Ανακοίνωση εξέδωσε το “Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα Καρδίτσας για υγεία ζωή και ελευθερία” με αφορμή το νομοσχέδιο για την παιδεία, δίνοντας όλες τις διαστάσεις της σημερινής πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί.
Αναλυτικά αναφέρει:
«Ενός κακού μύρια έπονται», έλεγε ο αρχαίος τραγικός Σοφοκλής και 2.500 σχεδόν χρόνια μετά έρχεται να επιβεβαιώσει την τραγικότητα της κοινωνικής μας σήψης. Μέσα στον τελευταίο χρόνο, από την απαρχή της πανδημίας μέχρι σήμερα, βιώνουμε τον θάνατο χιλιάδων συνανθρώπων μας, την υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας και την απαξίωση στις ανάγκες του υγειονομικού προσωπικού, τις απολύσεις, την εκμετάλλευση και την επισφάλεια στους χώρους εργασίας, την ελλιπή μέριμνα στα μέσα μεταφοράς, τον εμπαιγμό στη λειτουργία των σχολικών μονάδων, την καταπάτηση και λεηλασία παρθένων εκτάσεων στο όνομα μιας «πράσινης ανάπτυξης», τη συνοδευόμενη από κοροϊδία απουσία στήριξης σε πληγέντες από φυσικές καταστροφές, το λουκέτο στους χώρους πολιτισμού, την ασφυκτική συσσώρευση ανθρώπων στα «σύγχρονα» στρατόπεδα συγκέντρωσης και στις φυλακές, τη με τον νόμο βία και καταστολή σε όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται απέναντι στη διαρκή υποτίμηση των ζωών μας, την αστυνομοκρατία, τις διώξεις και τα αλλεπάλληλα φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας, τις διαδοχικές καταθέσεις νομοσχεδίων εν μέσω πανδημίας, την καταστρατήγηση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, την εφαρμογή των νόμων κατά το δοκούν, την κατασπατάληση δημόσιου χρήματος σε οπλικά συστήματα, ιδιωτικές κλινικές, τράπεζες, κατασκευαστικές και αεροπορικές εταιρείες, εξαγορά των ΜΜΕ και προσλήψεις χιλιάδων αστυνομικών και ειδικών φρουρών. Πλέον, δεν είναι αμφίβολο αν το ένα κακό, από το οποίο έπονται τα μύρια, είναι η πανδημία ή η δολοφονική κρατική, πολιτική διαχείριση.
Μέσα, λοιπόν, στην όλη ζοφερή κατάσταση, μεσάνυχτα Παρασκευής 29-1-21 κατατέθηκε το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, σε συνέχεια της εκπαιδευτικής υποταγής στις ανάγκες του κεφαλαίου και της εξουσίας που συντελείται τα τελευταία χρόνια, στοχοπροσηλωμένο στην ενίσχυση της ήδη ταξικής εκπαίδευσης και των φραγμών που αυτή επιβάλλει, καθώς και στην ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας με την επιβολή της αστυνόμευσης και στον χώρο των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Συγκεκριμένα, προβλέπονται μεταξύ άλλων:
• Ο περιορισμός των εισακτέων στα Α.Ε.Ι., που απορρέει από τη θέσπιση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής και της κατάθεσης διπλών μηχανογραφικών δελτίων με περιορισμένες επιλογές και λιγότερα διαθέσιμα τμήματα.
• Η διοχέτευση σπουδαστών σε Ι.Ε.Κ., που αφορά εκείνους που δεν θα εισαχθούν σε Α.Ε.Ι., γεγονός που προετοιμάζει το έδαφος για την κατάργηση της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης, αφού ήδη φρόντισαν να εξισώσουν κολλέγια με Πανεπιστήμια.
• Το όριο φοίτησης σε πανεπιστημιακές σχολές, απόφαση που εντατικοποιεί τη φοιτητική καθημερινότητα και αποκλείει από αυτήν τον ελεύθερο χρόνο, ενώ ταυτόχρονα είναι τόσο άδικη όσο και εκτός εκπαιδευτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, αφού όσοι καθυστερούν τις σπουδές τους, αφενός, στο σύνολό τους είτε εργάζονται είτε αντιμετωπίζουν προβλήματα, κι αφετέρου και κυριότερο, δεν επιβαρύνουν σε κανένα σημείο το Πανεπιστήμιο ή το κράτος.
• Κάρτες εισόδου, κάμερες παρακολούθησης με απευθείας μετάδοση σε «κέντρο λήψης σημάτων» της αστυνομικής διεύθυνσης, περιμετρική εξωτερική περίφραξη, περιπολίες από αστυνομικούς και ειδικούς φρουρούς, σχέδιο το οποίο πέρα από τον αυταρχισμό που το διαπνέει, εξαιρείται από την υποχρέωση δημοσίευσης στο πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» και αντλεί τα έξοδά του από χρηματοδοτούμενα προγράμματα για έρευνες που διεξάγονται στο Πανεπιστήμιο.
• «Πρόληψη της παραβατικότητας» και απαγόρευση – ακόμη και με την ποινή της οριστικής διαγραφής από τη σχολή – όλων των δραστηριοτήτων οργάνωσης και δράσης του φοιτητικού κινήματος (καταλήψεις, αποχές, διαμαρτυρίες, χρήση ανοιχτών χώρων κ.λπ.), με αποτέλεσμα να ποινικοποιείται η πολιτική δράση στις σχολές και να επιβάλλεται το δόγμα «τάξη και ασφάλεια».
• Η ποινικοποίηση των συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, καθώς θα απειλείται με ποινή φυλάκισης έως τρία έτη όποιος εισέρχεται σε μια οποιαδήποτε υπηρεσία (π.χ. χωρίς ραντεβού εν καιρώ πανδημίας) και επιμένει να εξυπηρετηθεί (ενώ π.χ. ο υπάλληλος του ζητά να βγει έξω), διάταξη η οποία δεν αφορά μόνο τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, αλλά οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία ή όργανο (π.χ. δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια).
Προσπαθούν, επομένως, να επιβάλλουν ολοκληρωτικό έλεγχο στους χώρους όπου η γνώση έμαθε να συναντά την ελεύθερη έκφραση· στους χώρους όπου διαμορφώνονται πνευματικά, κοινωνικά και πολιτικά γενιές δεκάδων αιώνων. Προσπαθούν να αποκλείσουν από την τριτοβάθμια εκπαίδευση παιδιά των χαμηλότερων κοινωνικών και ταξικών στρωμάτων, των γενικών και επαγγελματικών λυκείων, ώστε να αποτελούν το χαμηλόμισθο εργατικό δυναμικό τους.
Προσπαθούν να διευκολύνουν και να ενισχύσουν την ιδιωτική εκπαίδευση εις βάρος της μέσης οικογένειας καταστρέφοντας μια από τις ελάχιστες δομές κοινωνικής πρόνοιας που έχουν απομείνει.
Προσπαθούν να τιμωρήσουν το φοιτητικό κίνημα που εργάζεται, που αγωνίζεται, που συμμετέχει σε συλλογικότητες, που διεκδικεί, που σκέφτεται εκτός των πλαισίων που του επιβάλλονται.
Προσπαθούν να φιμώσουν την επιμένουσα ανορθογραφία στην αστική τους εκπαίδευση, το μαχόμενο φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα, που 30 χρόνια τώρα μπλοκάρει την αντιδραστική αναδιάρθρωση στα πανεπιστήμια και την εκπαίδευση και διεκδικεί τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας· γιατί, όσο γι’ αυτούς η εκπαίδευση θα αποτελεί μηχανισμό παραγωγής εργατικού δυναμικού, πειθαρχίας και κέρδους, τόσο για μας αποτελούσε και θα αποτελεί πεδίο αγώνων και επιβολής των αναγκών μας.
Προσπαθούν να καταλύσουν το άσυλο, στην ιδέα του οποίου τρέμουν, αφού εκφράζει όλες τις μέχρι τώρα κατακτήσεις και αποτελεί χώρο συνεύρεσης, ζύμωσης, συλλογικοποίησης και αγώνα. Προσπαθούν να καταστείλουν κάθε φωνή που αντιδρά σε όσα αναίσχυντα εφαρμόζουν.
Κι όλα αυτά, παρά τις αντιδράσεις σύσσωμης της εκπαιδευτικής και της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και της πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Βασικό μας καθήκον να διατρανώσουμε τις φωνές που αντιδρούν· τις φωνές που γαλουχήθηκαν και θα γαλουχούνται σε ελεύθερα Πανεπιστήμια· τις φωνές όλων των μαθητριών και μαθητών που δικαιούνται την πρόσβαση στη δωρεάν Τριτοβάθμια Εκπαίδευση· τις φωνές όλων των φοιτητριών και φοιτητών που σήμερα αποκαλούνται από τους «αρίστους» των κολλεγίων «άνομοι και παραβατικοί», μόνο και μόνο γιατί τηρούν το χρέος τους στην πολιτική υπόσταση και δράση· τις φωνές όλων των ανθρώπων που αγωνίζονται και διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο· τις φωνές που δε σιωπούν ούτε μέσα στην πανδημία ξεμπροστιάζοντας τη δολοφονική της διαχείριση.
Νεολαίοι, μαθητές, φοιτητές, γονείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, όλοι εμείς, η βάση της κοινωνικής και ταξικής πυραμίδας να σταθούμε πλάι-πλάι και να αγκαλιάσουμε αυτόν τον αγώνα· τον αγώνα της εκπαιδευτικής κοινότητας και της νεολαίας· τον αγώνα κόντρα στην αποστείρωση των πανεπιστημίων και στο τσάκισμα των αντιστάσεων, είτε είναι εντός είτε εκτός των σχολών· τον αγώνα τελικά που διεκδικεί ένα καλύτερο μέλλον.
Η εξουσία ξέρει πολύ καλά ότι, αν οι φωνές των φοιτητών ενωθούν με την κοινωνική πλειοψηφία, οι μέρες της είναι μετρημένες. Και αυτές να μετρήσουμε.
Από την πλευρά μας, χαιρετίζουμε τους αγώνες της 28-1-21 και στεκόμαστε δίπλα τους αλληλέγγυα και αγωνιστικά. Απαιτούμε την άμεση και οριστική απόσυρση του νομοσχεδίου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη.
Διεκδικούμε ουσιαστική και ελεύθερη παιδεία δωρεάν για όλους και γι’ αυτό καλούμε στη διαδήλωση για την εκπαίδευση την Πέμπτη 4-2-21 στις 12 το μεσημέρι στην Κεντρική Πλατεία Καρδίτσας, τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα πρόληψης. Απέναντι στη διαρκή υποτίμηση των ζωών μας, να υψώσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ-ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ!
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
Πέμπτη, 4/2, στις 12 μ. στην Κεντρική Πλατεία Καρδίτσας
Δίκτυο αλληλεγγύης και αγώνα Καρδίτσας – Για υγεία, ζωή και ελευθερία
