Δυστυχώς ο πρωθυπουργός τόσο με την ομιλία του στη ΔΕΘ το Σάββατο, όσο και με τη συνέντευξη τύπου το μεσημέρι της Κυριακής, έχασε την ευκαιρία να συνδέσει το όνομά του με γενναία μέτρα ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης της χώρας, όπως με τη μείωση του ΕΦΚ σε πετρέλαιο και ενέργεια και την δρομολόγηση σημαντικών αρδευτικών- υδροηλεκτρικών έργων στη Θεσσαλία.
Είναι προφανές ότι η στόχευση ήταν η ανακούφιση των νοικοκυριών με το μπόνους στις πρώτες 300 κιλοβατώρες κατανάλωσης ρεύματος και εν συνεχεία οι νέοι, με τα μέτρα για τα μπόνους πρώτης πρόσληψης προς τους εργοδότες και το «πρώτο ένσημο» που θα βάζει η κυβέρνηση. Χωρίς όμως ισχυρό και ανταγωνιστικό παραγωγικό μοντέλο οι νέοι θα εξακολουθούν να μη βρίσκουν δουλειά, αφού επιχειρήσεις, βιοτεχνίες και αγροτικές εκμεταλλεύσεις εξακολουθούν να έχουν ανταγωνιστικό μειονέκτημα με τριπλάσιο ειδικό φόρο κατανάλωσης σε ενέργεια και καύσιμα σε σχέση με το μέσο Ευρωπαϊκό όρο (μας έμεινε μέτρο από το πρώτο μνημόνιο).
Ενώ χωρίς νερά από τον Αχελώο και άλλα μεσαία φράγματα όπως στο Μουζάκι, στην Πύλη (που είναι και συνοδά έργα του Αχελώου) αλλά και στη Σκοπιά Φαρσάλων που ακόμη δεν έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση, παρότι έχει το χρηματοδοτικό εργαλείο του Ταμείου Ανάκαμψης, οι νέοι θα φεύγουν από μία Θεσσαλία που χρόνο με το χρόνο ερημοποιείται και χάνει το μεγαλύτερο κεφάλαιό της που είναι η αγροτική γη.
Ειδικότερα για τον Αχελώο ο πρωθυπουργός σε σχετική ερώτηση που του έγινε ανέφερε τα εξής: «Είναι μια πονεμένη ιστορία η διαχείριση των νερών στη Θεσσαλία. Τεχνικά και συνταγματικά είναι πολύ δύσκολο έργο η μεταφορά νερού από τον Αχελώο στο Θεσσαλικό κάμπο (Σ.Σ. φράγμα Συκιάς) και θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχουμε προτάξει και άλλα έργα μικρότερης εμβέλειας που να καλύπτουν το υδατικό έλλειμμα στο θεσσαλικό κάμπο. Το έργο της Μεσοχώρας από την άλλη που δε σχετίζεται με την εκτροπή του Αχελώου προς της Θεσσαλία, πρέπει να λειτουργήσει ως υδροηλεκτρικό, καθώς έχουμε δαπανήσει 500 εκατ. ευρώ.Αλλά πρέπει να υπάρξει ένα αναπτυξιακό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα στην προσπάθεια που κάνουμε για την αναδιοργάνωση του αγροτικού τομέα, εναρμονισμένο με τις συνθήκες της νέας ΚΑΠ».
Είναι προφανές πως με τη δήλωσή του αυτή ο πρωθυπουργός δείχνει να αλλάζει πλεύση στο θέμα της μεταφοράς νερού από τον Αχελώο στη θεσσαλική πεδιάδα σε σχέση με όσα δήλωνε στο πρόσφατο παρελθόν (είναι δύσκολο έργο, αλλά πρέπει να το δούμε και με την περιβαλλοντική του χροιά γιατί ο θεσσαλικός κάμπος ερημοποιείται).
Αναφερόμενος στα έργα μικρότερης εμβέλειας, θα πρέπει να ιεραρχηθούν και να δρομολογηθούν εκείνα που είναι πέραν των άλλων και έργα για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και έργα Πολιτικής Προστασίας όπως είναι η αντιπλημμυρική θωράκιση. Και η θεομηνία «Ιανός» πριν από έναν ακριβώς χρόνο κατέδειξε την αναγκαιότητα των φραγμάτων Μουζακίου (στον Πάμισο) και Σκοπιάς Φαρσάλων (στον Ενιπέα).
Όσο για το έργο της μεταφοράς νερού από τον Αχελώο, δηλαδή το φράγμα Συκιάς, γνωρίζει ο πρωθυπουργός ότι είναι εξίσου σημαντικό υδροηλεκτρικό έργο, με πανόμοια παραγωγική δυνατότητα ηλεκτρικής καθαρής «πράσινης» ενέργειας όπως και το φράγμα της Μεσοχώρας και κυρίως είναι το έργο εκείνο που δίνει προοπτική στον τόπο μας Τούτο σημαίνει ότι δεν θα υποστείλουμε τη σημαία της διεκδίκησής του, για τα παιδιά μας για τα οποία το καλύτερο μπόνους είναι να βρίσκουν δουλειά στον τόπο τους σε μία πεδιάδα παραγωγής πλούτου και όχι λήθης και εγκατάλειψης από το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
«Ν.Α.»
