Πρώτα είχαμε τη δήλωση του πρώην πλέον υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης (που… καμάρωνε για τα χρήματα με αφορμή τις καταστροφικές φωτιές στην Ηλεία το 2007) Σπήλιου Λιβανού περί κομματικά υποκινούμενων αγροτικών κινητοποιήσεων.
Τώρα ακολούθησε η δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού για «επαγγελματίες διαδηλωτές» που «κάθε Ιανουάριο – Φεβρουάριο να ζεσταίνουν τα τρακτέρ».
Προφανώς μιλάμε για ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με τον αγροτικό χώρο. Επαγγελματίες πολιτικοί, με οικογενειακό υπόβαθρο στην πολιτική ιστορία του τόπου, που δεν έχουν κατανόηση και ενσυναίσθηση των προβλημάτων και της αγωνίας των ανθρώπων της πρωτογενούς παραγωγής και φυσικά δεν έχουν πατήσει το πόδι τους σε αγροτικό μπλόκο.
Ποιός προτιμάει το κρύο
από τη ζέστη του σπιτιού;
Τα προβλήματα είναι εκείνα που βγάζουν τους αγρότες στο δρόμο και όχι κάποιο… χούι! Διαφορετικά δεν θα είχαν καμία όρεξη να αφήσουν τη ζεστασιά του σπιτιού ή τη χαλαρή ατμόσφαιρα του καφενείου στο χωριό, να χρυσοπληρώσουν το ακριβό πετρέλαιο για να κάνουν πόσα χιλιόμετρα με τα τρακτέρ, και να τους τρώει το ψοφόκρυο της εθνικής οδού.
Δυστυχώς, δεν είναι σαλέ…
Και ναι οι αγρότες στα μπλόκα ψήνουν κανένα λουκάνικο ή αγοράζουν κάτι από την καντίνα δίπλα, συνοδεία λίγο κρασιού. Τι να κάνουν; Το αντίσκηνο που στήνουν δεν είναι χλιδάτο σαλέ σε κάποιο κοσμικό ορεινό τουριστικό προορισμό που συνηθίζουν να επισκέπτονται πολιτικοί του συναφιού τους, ούτε… διαθέτει κέτερινγκ. Όσο κι αν κάποιοι θεωρούν “αναχρονιστικό” τον τρόπο των κινητοποιήσεων, μάλλον είναι βαθιά νυχτωμένοι, αφού ομοίως κινητοποιούνται οι αγρότες σε Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία ακόμη και στις Βρυξέλλες (να δεις που κι αυτοί… υποκινούμενοι θα είναι)!
Οι οργανωμένες και δη όταν είναι μαζικές αγροτικές κινητοποιήσεις πάντα «πονούν» τις κυβερνήσεις και τους «επαγγελματίες πολιτικούς». Οι αποφάσεις για κάθε αγροτική κινητοποίηση, με κορύφωση το μπλόκο, λαμβάνεται από το οργανωμένο αγροτικό κίνημα συλλογικά, μέσα από τους αγροτικούς συλλόγους και τις Ομοσπονδίες, στις τάξεις των οποίων υπάρχουν αγρότες όλων πολιτικών πεποιθήσεων.
Τους ενώνουν τα προβλήματα
και τα δίκαια αιτήματα
Τα προβλήματα, τα αδιέξοδα και οι αγωνίες τους ενώνουν στον κοινό αγώνα με σαφές διεκδικητικό πλαίσιο. Και η ιστορία έχει δείξει, ότι διαχρονικά οι κυβερνήσεις λογαριάζουν τους αγρότες, όταν μαζικά βρίσκονται στον δρόμο και πιέζουν.
Το κόστος παραγωγής, με το πανάκριβο πετρέλαιο, την εκτίναξη του ρεύματος με τη ρήτρα αναπροσαρμογής και μαζί των εφοδίων, οδηγεί αδιαμφισβήτητα σε τραγικά αδιέξοδα. Αυτό το καταλαβαίνουν οι απλοί μικρομεσαίοι αγρότες, νεοδημοκράτες, κκέδες, συριζαίοι, πασόκοι. Άλλοι επιλέγουν να βγουν στο δρόμο, άλλοι όχι για τους δικούς λόγους, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως διαχρονικά πολιτικοί δίαυλοι παρεμβαίνουν αποτρέποντας αγρότες να συμμετάσχουν με τα τρακτέρ τους στις κινητοποιήσεις.
Αντί λοιπόν να συκοφαντούν το αγροτικό κίνημα, πρώτα απ’ όλα ας υλοποιήσουν την προεκλογική τους εξαγγελία και να δώσουν επιστροφή του ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο για όλους τους αγρότες ανεξαιρέτως.
Συκοφαντίες που αποσκοπούν στην παραπλάνηση της κοινής γνώμης και ιδίως των αστών και στη διέγερση του κοινωνικού αυτοματισμού. Μόνο όμως που δεν “πιάνουν” πλέον τα τεχνάσματα αυτά από τους «επαγγελματίες πολιτικούς» που έρχονται και φεύγουν.
Ο επίμονος και επίπονος αγώνας, εδώ και χρόνια, έχει δώσει στο αγροτικό κινήματα της Καρδίτσας και της Θεσσαλίας μεγάλη εμπειρία. Τεχνάσματα, υπονομεύσεις, ανούσιοι διάλογοι και συκοφαντίες πέφτουν απλά στο κενό…
Κ.Π.
