ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Το διαφημιστικό logo της επιτροπής για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και η συμμετοχή σ’ αυτό του Γιάννη Αντεντοκούνμπο, προκάλεσε συζητήσεις! Από τον δημόσιο… προβληματισμό δεν θα μπορούσε ν’ απουσιάζει φυσικά και ο καθαρόαιμος Ελλην Βασίλειος Τσιάρτας (ή Τσάρτας ανάλογα με το πως το γράφει κάθε φορά)!
Σέβεται λέει τον διεθνή μπασκετμπολίστα, αλλά διαφωνεί με την επιλογή στη φωτογραφία! Δεν το λέει ευθέως ότι τον ενοχλεί το χρώμα, αλλά πλαγίως. Είναι σαν κι αυτούς που δηλώνουν κατά καιρούς “δεν είμαι ρατσιστής μωρέ, αλλα όχι και να συνυπάρχω με μαύρους”!!! Δεν θα καθίσουμε ν’ ασχοληθούμε περισσότερο με τον εν λόγω κύριο, φυσικά, αλλα με αφορμή αυτή την κουβέντα, πάμε να δούμε λίγο την ουσία.
Ποιος έχει δικαίωμα τελικά να κάνει λίστες των… ευεργετών του έθνους; Ποιος έχει δικαίωμα να δηλώνει περισσότερο Ελληνας και με βάση ποια κριτήρια; Ποιοι είναι αυτοί που τη λέξη “πατριωτισμός” την έχουν για ψωμοτύρι αλλά μόλις ελθει η δύσκολη γίνονται οι καλύτεροι… “Νενέκοι”;
Όπως συνηθίζουμε να γράφουμε από τη στήλη, η διαδρομή είναι αυτή που δείχνει ποιος είναι τι. Η στάση ζωής και η συνέπεια του καθενός ανεξαρτήτως συνθηκών και καταστάσεων, είναι αυτή που δίνει τους “τίτλους” κι όχι το τι λέει και κατά πως τον βολεύει κάθε φορά.
Πολύ περισσότερο επιτροπές τύπου… Γιάννας! Ας είμαστε σοβαροί! Καταρχήν χρησιμοποίησαν τη φωτογραφία του αθλητή που σίγουρα δεν ρώτησαν αν επιθυμεί να συμπεριληφθεί δίπλα σε φυσιογνωμίες της ιστορίας Ελλάδας! Κι επειδή τυγχάνει να είναι χρώματος μαύρο, πέρα από το ότι το έπαιξαν “ανοιχτών οριζόντων” τον έδωσαν αυτομάτως βορά σε οποιονδήποτε εμπαθή!
Στόχος προφανώς να μας δείξουν ότι είναι υπεράνω των διαχωρισμών! Σφύζουν, ρε παιδί μου, από δημοκρατικά αισθήματα! Από μόνη της μια τέτοια κίνηση, όμως, να βάλεις δηλαδή έναν αθλητή δίπλα στον Κολοκοτρώνη και στον Περικλή, ήταν επόμενο να προκαλέσει συζητήσεις και να ανοίξει την “επιχειρηματολογία” μεταξύ άλλων και διακεκριμένων… μορφών του πνεύματος όπως ο Τσιάρτας!
Δεν χρησιμοποίησαν όμως μόνο τον εν λόγω αθλητή και κυρίως το χρώμα του, αλλά και τον αθλητισμό γενικότερα! Τι δουλειά έχει μια αθλητική προσπάθεια σε γιορτή για την επανάσταση του 1821; Παίζοντας… μπάσκετ νίκησε τους κατακτητές στα Δερβενάκια ο Νικηταράς;
Όλα για το θεαθήναι, όλα στο μύλο για να ικανοποιήσουμε την ματαιοδοξία μας! Οπως δηλαδή συνέβαινε και με το ξακουστό σε όλο το ντουνιά “πάρτι κουταλοφόρων” των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004…
Μιας και είπαμε για Νικηταρά, πάντως, να θυμίσουμε ότι σε ένδειξη ευγνωμοσύνης οι τότε… “επιτροπές πατριωτών” τον καταδίκασαν για προδότη (για συνωμοσία συγκεκριμένα κατά του βασιλιά Όθωνα) και κατέληξε ζητιάνος έξω από τις εκκλησίες! Την ίδια και χειρότερη μοίρα είχαν δεκάδες ακόμη αγωνιστές της επανάστασης. Αυτά όμως θα τα πούμε αναλυτικά όταν έλθει η ώρα της γιορτής!
