Τον Μάρτιο του ΄43 τα Άγραφα, ο ορεινός όγκος του Ν. Καρδίτσας, αποτελούσαν την ελεύθερη πρωτεύουσα της κατεχόμενης τότε Ελλάδος. Τα Άγραφα δεν τα «πάτησαν» ούτε οι κατακτητές στη Κατοχή, ούτε οι Οθωμανοί επί 400 χρόνια.
Τα μοναδικού φυσικού κάλλους Άγραφα ανήκουν δικαιωματικά στις απάτητες βουνοκορφές τις οποίες θέλουν να ισοπεδώσουν «επενδυτές» με αιολικά, έργα αμφιβόλου απόδοσης. Γι’ αυτό και προκαλεί οργή στους πολίτες του Νομού μας η πρόσφατη απόφαση της Ρ.Α.Ε να δώσει άδεια για εγκατάσταση ανεμογεννητριών ύψους 180 μέτρων στο πιο τουριστικό μέρος της Λίμνης Πλαστήρα.
Οι ΑΠΕ στα ιστορικά Άγραφα, δεν θα επιφέρουν την επιθυμητή τουριστική ανάπτυξη. Απεναντίας θα βάλουν «ταφόπλακα» στην αναπτυξιακή προοπτική, ενώ οι διανοίξεις δρόμων και η αποψίλωση δασών θα ρίξουν «αλάτι» στις βαθιές πληγές που άνοιξε ο «Ιανός» στον ορεινό όγκο.
Η ένταξη των Αγράφων στο δίκτυο με τις απάτητες βουνοκορφές, όπως έγινε και με το όρος «Χατζή» στα Τρίκαλα, είναι πλέον καθολική απαίτηση. Η περιβαλλοντική πολιτική δεν μπορεί να ασκείται… αλά κάρτ. Άλλωστε πως θα αντιδρούσε ο ίδιος ο Θεσσαλός υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος κ. Κώστας Σκρέκας αν «επενδυτές» ήθελαν να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες στο Περτούλι;
Αν θέλει η κυβέρνηση να προωθήσει έργα ΑΠΕ, ας προχωρήσει επιτέλους τα υδροηλεκτρικά του Αχελώου που βαλτώνουν επί δεκαετίες, η λειτουργία των οποίων καθίσταται πιο αναγκαία από ποτέ μπροστά στην εξελισσόμενη ενεργειακή κρίση. Αν η Πολιτεία επιθυμεί να δώσει τουριστική ώθηση στο Νομό σε μια προσπάθεια να επουλωθεί εν μέρει το τεράστιο οικονομικό πλήγμα που υπέστη από τον «Ιανό», ας ανοίξει το φάκελο «χιονοδρομικό κέντρο Αγράφων».
Για την Καρδίτσα τα Άγραφα είναι η περηφάνια της και η Λίμνη Πλαστήρα προορισμός για την αναπτυξιακή προοπτική της.