H BIOMHXANIA Ελληνοποιήσεων αθλητών, είναι μια παλιά ιστορία στον Ελληνικό αθλητισμό. Ξεκίνησε από την εποχή της χούντας στο χώρο του ποδοσφαίρου όταν έρχονταν… καραβιές οι ξένοι παίκτες! Ο Νίκος Γουλανδρής εκανε την αρχή με τον απιστευτο Ολυμπιακό της τριετίας ‘71-’74 για να συνεχιστεί το έργο και αργότερα με άλλες μορφές…
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ σίριαλ είχε βεβαίως εξελιχθεί το 1981 στην περίπτωση του Χουάν Ραμόν Ρότσα που “βαφτίστηκε” Γιώργος Μπουμπλής από το… Αιγάλεω για να παίξει στον Παναθηναϊκό! Τότε είχε προκληθεί μια φοβερή κόντρα Βαρδινογιάννη (ΠΑΟ) – Νταϊφά (Ολυμπιακός) και πολλά δικαστήρια…
ΣΙΓΑ σιγά οι ξένοι μπήκαν στο ποδόσφαιρο, ενώ με το άνοιγμα των συνόρων από την περίπτωση Μποσμπάν και μετά όλα αυτά αποτέλεσαν παρελθόν και οι Ελληνοποιήσεις ήταν πλέον πολύ εύκολη υπόθεση. Έπαιξε και ο πρώτος έγχρωμος παίκτης στην Εθνική και συγκεκριμένα ο Ντανιέλ Μπατίστα.
KI ENΩ οι ελληνοποιήσεις ήταν παιχνιδάκι πλέον πλέον, στη μαγική μας χώρα καταφέραμε να μην… Ελληνοποιήσουμε εναν Ελληνα που όλως τυχαίως ήταν για πολλούς ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που πέρασε ποτέ απο τα γήπεδα του τόπου και να του απαγορεύσουμε τη συμμετοχή του στην Εθνική!!! Ο λόγος βεβαίως για τον Βασίλη Χατζηπαναγή…
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ πέρασε φυσικά τα σύνορα του ποδοσφαίρου και εξελίχθηκε με συστηματικό τρόπο σε άλλα αθλήματα στα χρόνια της… χλιδής και της ευμάρειας! Τοτε που μπαίναμε στην ΟΝΕ, τότε που είχαμε γίνει όλοι…. χρηματιστηριακοί επενδυτές, τότε που ήμασταν έτοιμοι να φιλοξενήσουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να τους “ντύσουμε” με το… αρχαίο πνεύμα το ελληνικό, το αθάνατο!!!
ΠΩΣ θα μπορούσε, όμως να γίνει αυτό, χωρίς μετάλλια και διακρίσεις; Μπήκε, λοιπόν, στις ράγες το πρόγραμμα παραγωγής μεταλλιοφόρων! Πρώτα στην άρση βαρών και μετά στο στίβο. Ετσι είδαμε παιδιά που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα και που τα χαρακτήριζαν “λάθρο” απο την Αλβανία, να “βαφτίζονται”… Ελληναράδες!!!
ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ τους ικανούς, τους πότισαν ντόπα μέχρι τα μπούνια, τους χρησιμοποίησαν, εκμεταλλεύτηκαν τις επιτυχίες τους, βγήκαν μαζί τους φωτογραφίες και μετά τους πέταξαν σαν στημένες λεμονόκουπες στη λήθη! Εξαίρεση αποτελούν κάποιοι που κατάφεραν να το εξαργυρώσουν όλο αυτό και να γίνουν έως και βουλευτές…!
META ήλθαν τα… σκοτεινά χρόνια της κρίσης τα μεσοπρόθεσμα, τα νομισματικά ταμεία οι Γιούνκερ, οι Σόϊμπλε και η Λαγκάρντ! Οι χρηματιστηριακοί… επενδυτές ξεπουπουλιάστηκαν, το φέσι από τους Ολυμπιακούς Αγώνες έγινε μεγαλύτερο απ’ αυτό που φορούσε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και οι… ήρωες του 2004 κατέληξαν ξεχασμένες… θλιβερές μαριονέτες στο πατάρι με τα άχρηστα και πεταμένα αντικείμενα!
ΝΑΙ ακριβώς αντικείμενα! Απ’ αυτά που χρησιμοποιήθηκαν για τα κέρδη, το κέφι και τη ματαιοδοξία συγκεκριμένων και στη συνέχεια αφού ολοκλήρωσαν την αποστολή τους πήγαν στο… πατάρι για να μην πιάνουν χώρο…!!!
Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Πότε φεύγουν για διακοπές εκεί στην Αναγέννηση;
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Τα καλά του Γιάννη θέμε και το Γιάννη δεν τον θέμε»
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Ο κόσμος του αθλητισμού είναι γεμάτος απο χαρακτήρες. Είναι η ίδια η ζωή ουσιαστικά, που μοιάζει βέβαια με μια μεγάλη αρένα. Εχει απ’ όλα τα… είδη χαρακτήρων, έχει ιστορίες βγαλμένες απο παραμύθια, έχει εναν πλούτο ανθρώπινων χαρακτηριστικών και συμπεριφορών.
Εκεί μέσα, λοιπόν, απο το πιο χαμηλό μέχρι το πιο υψηλό επίπεδο θα ξεχωρίσεις πάντα όχι μόνο τους ικανούς αθλητές, αλλά και τους σπουδαίους ανθρώπους! Κι αν ώρες – ώρες το… αδηφάγο πλήθος μοιάζει με Ρωμαίους στο Κολοσαίο που περιμένουν με πόθο να δουν “αίμα” από τους “μονομάχους” της “αρένας”, έρχονται μαγικές στιγμές που κάποιοι ξεχωριστοί… τύποι αναδεικνύουν τις πραγματικές διαστάσεις του αθλητισμού ως έναν χώρο όπου οι άνθρωποι ενώνονται και καταργούν τις ψεύτικες διαχωριστικές. Ενας τέτοιος τυπάρας είναι ο Αντετοκούνμπο…!
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ
