Άφησαν πίσω το σπίτι τους, τις οικογένειές τους, τις ζωές τους και αργά τη νύχτα της Τετάρτης έφτασαν στην Καρδίτσα η οποία θα γίνει το καταφύγιό τους για άγνωστο πόσο ακόμα. Ο λόγος για μια οικογένεια από την Ουκρανία που βρήκε καταφύγιο στην πόλη μας χάρη σε μια συμπατριώτισσά τους που διαμένει στην Καρδίτσα για περισσότερα από 20 χρόνια.
Η 67χρονη Ελενα με τις δυο κόρες της-την 44χρονη Ειρήνη και την 41χρονη Αναστασία-και τα τρεις εγγονές της 8, 10 και 19 ετών που είδαν μέσα σε μια στιγμή τις ζωές τους να αλλάζουν, έφτασαν στην Καρδίτσα και πλέον ελπίζουν ο εφιάλτης να τελειώσει σύντομα ώστε να επιστρέψουν στην πατρώα γη και τα αγαπημένα τους πρόσωπα…Ζούσαν στο Ιρπιν και όταν αυτό βομβαρδίστηκε το εγκατέλειψαν και μετακινήθηκαν στο Κίεβο από το οποίο έφυγαν για να φτάσουν τελικά στην Καρδίτσα.
Συναντήσαμε την οικογένεια από την Ουκρανία στο σπίτι όπου φιλοξενείται.
Ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην οικογένεια και την Καρδίτσα είναι η Ολγα Ουσουλλού η οποία ζει και εργάζεται στην πόλη για περισσότερα από 20 χρόνια. Η Ολγα η οποία πριν από λίγες ημέρες μέσα στην φρίκη του πολέμου έχασε την 75χρονη μητέρα της στη Μαριούπολη ενώ τα αδέλφια της παραμένουν εγκλωβισμένα εκεί, άνοιξε την αγκαλιά της για την παιδική της φίλη και την οικογένειά της. “Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για τους δικούς μου ανθρώπους, δεν μπόρεσα καν να αποχαιρετίσω τη μητέρα μου” τονίζει στο “ΝΑ” η κ. Ουσουλλού η οποία λυγίζει περιγράφοντας τα όσα ζουν οι δικοί της άνθρωποι στη Μαριούπολη. “Με την αδελφή μου έχω να μιλήσω από τις 2 Μαρτίου, δεν ξέρω αν είναι ζωντανή. Για τον αδελφό μου μόλις χθες έμαθα ότι είναι καλά μέσω ενός μηνύματος. Για την μητέρα μου έμαθα ότι έφυγε από τη ζωή από έναν γείτονα” λέει στο “ΝΑ” η κ. Ουσουλλού με δάκρυα στα μάτια και συνεχίζει “Οι δικοί μου άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στη Μαριούπολη. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα,. Η πόλη έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ναρκοπέδιο, επικρατεί ένα χάος. Δεν μπορούν να φύγουν, καύσιμα δεν υπάρχουν, θέρμανση δεν υπάρχει. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα και εγώ για να τους βοηθήσω” λέει η ίδια. Μάλιστα εκτιμά ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη για όσα βιώνουν οι Ουκρανοί φέρουν τα εθνικιστικά τάγματα και όχι οι Ρώσοι. “Πιστεύω ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα λένε και όσοι βρίσκονται τώρα στη Μαριούπολη αυτή την εικόνα μας μεταφέρουν” λέει χαρακτηριστικά και απευθύνει έκκληση προς κάθε αρμόδιο να ληφθεί μέριμνα για τους χιλιάδες Ελληνες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ουκρανία. “Στην χώρα μου τα παιδιά μαθαίνουν ελληνικά στο σχολείο, υπάρχουν πανεπιστήμια, ο ελληνισμός είναι μέσα στη ζωή μας. Κάτι πρέπει να γίνει για όλους αυτούς τους ανθρώπους” λέει με αγωνία.
Οσοι ώρα συνομιλούμε με την κ. Ουσουλλού οι γυναίκες και τα τρία παιδιά παρακολουθούν σιωπηλά. Τα θλιμμένα βλέμματά τους μαρτυρούν τα όσα έχουν περάσει μέχρι να νιώσουν ασφαλείς. Ομως η αγωνία τους για τους ανθρώπους που άφησαν πίσω τους είναι διάχυτη…Και αυτές είναι από τις τυχερές διότι είχαν κάπου να πάνε. Υπάρχουν χιλιάδες συμπατριώτες τους που βρίσκονται απλά στο δρόμο χωρίς κανείς να γνωρίζει για πόσο. Η κ. Ουσουλλού κατάφερε και από συγγενικό της πρόσωπο τους βρήκε ένα σπίτι και τα πρώτα είδη άμεσης ανάγκης που χρειάζονται ενώ οι δυο μικρες από τη Δευτέρα θα πάνε και σχολείο. Προσπαθούν πλέον να χτίσουν εδώ μια νέα καθημερινότητα απαλλαγμένη από τη φρίκη που βίωσαν με την ελπίδα όμως όλα να τελειώσουν σύντομα…
