ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Μας ρώτησε ένας καλός φίλος μ’ αφορμή το χθεσινό σχόλιο της στήλης για τα “πέτρινα χρόνια” της Αναγέννησης και την ευκαιρία που χάθηκε να αξιοποιηθεί η πενταετία 2013-2018 και υπό προϋποθέσεις να γίνει, γιατί όχι, και το άλμα που δεν έγινε ποτέ στην Α’ Εθνική…
«Καλά ρε μεγάλε, για ποιο άλμα μιλάς; Σε μια πόλη που πνίγεται εν έτει 2020 από τα ποτάμια που θα πρεπε να αξιοποιήσει, εσύ μιλάς για άλματα;”
Άντε να του πεις ότι έχει άδικο στο συλλογισμό του. Ποια επιχειρηματολογία ν’ αναπτύξεις που να μη σε οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου όπου ο Νομός Καρδίτσας μαζί με την πρωτεύουσά του, έγιναν… Βενετία και οι κατοικοι γονδολιέρηδες στα σπίτια και στα μαγαζιά τους;
Οποιαδήποτε συζήτηση κι αν διεξάγεται πλέον για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τούτης της περιοχής, θα έχει σημείο αναφοράς την πλημμύρα!
Είναι ο κοινός παρανομαστής που θα καταδεικνύει την… πρόοδο! Ο αγαπητός Αποστόλης Στεφανής μέσα στις ξεχωριστές ιστορικές αναδρομές που κάνει κατα καιρούς και που φιλοξενεί ο “ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ”, αναφέρεται και σε πλημμυρικά φαινόμενα που έπληξαν την περιοχή όχι τώρα, αλλά από το 1904!!!
Ναι, όπως το διαβάζετε! Από το 1904! Από τότε που ιδρύθηκε η Αναγέννηση δηλαδή! Από τότε παλεύει με τα ποτάμια της η Καρδίτσα και δεν λέει να τα… φέρει βόλτα! Κάθε φορά βέβαια, μετά από κάθε… λασπόλουτρο των κατοίκων της οι κατά καιρούς αρμόδιοι εξαγγελουν μεγάλα και σπουδαία αντιπλημμυρικά έργα με προϋπολογισμούς εκατομμυρίων!
Τα οποία έργα, πως… σπάει ο διάολος το ποδάρι του κάθε φορά, και τα άτιμα δεν επαρκούν μέχρι την επόμενη πλημμύρα! Και φτου κι από την αρχή! Ξεφυλλίζοντας τα κιτάπια της εφημερίδας βρήκα την προαναγγελία μεγάλων αντιπλημμυρικών της Καρδίτσας το 1937!!!
Κι όχι απλώς μεγάλα, αλλά Αμερικάνικα και… μόνιμα κιόλας!!! Εγραφε η σχετική ανακοίνωση: «Ήρχησεν η προπαρασκευαστική εργασία διά την εκτέλεσιν των μονίμων μεγάλων αντιπλημμυρικών εις την περιφέρειάν μας. Δια την πειδάδα Καρδίτσης δεν απομένει ειμή η διάθεσις του πρώτου τμήματος της προϋπολογισθείσης και εγκριθείσης δι’ αυτά δαπάνης, τμήματος του οποίον υπολογίζεται ότι δεν θα είναι ολιγώτερον των 50 εκατομμυρίων δραχμών! Η πίστωσις θα έχει διατεθή μέχρι τέλους του μηνός Μαϊου ώστε εντός του Ιουνίου το βραδύτερον να αρχήσουν τα έργα…»
Το βραδύτερο μέχρι τον Ιούνιο, έγραφε η ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 9 Απριλίου του 1937! Πέρασαν μόνο ΟΓΔΟΝΤΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ από τότε και φθάσαμε στην Παρασκευή (το χει η μέρα μάλλον!) 18 Σεπτεμβρίου του 2020 όπου πνιγήκαμε!
Όπως θα έχετε πληροφορηθεί, φαντάζομαι, από την ειδησεογραφία των ημερών, έχουν ήδη προαναγγελθεί χρηματοδοτικά πακέτα εκατομμυρίων και νέα μεγάλα (και προπαντώς μόνιμα!!!) αντιπλημμυρικά έργα!!!
Να ζήσουμε, να τα χαρούμε…!!!
- Κι ένα τραγουδάκι του Μάρκου Βαμβακάρη από το 1934 που είναι σχετικό. Αφιερωμένο φυσικά…
