ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Μόλις στα 14 του χρόνια, άρχισε να ξεχωρίζει μεσα στο χαμό του… “αλανοπολέμου” της μπάλας και μάλιστα στη γραμμή κρούσης, ως επιθετικός!
Ήταν οι πρώτες σεζόν των 60ς, μετά τη θέσπιση των εθνικών κατηγοριών στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που βρήκαν την Αναγέννηση σε μια έντονη κρίση να ψάχνεται και ν’ αναζητά την ταυτότητά της!
Παρολίγο, μάλιστα, μέσα στα διοικητικά αδιέξοδα που προέκυψαν, να επέλθει και η συγχώνευση της (είχε επιτευχθεί συμφωνία που τελικά δεν προχώρησε) με τον Εθνικό Καρδίτσας!
Από τον Εθνικό, εκείνο τον καιρό, θα ξεκινήσει τη διαδρομή του ο Γιάννης Σταυρουλάκης και μέσα σ’ αυτή τη συγκυρία θα σμίξει η τύχη του με τον μεγάλο και λαοφιλή σύλλογο που ήταν νομοτελειακό να ξεπεράσει την κρίση και να ξαναβρεί το βηματισμό του.
Αυτό το ραντεβού της ιστορίας και της ζωής θ’ αποτελέσει την αφετηρία των σπουδαίων περιόδων που ακολούθησαν, όπου ο πιτσιρικάς από τη Μητρόπολη που τον “ανακάλυψε” ο Ιωσήφ Μαρσέλ (παράγοντας του ΑΟΚ αργότερα) θα εξελιχθεί στον απροσπέλαστο κι αναντικατάστατο αμυντικό της μυθικής ομάδας που δημιούργησαν οι “κιτρινόμαυροι” και σ’ έναν από τους εκλεκτούς – διαχρονικά – άσους της Καρδίτσας!
Το ντεμπούτο του, ως αμυντικός, θα το πραγματοποιήσει την περίοδο 1964-65 στη Β’ Εθνική στο 3-0 της Αναγέννησης επί του Απόλλωνα Λάρισας κι από εκείνο το νικηφόρο απόγευμα δεν θα ξαναπαίξει σε άλλη θέση και θα παραμείνει θεματοφύλακας των μετόπισθεν μέχρι που θα ολοκληρώσει τη μεγάλη καριέρα του το 1978.
Μ’ ένα αρχοντικό στυλ και “δαντελένιο” παιχνίδι, με υψηλή τεχνική κατάρτιση,
αστραπιαία σκέψη και φοβερά αντανακλαστικά, θα προσδώσει όχι μόνο δυναμισμό αλλά και απαράμιλλη ποιότητα στο κέντρο της άμυνας της Αναγέννησης, σε μια εποχή που οι αμυντικοί δεν χρειαζόταν να ξέρουν μπάλα, αλλα αρκούσε απλώς να είναι δυνατοί!
Τόσο η αγωνιστική του παρουσία όσο και το σουλούπι του, θύμιζαν κάτι από τον θρυλικό Γερμανό Φραντς Μπεκενμπάουερ που εκείνα τα χρόνια διέπρεπε στο διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα με τα χρώματα της Μπαγερν και της Εθνικής Δυτικής Γερμανίας!
Αρχικά με τον Παπαλέξη, στη συνέχεια με τον Πέτσα, τον Σακκά κι αργότερα τον Μπαζή πίσω τους στα γκολπόστ, αριστερά και δεξιά αντίστοιχα τον Πίτσαβο και τον Μαργούτα, θα σφυρηλατήσουν, τη δεκαετία του ‘70, την ατσάλινη άμυνα της τρομερής “κιτρινόμαυρης” μηχανής που έκανε τις Κυριακές των Καρδιτσιωτών λαϊκό πανηγύρι κι έγραψε τη νεότερη ιστορία του αθλητισμού της περιοχής! Που θα μπορούσε να παίξει ο Γιάννης Σταυρουλάκης;
Όπου και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του εκείνης της εποχής: Παντού και σε οποιαδήποτε μεγάλη ομάδα του κέντρου ή της Θεσσαλονίκης! Όσοι τους έζησαν και τους είδαν να “ζωγραφίζουν” στους… χωμάτινους γηπεδικούς καμβάδες, γνωρίζουν πως οι παραπάνω διαπιστώσεις δεν εμπεριέχουν την παραμικρή δόση υπερβολής…
Ο αγαπητός φίλος Γιάννης, έχει κατακτήσει με το σπαθί του περίοπτη θέση στις σελίδες με τις ξεχωριστές αθλητικές φυσιογνωμίες της Καρδίτσας…
Έζησε τα πάντα…
Από την δημιουργία της φοβερής ομάδας στα τέλη της δεκαετίας του ‘60, τα αλησμόνητα ντέρμπι με τη Λάρισα στη μάχη της ανόδου, αλλά και το πικρό 1-2 από τον ΑΟΚ το ‘73, μέχρι τις πρωταγωνιστικές πορείες τα επόμενα χρόνια και τα σπουδαία παιχνίδια με ΑΕΚ και Ολυμπιακό!
Από το… εξωπραγματικό ματς με τα έξι δοκαρια στο 20λεπτο με τον Απολλωνα Αθηνών (2-0), το μαύρο απόγευμα με τη αδιάφορη βαθμολογικά Λαμία με το χαμένο πεναλτι του μεγάλου Δήμου Τάντου και το 0-1 στο 90’ που στέρησε πάλι την άνοδο, μέχρι το συγκλονιστικό περιστατικό στην Καβάλα όπου έσωσε τη ζωή του αείμνηστου Γιώργου Μπαζή που σε μια σύγκρουση με αντίπαλο γύρισε η γλώσσα του και έμεινε αναίσθητος…
Όλα τα παραπάνω και πάμπολλα ακόμη ο Γιάννης Σταυρουλάκης τα έζησε με την αγαπημένη του Αναγέννηση μέχρι το 1978 που ολοκλήρωσε την πορεία του και πηγε στην ομάδα του χωριού του στη Δόξα! Γεμάτος από παραστάσεις κι ανεκτίμητες συγκινήσεις όσο λίγοι….
