ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Έτσι λοιπόν, έχουν τα πράγματα με το γήπεδο – αθλητικό κέντρο της Αναγέννησης στον ιστό της πόλης. Για άλλη μια φορά επαναφέραμε το θέμα στην επικαιρότητα, για άλλη μια φορά υπενθυμίσαμε στους αρμόδιους τις δεσμεύσεις τους και στους… ξεχασιάρηδες το ιστορικό της υπόθεσης και όσα έγιναν πριν 2,5 χρόνια!
Αυτός είναι και ο ρόλος του δημοσιογράφου και του μέσου ενημέρωσης. Από κει και πέρα όμως αρχίζει και ο ρόλος του “ενεργού πολίτη” που πρέπει να είναι σε εγρήγορση, να έχει μνήμη, να διεκδικεί και να απαιτεί τα στοιχειώδη για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του τόπου του!
Συμβαίνει το τελευταίο; Η απάντηση, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να μη χαϊδευόμαστε μεταξύ μας, είναι ένα ηχηρότατο ΟΧΙ!
Καμία σοβαρή και συντονισμένη διεκδίκηση δεν υπάρχει. Γι’ αυτό άλλωστε και το συγκεκριμένο έργο, όχι μόνο έχει βαλτώσει, αλλα δεν ακούμε ούτε μια λέξη γι’ αυτό εδώ και καιρό!
Λες και δεν μας απασχόλησε ποτέ! Λες και δεν έγινε χαμός πριν τρία χρόνια, λες και δεν φωτογραφίζονταν με καμάρι όσοι δρομολόγησαν και τελικά υπέγραψαν την παραχώρηση του χώρου!
Όταν ούτε καν ο καθ ύλην ενδιαφερόμενος, που είναι η ομάδα, δεν έχει βγάλει μια ανακοίνωση, όταν δεν κουνιέται φύλλο από τους πολίτες, όταν οι όποιες αναφορές γίνονται μόνο με βάση τα προσωπικά “θέλω” και τις εναλλαγές φίλων μας σε ρόλους εξουσίας, τότε, γιατί να προχωρήσει;
Θέλετε και μια πρόβλεψη; Ποτέ δεν θα προχωρήσει αν εξακολουθήσει σ’ αυτό τον τόπο να επικρατεί αυτή η παροιμιώδης αδράνεια! Οχι μόνο το εν λόγω έργο (η ολοκληρωση του οποίου, θ’ αποτελούσε μια σπουδαία παρακαταθήκη για το μέλλον της περιοχής) αλλά και διάφορα άλλα που έχουν την ίδια ακόμη ή μεγαλύτερη σημασία!
Όταν η ίδια η πόλη δέχεται αμάσητα να κατρακυλάει στους οικονομικούς δείκτες στην τελευταία θέση της Ελλάδας, όταν δέχεται το νοσοκομείο της να μετατρέπεται σε κέντρο υγείας, όταν δεν αρθρώνει κουβέντα για όσες σβουριχτές σφαλιάρες τρώει κατα καιρούς, όταν κάθε περσι είναι και καλύτερα, ε, στο τέλος θα… πλημμυρίζει κιόλας!!!
Κι εδώ να σταθούμε και σε κάτι άλλο. Την αποστολή μας μέσα απ’ αυτές εδώ τις στήλες ν’ αναδεικνύουμε τα ζητήματα, να πιέζουμε και να ελέγχουμε τους αρμοδίους, τη βγάλαμε εις πέρας, πιστεύω, και με το παραπάνω! Θα λεγα ότι υπερβήκαμε και το ρόλο μας και με πολύ μεγάλο προσωπικό και οικονομικό κόστος, τη ίδια στιγμή που κάποιοι άλλοι χαριεντίζονταν κι έπαιζαν “σφαλιαρίτσες” φιλικες με τους φορείς εξουσίας!
Το ίδιο θα κάνουμε φυσικά όσο μας κρατάνε τα πόδια μας, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να το “πάρουν αλλιώς” όλοι όσοι εξακοκλουθούν να ζουν σ’ αυτή τη ρημάδα την περιοχή! Διότι αν δεν το κάνουν, απλά στο τέλος θα μείνουμε με τα… κλειδιά στο χέρι!
