Η ΟΜΑΔΑ που έκανε μια… φωνή και μια ψυχή τους Ελληνες απανταχού της γης ήταν μόνο μια στην ιστορία! Η ομάδα που κατάφερε να βγάλει στους δρόμους περισσότερο κόσμο κι απ’ αυτόν που βγήκε όταν έφευγαν οι ναζί στην απελευθέρωση το ‘45, η ομάδα που έδωσε καινούργια διάσταση στη λέξη “υπέρβαση”

ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ σε ποιά ομάδα αναφέρομαι. Αν όχι κοιτάξτε την ημερομηνία στο πάνω μέρος της σελίδας και αυτομάτως θα σας έλθει στο νού! 4 Ιουλίου 2004. Στάδιο Νταλούζ Λισαβόνας, Εθνική Ελλάδας ποδοσφαίρου! Περι αυτής ο λόγος…

ΠΕΡΑΣΑΝ σαν νεράκι δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια! Αδύνατον όμως να σβηστούν οι μνήμες απο τα όσα ζήσαμε ταξιδεύοντας χωρις… αποσκευές στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, αμέσως μετά την επιστροφή μας από το Οπόρτο όπου είχε διεξαχθεί ο ημιτελικός με την Τσεχία που έφερε την επική πρόκριση (γκόλ και φεύγουμε για τελικό)…!!

ΚΑΡΔΙΤΣΑ – Αθήνα – Οπόρτο – Αθήνα – Καρδίτσα – Αθήνα – Λισαβόνα- Ονειροχώρα, ένα… τσιγάρο δρόμος! Η πιο μαγική διαδρομή στον κόσμο που κάναμε ποτέ!

ΟΛΑ βεβαίως ξεκίνησαν νωρίτερα, όταν ένα… βαλλόμενο πανταχόθεν απο την κριτική των ειδικών (τρομάρα μας), συγκρότημα έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα γήπεδα της Πορτογαλίας αφήνοντας τον Ρονάλντο τον Φίγκο και την παρέα τους ξερούς με νίκη στην πρεμιέρα…

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 12 Ιουνίου γράψαμε στο ρεπορτάζ του “ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ”: “Ελλαδάρα τρελανέ μας” απαντώντας σε κείνους που είχαν προδιαγράψει μια συντριβή και έναν αποκλεισμό παρόμοιο εκείνου του θλιβερού Μουντιάλ του 1994! Απο κεινο το απογευμα, το… μυαλό βομβαρδίζονταν ότι κάτι ασύλληπτο θα συμβεί στον επόμενο μήνα. Ηταν ίσως το… δώρο απο την ανείπωτη στεναχώρια για το χαμένο μπαράζ (στο τελευταίο δευτερόλεπτο της παράτασης) της Αναγέννησης απο το Κερατσίνι στη Λιβαδειά μια εβδομάδα πριν, την Κυριακή 6 Ιουνίου….

ΤΟΤΕ που μας έμειναν τα… μικρόφωνα στο χέρι με τον Φούρκα στη μετάδοση του Ράδιο Θεσσαλία! O… θεός της μπάλας μας αποζημίωσε στη συνέχεια με κάτι που μόνο ως παραμύθι θα μπορούσαμε να το βιώσουμε!!!

ΤΙ έμεινε απο τότε και πως εξαργυρώθηκε για το ελληνικό ποδόσφαιρο αυτό το έπος; Πονεμένη συζήτηση αυτή, δεν έχει νόημα να την κάνουμε τέτοια ημέρα…. Ο,τι κι αν έγινε όποιοι κι αν το εκμεταλλεύτηκαν, όσα τρελά κι αν προηγήθηκαν ή ακολουθησαν, αυτό που δεν μπορεί να κλέψει κανείς, είναι οι αναμνήσεις και τα βιώματα χιλιάδων απλών ανθρώπων που ενώθηκαν με έναν μοναδικό ανιδιοτελή τρόπο…

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Τέλος οι ανακοινώσεις γι’ αυτό το μήνα;

ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Αλίμονο σε όποιον ζει στην έρημο και θυμάται του κόσμου»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ – ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Παράλληλα με το… θαύμα που πέτυχε η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου το 2004, στήθηκε και η μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών σ’ ο,τι αφορά εκμετάλλευση της δίψας των φιλάθλων για ένα αθλητικό γεγονός. Επόμενο ήταν, ζούσαμε βλέπετε στην… καρδιά της ευμάρειας και του εκσυγχρονισμού!

Απο τις πλατείες
Η αρπαχτή που έγινε απο κάποια ταξιδιωτικά πρακτορεία σε πλήρη συνεργασία με την ΕΠΟ ήταν ασύλληπτου μεγέθους. Υπήρξαν Ελληνες που πλήρωσαν 4.000 για αυθημερόν ταξίδι στην Πορτογαλία και είδαν το μάτς απο την γιγαντοοθόνη στην πλατεία της Λισαβόνας διότι τους άφησαν χωρις τα εισιτήρια που έκλεισαν!!!

Σελέμπρετις
Η τρομακτική ζήτηση και από τους… σελέμπρετις που ήθελαν τη λεζάντα δίπλα στην Εθνική, οδήγησε στους επιτελείς της ΕΠΟ να κρατήσουν τα εισιτήρια γι’ αυτούς, ενώ τα είχαν κλείσει απλοί Ελληνες φίλαθλοι!!!

Στρατιές!
Τατιάνες, Ζαχαράτοι, σχεδιαστές μόδας, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, ποπ είδωλα, μοντέλα πήγαν κατα… στρατιές στον τελικό και την πάτησαν εκατοντάδες συμπατριώτες που ενώ πλήρωσαν τα μαλλιοκέφαλά τους για τα εισιτήρια έμειναν εκτός. Τότε γλίτωσε το λιντζάρισμα ο πρόεδρος της ΕΠΟ την τελευταία στιγμή σε κεντρικό ξενοδοχείο της Λισαβόνας!

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ