ΓΙΑ ΤΟΥΣ απανταχού θιασιώτες του το ποδοσφαίρου – πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα που συνθέτουν αυτή την απίστευτη κοινωνική διεργασία – είναι και κάποιοι αγώνες που μοιάζουν με σταθμούς ζωής… Που συνδέονται μαζί με άλλα γεγονότα και αποτελούν σημείο αναφοράς…
ΥΠΑΡΧΟΥΝ αναμετρήσεις της ομάδας που αγαπάει ο καθένας που έδωσαν τόσες συγκινήσεις που δεν απαλείφονται ποτέ απο τον… “σκληρό δίσκο” του μυαλού και της ψυχής. Μπορεί ο πανδαμάτωρ χρόνος να απαλύνει με την μαγική ιδιότητα που διαθέτει τα έντονα συναισθήματα (χαρά ή και στεναχώρια) αλλά δεν μπορεί να σβήσει τις μνήμες…
ΜΕ ΤΗ χθεσινή αναφορά μας στο θρυλικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Παναχαϊκή το 1973, “ξυπνήσαμε” θύμησες απο κάποιους καλούς φίλους που βίωσαν εκείνα τα απίθανα ποδοσφαιρικά χρόνια…
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ μας βέβαια έχει τους δικούς του “ποδοσφαιρικούς σταθμούς” μέσα από την πορεία των ομάδων του. Παιχνίδια που είτε προκάλεσαν ευτυχία, είτε στεναχώρια είτε έντονη αμφισβήτηση… Απ’ όλα έχει το μενού…!
ΠΟΙΟ ήταν το πρώτο σου μάτς, ποιό εκείνο που σου προκάλεσε τη μεγαλύτερη χαρά ή εκείνο που σ’ άφησε… άυπνο απο την πίκρα…. Η διαδρομή για παράδειγμα της Αναγέννησης έχει να προσφέρει τόσα πολλά ιδιαίτερα στους παλαιότερους που γράφεις ολόκληρο βιβλίο, μόνο και μόνο απο τα… έντονα συναισθήματα που προκάλεσαν κάποιοι αγώνες στον κόσμο της…
ΤΙ ΝΑ πρωτοθυμηθεί κανείς…. Με αφορμή το “ταξίδι” που κάναμε για το θρυλικό μάτς του ΠΑΟΚ με την Παναχαϊκή, πέρασαν ταυτόχρονα από “μπροστά μας” επικά παιχνίδια της Αναγέννησης, τόσο τη δεκαετία του ‘70, όσο και αργότερα, το ‘80, το ‘90 και το 2000.
ΠΟΙΟΣ μπορεί να ξεχάσει από τους παλαιότερους το 1-2 από τον ΑΟΚ τo ‘72 που ουσιαστικά στέρησε την άνοδο στην Α’ Εθνική όταν βγήκε η Λάρισα;
ΠΟΙΟΣ μπορεί να ξεχάσει τον Ολυμπιακό Χαλκίδας του ‘86 με τη στημένη δωροδοκία, το 0-6 στην Κομοτηνή εκείνη τη σεζόν; Ποιος μπορεί να ξεχάσει το μάτς με την Καλλιθέα και με τον Ιωνικό το ‘93 όπου κόσμο γέμισαν και οι… στέγες των γύρω σπιτιών, ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Ανισιτς και το 1-0 επι του Ολυμπιακού το ‘94 και τη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη;
ΠΟΙΟΣ απ’ όλους όσοι το εζήσαν μπορεί να ξεχάσει το μπαράζ της Ριζούπολης που έκανε καινούργιους φιλάθλους, τις πρόσφατες μεγάλες νίκες στη football league (Τρίκαλα, Λάρισα, Βόλο κλπ) καθώς και την επική σωτηρία του ‘16 την τελευταία αγωνιστική των πλεϊ αουτ με τον Αιγινιακό;
ΚΑΙ ΠΟΣΑ ακόμη που στριφογυρίζουν στο μυαλό σου και σου λένε: “Ησουν τυχερός φίλε που τα έζησες….”!
Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Η φετινή σεζόν δεν προσφέρεται για αναμνήσεις, ε;
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Ζει κανεις με την ελπίδα ότι θα γίνει ανάμνηση»
ΑΝΤΟΝΙΟ ΠΟΡΤΣΙΑ – ΙΤΑΛΟΑΡΓΕΝΤΙΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Χαμός έγινε στο παιχνίδι ΑΕΚ - Αγιαξ με συμπλοκές οπαδών. Μεταξύ των οπαδών του Αιαντα του Αμστερνταμ και πολλοί υμνητές του Ναζισμού όπως το… “παλικάρι” που διακρίνεται στη ΦΩΤΟ με χιτλερικό χαιρετισμό…
Χώρος συγκέντρωσης
Το ποδόσφαιρο, ανέκαθεν, ήταν ένας χώρος όπου μπορούν μέσα στον πολύ κόσμο ν’ αναπτυχθούν διάφορα… “είδη”. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που συναντάμε το φαινόμενο για να μας προκαλεί έκπληξη…
Το χειρότερο
Βεβαίως, ζούμε σε καιρούς πολύ δύσκολους και περίεργους! Σε εποχές που τα πράγματα στην Ευρώπη δεν είναι όπως πριν μερικά χρόνια. Το χειρότερο είναι να το… θεωρήσουμε φυσιολογικό κι αυτονόητο να βλέπουμε υμνητές του ναζισμού στις εξέδρες…
Με το φώς…
Ακόμη πιο χειρότερο είναι ν’ αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο που προκαλούν αυτοί επεισόδια για να γίνουν το επίκεντρο. Με έναν τρόπο μόνο αντιμετωπίζεται το σκοτάδι! Με το… φώς στο μυαλό!!!
Παιδεία και κοινωνική μόρφωση
Ούτε με τις γενικεύσεις, ούτε με τις κραυγές, ούτε πολύ περισσότερο με τα επεισόδια και την τυφλή βία. Αυτά οδηγούν στο ακριβώς αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Είναι βούτυρο στο ψωμί τους…
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ
