Σαν σήμερα πριν από 49 χρόνια, το 1972 ο θρυλικός ηθοποιός Μάρλον Μπράντο, ο οποίος κέρδισε το περιβόητο αγαλματίδιο του Όσκαρ για την εξαιρετική ερμηνεία του ως Βίτο Κορλεόνε
στην ταινία “Νονός” του Φράνσις Φορντ Κόπολα, αρνήθηκε όχι μόνο να το παραλάβει, αλλά και να παραστεί ακόμα στην τελετή απονομής.
Με αυτή του την πράξη ο Μάρλον Μπράντο έγραψε ιστορία και αποθεώθηκε από το κοινό για την απόφαση του. Βέβαια, ο λόγος που τον ώθησε στο να πράξει έτσι δεν ήταν να κερδίσει την εύνοια του κόσμου, αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό.
Ως γνωστόν, ο ηθοποιός είναι υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θερμός υποστηρικτής των αυτόχθονων της Αμερικής. Διαμαρτυρόμενος, λοιπόν, για τον τρόπο που παρουσίαζε ο αμερικανικός κινηματογράφος την εικόνα των Ινδιάνων, πλάθοντας μία άσχημη εντύπωση για αυτούς, έστειλε την βραδιά των Όσκαρ την Σανχίν Λιτλφέδερ στη θέση του. Η Σανχίν είναι ηθοποιός με καταγωγή από τους Ινδιάνους Απάτσι. Δε βρέθηκε εκεί προκειμένου να παραλάβει το Όσκαρ αντί του Μπράντο, αλλά για να διαβάσει μια επιστολή 15 σελίδων, που είχε γράψει ο ηθοποιός σχετικά με τα δικαιώματα των Ινδιάνων.
Μόλις έφτασε η στιγμή, που ακούστηκε το όνομα του Μάρλον Μπράντο και όλοι περίμεναν να τον δουν να ανεβαίνει στη σκηνή υπό τη γνωστή μουσική υπόκρουση του “Νονού”, η Ινδιάνα Σανχίν Λιτλφέδερ ανέβηκε τελικά στο βήμα αντ’ αυτού. Με μία κίνηση του χεριού της αρνήθηκε να παραλάβει από τον Ρότζερ Μουρ το Όσκαρ για λογαριασμό του Μπράντο και εξήγησε το λόγο, που βρισκόταν εκεί.
Φυσικά, δεν πρόλαβε να διαβάσει τελικά τη διαμαρτυρία του Μάρλον Μπράντο, λόγω πιεσμένου χρόνου. Μίλησε, όμως, για τη θέση που στηρίζει ο γνωστός ηθοποιός και για την άσχημη εικόνα που έχει σχηματιστεί για τους Ινδιάνους μέσω της βιομηχανίας του Χόλιγουντ, που τούς παρουσίαζε ως βίαιους, αιμοσταγείς, βάρβαρους και πολεμοχαρείς. Μάλιστα, ο παραγωγός του “Νονού”, Άλμπερτ Ρούντι απείλησε την Σανχίν μέχρι και με σύλληψη, ώστε να αποτρέψει τη σκηνή, όμως η προσπάθεια του ήταν ανεπιτυχής.
«Εκπροσωπώ το Μάρλον Μπράντο απόψε και μου ζήτησε να σας πω ότι είναι ευγνώμων, αλλά λυπάται που δεν μπορεί να παραλάβει αυτό το γενναιόδωρο βραβείο. Και η αιτία δεν είναι είναι άλλη από τη συμπεριφορά της βιομηχανίας του κινηματογράφου στους Αμερικανούς Ινδιάνους», ξεκίνησε τη δήλωση της η Σανχίν Λιτλφέδερ.
Οι αντιδράσεις, φυσικά, του κόσμου πάνω σε αυτές τις δηλώσεις ήταν ποικίλες. Πολλοί χειροκρότησαν τη νεαρή ηθοποιό, αλλά δεν ήταν λίγοι βέβαια και εκείνοι, που έδειξαν ξεκάθαρα την αποδοκιμασία τους, καθώς η θέση τους ήταν δύσκολη. Όντως εκείνη την εποχή, οι Ινδιάνοι είχαν ελάχιστη εκπροσώπηση στη βιομηχανία του κινηματογράφου και χρησιμοποιούνταν κυρίως ως κομπάρσοι. Ακόμα και οι ρόλοι, που απεικόνιζαν έναν Ινδιάνο χαρακτήρα δίνονταν σε λευκούς ηθοποιούς.
Όπως ήταν αναμενόμενο, πολλοί ήταν αυτοί, που στράφηκαν εναντίον του Μάρλον Μπράντο μετά από αυτή την πράξη. Φαίνεται ότι, δυστυχώς, δεν είχε το αποτέλεσμα, που ίσως περίμενε ο ίδιος, καθώς μέχρι και σήμερα, οι ιθαγενείς των ΗΠΑ, δεν έχουν καταφέρει να διεκδικήσουν την προβολή, που τούς αξίζει στον κινηματογράφο. Παρ’ όλα αυτά, όμως, η κίνηση του Μάρλον Μπράντο έχει μείνει στην ιστορία ως μία από τις αξέχαστες στιγμές των Όσκαρ.