγκεντρώσουν τη γη των πολλών μικρομεσαίων αγροτών.
Η απάντηση των αγροτών πάντως στις προτάσεις για μείωση ή μηδενισμό του ΦΠΑ στα αγροεφόδια, είναι πως πρόκειται για μέτρο άνευ οικονομικής αξίας, παρά μόνο διευκόλυνσης στη ρευστότητα, αφού τηρώντας βιβλία εσόδων-εξόδων, ο ΦΠΑ συμψηφίζεται με τα έσοδα. Προσέξτε εφόσον όμως πουλούν την παραγωγή τους με τιμολόγια και εκεί βρίσκεται και η ουσία της όλης συζήτησης για το πώς θα καταστεί βιώσιμος ο πρωτογενής τομέας.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής των αγροτών διατίθεται χωρίς τιμολόγια «μαύρο» π.χ. ζωοτροφές όταν παραδίδονται σε κτηνοτρόφους, φρούτα και όσπρια με το σακουλάκι από σπίτι σε σπίτι, τενεκές με λάδι, βάζα με μέλι, κρέας ιδιαίτερα το αρνί, τυρί πρόβειο ή γίδινο από τον κτηνοτρόφο απευθείας στον καταναλωτή κλπ. Γενικά δηλαδή προϊόντα που δεν καταλήγουν στη βιομηχανία και τη μεταποίηση…
Αυτός είναι και ο λόγος που στις Βρυξέλλες εγκαλούμαστε συχνά- πυκνά στα συμβούλια των υπουργών Γεωργίας για το γεγονός ότι εμφανίζουμε ως χώρα τιμολόγια για τον αγροτικό τομέα, ετησίως περίπου όσα και οι επιδοτήσεις (περί τα 2,2 δις ευρώ) ενώ στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, η αναλογία είναι τουλάχιστον τριπλάσια.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας στην περσινή συνάντηση αγροτών των μπλόκων με κυβερνητικό κλιμάκιο, είχε αναφέρει ότι οι αγρότες δεν αποτελούν πυλώνα της εθνικής οικονομίας (το συμπλήρωσε στη συνέχεια μετά τη δυσαρέσκεια των παραβρισκόμενων αγροτών «ενώ θα έπρεπε»), αφού η συμμετοχή τους στο ΑΕΠ είναι κάτω του 3%. Αυτό βέβαια είναι αληθές αλλά με βάση ωστόσο τα επίσημα στοιχεία, ενώ δεν έλαβε υπόψη και το δείκτη μόχλευσης στην απασχόληση με έναν πολλαπλασιαστή κοντά στο 7 κατά μέσον όρο που φτάνει το τελικό ποσοστό συμμετοχής στο ΑΕΠ άνω του 20%, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η προστιθέμενη αξία από τη μεταποίηση.
Είναι προφανές ότι το μέτρο της μείωσης του φόρου κατά 50% στη φορολογία, δεν έχει μόνο ως στόχο να ενθαρρύνει το συνεργατισμό, ως μία απάντηση της κυβέρνησης στην ασυδοσία μεσαζόντων και εμπόρων (λόγω της αδυναμίας των ελεγκτικών μηχανισμών), αλλά και για να μπορέσει να πατάξει τη φοροδιαφυγή υπακούοντας στις προτροπές των εταίρων μας. Ότι περνά από συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών, ή συμβολαιακή γεωργία με μεταποιητικές μονάδες είναι τιμολογημένο.
Η λογική των πολιτικών κομμάτων με τους ανθρώπους της υπαίθρου, είναι διαχρονικά τις τελευταίες δεκαετίες η εξής: τους θυμόμαστε μόνον όταν είναι εκλογές γιατί συνεχώς ο πληθυσμός τους φθίνει άρα μειώνονται και οι ψήφοι τους και ως ανταπόδοση τους αφήνουμε εκτός του ραντάρ των ελέγχων της εφορίας, αλλά και εκτός των έργων υποδομής που το κράτος είναι υποχρεωμένο να υλοποιεί (έστω και με τη έξοδο των ΣΔΙΤ τα τελευταία χρόνια), άρα τους οδηγούμε και σε πληθυσμιακή συρρίκνωση στα χωριά τους. Δηλαδή οι κυβερνήσεις κάνουν πως τους προσέχουν και οι αγρότες κάνουν πως είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Φυσικά αυτή είναι μία γενίκευση και δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις, είτε αγροτών, είτε κυβερνήσεων… (Σ.Σ. κάποιος δημόσιος υπάλληλος σε αντιστοιχία μας είχε αναφέρει σε ανύποπτο χρόνο πως το κράτος κάνει πως μας πληρώνει κι εμείς κάνουμε ότι δουλεύουμε).
Όλα τα παραπάνω πάντως θα είχαν ακόμη μεγαλύτερη αξία, αν τα πολιτικά κόμματα, έπαιρναν θέση και για τη μείωση του κόστους παραγωγής με έργα υποδομής που λείπουν για παράδειγμα από το θεσσαλικό κάμπο, γιατί καλό είναι το φθηνό ή ακόμη και το αφορολόγητο αγροτικό πετρέλαιο, αλλά το κόστος του νερού βαρύνει πολλαπλάσια στη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής, ιδιαίτερα στη Θεσσαλία.
Από την άποψη αυτή αναμένουμε με ενδιαφέρον την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη την προσεχή Παρασκευή στη Λάρισα σχετικά με την τύχη των φραγμάτων της Συκιάς (μερική μεταφορά νερού από την περίσσεια των χειμέριων υδάτων από τον Αχελώο στο θεσσαλικό κάμπο) και το φράγμα Μουζακίου. Σ.Σ. Ο Αλέξης Τσίπρας πάντως στη συνάντηση με τους αγρότες της Καρδίτσας επανέλαβε ότι οι θέσεις του είναι γνωστές για τον Αχελώο.
Συγκεκριμένα αναφερόμενος στα έργα υποδομής και ειδικότερα στον Αχελώο, τόνισε ότι η Θεσσαλία έχει ανάγκη όχι μόνο από έργα, αλλά και από έναν διαφορετικό σχεδιασμό. Αφού ξεκαθάρισε πως οι θέσεις του κόμματος είναι γνωστές, υπογράμμισε ότι το έργο έχει παγώσει από το ΣτΕ και δεν έχει νόημα να ξαναμπαίνει στο τραπέζι. «Όσοι το ξαναβάζουν στο τραπέζι, θέλουν να σας χαϊδέψουν τα αυτιά» είπε χαρακτηριστικά.
Γιάννης Κολλάτος
