Μερικές φορές λένε κάποιοι, συνήθως καλοπροαίρετοι, ότι όσοι ασχολούνται με τα προβλήματα των υδάτων Θεσσαλίας και ειδικά με τα έργα Αχελώου, ε κάποτε καταλήγουν να φαίνονται γραφικοί, τους βαριέται ο κόσμος, τα ίδια και τα ίδια, τίποτε δεν γίνεται και άλλα τέτοια.
Η πρώτη εντύπωση είναι ότι δικαιολογημένα το λένε. Αφού τόσα χρόνια αγώνες και προσπάθειες δεν έχουν τελεσφορήσει, κάποιοι απογοητευμένοι στην ουσία, καλούν όσους παραμένουν στις επάλξεις να τα «βροντήξουν» και αυτοί και …γαία πυρί μειχθήτω !
Ας μας επιτρέψουν όμως να παρουσιάσουμε και μια άλλη σκοπιά, μιας και όσοι ακόμα συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή ανήκουμε στους «αισιόδοξους».
Κατ’ αρχήν τα προβλήματα υδάτων, περιβάλλοντος, ενέργειας και τα σχετικά με αυτά αναπτυξιακά έργα στη Θεσσαλία (όχι μόνο Αχελώος) έχουν διαμορφώσει στην πράξη ένα κίνημα που στην πραγματικότητα εργάζεται συστηματικά για την αντιμετώπιση των οξυμένων οικολογικών προβλημάτων (επιφανειακά και κυρίως υπόγεια υδατικά οικοσυστήματα, ρύπανση κ.λ.π), την αντιμετώπιση των καταστροφικών επιπτώσεων από την συνεχή αύξηση των υδατικών ελλειμάτων, την όσο γίνεται καλύτερη κάλυψη των αρδευτικών αναγκών στην Γεωργία, την κάλυψη των υδρευτικών αναγκών από τους Δήμους, την εντεινόμενη ερημοποίηση, την υποβάθμιση των εδαφών, την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας (ΑΠΕ) από τα νερά των δύο ταμιευτήρων επί του Αχελώου (Μεσοχώρα, Συκιά), την ολοκλήρωση υποδομών ασφάλειας και προστασίας από φαινόμενα ξηρασίας (Ταμιευτήρας Συκιάς και σήραγγα μεταφοράς προς Μουζάκι) κ.α.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, αφού πρώτα εμβαθύνει κάπως στα προβλήματα, θα διαπιστώσει ότι οι οπαδοί της «εκτροπής Αχελώου» δεν είναι κάποιοι ελαφρόμυαλοι πεισματάρηδες που θέλουν, ντε και καλά, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, σε βάρος του περιβάλλοντος, σε βάρος της καλώς εννοούμενης ανάπτυξης, να δούνε κάποια «άχρηστα» έργα να εγκαινιάζονται !
Όλοι αυτοί, μαζί και αρκετοί πολιτικοί, επιστήμονες, αγρότες, και άλλοι ενεργοί πολίτες της Θεσσαλίας, έχουν ένα όραμα που συνδέεται με πολλές πλευρές της ζωής μας, που είναι πολυεπίπεδο, που είναι διαχρονικό και που δύσκολα πραγματοποιείται στα βιολογικά όρια μίας ή δύο, ίσως και τριών γενεών !
Εάν λοιπόν κάποιοι, φιλικά ή με καλή διάθεση, θέλουν να μας βλέπουν γραφικούς …., δεν χάλασε κι ο κόσμος !
Ας θυμούνται όμως ότι αυτή η προσπάθεια βρίσκει όλο και περισσότερη ανταπόκριση σε νεότερες γενιές, έχει βοηθήσει στην αναγκαία τεκμηρίωση από τους επιστήμονες για τους σκοπούς του κινήματος που υπηρετεί και βεβαίως οι προτάσεις αυτές έχουν «περάσει» στην agenda των πολιτικών μας εκπροσώπων, στις διεκδικήσεις από τους φορείς της Θεσσαλίας και βεβαίως, έστω με τις εκάστοτε διακυμάνσεις στις προγραμματικές θέσεις των Κυβερνήσεων.
Ας μας επιτρέψουν όμως οι φίλοι αναγνώστες να προσδιορίσουμε και εμείς κάποιους «γραφικούς» από την δική μας σκοπιά.
Πρόκειται για τους, λίγους έστω, εχθρούς του περιβάλλοντος στη Θεσσαλία, για εκείνους που από την μια δηλώνουν ευαίσθητοι και «οικολόγοι» αλλά αρνούνται όμως να δουν κατάματα την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στον τόπο μας. Αναφερόμαστε επίσης στους εμμονικούς που αρνούνται να πάρουν καθαρή θέση για τις προοπτικές των έργων Αχελώου, εκείνους που πολεμάνε την παραγωγή ενέργειας από τα νερά του, που περιφρονούν τις επενδύσεις που έγιναν από το υστέρημα του Ελληνικού λαού και που ζητούν χωρίς ντροπή την κατεδάφιση και πάντως όχι την ολοκλήρωσή τους και την αξιοποίηση τους.
Με την παραπληροφόρησή, την αμφισβήτηση και την σύγχυση που καλλιεργούν, με τα τυποποιημένα επιχειρήματα και τα κωδικοποιημένα επίθετα («φαραωνικά», «παράνομα», κ.α.), το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να δίνουν άλλοθι στην απραξία των Κυβερνήσεων εκείνων που δεν προχώρησαν ούτε ένα βήμα την επίλυση του πολύπλευρου υδατικού ζητήματος της Θεσσαλίας.
Για πολλούς από αυτούς ο Αχελώος αποτελεί απλά ένα θέμα συζήτησης. Για μας η ολοκλήρωση και κυρίως η αξιοποίηση των υδάτων του για πολλαπλούς σκοπούς είναι θέμα ζωτικής σημασίας για την ζωή των Θεσσαλών και βεβαίως αποτελεί αντικείμενο διαχρονικής διεκδίκησης.
Στην κρίση λοιπόν του καθενός η διάκριση των γραφικών.
