ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Όπως συνέβη και στην πρώτη της Αναγέννησης που έχει αλλάξει εντελώς επίπεδο, έτσι και ο ΑΣΚ, έβγαλε προς τα έξω μια πολύ όμορφη εικόνα στην έναρξη της προετοιμασίας του για τη νέα αγωνιστική περίοδο και το πρωτάθλημα της Α2 Εθνικής. Οργάνωση, συνοχή, σοβαρότητα, υψηλοί στόχοι. Πάμε να πούμε δυο λόγια για την ομάδα που πέτυχε κάτι μοναδικό στην περιοχή μας.
Είναι αυτή που έχει κερδίσει το στοίχημα της διάρκειας που είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι στη διαδρομή ενός συλλόγου. Διάρκεια όχι απλά για να λέει ότι υφίσταται, αλλά να βρίσκεται μόνιμα σε υψηλά ανταγωνιστικά στάνταρς και να βάζει συνεχώς ψηλότερα τον πήχη.
Θυμίζουμε ότι ο ΑΣΚ έχει μια οκταετία στην πλάτη του με συνεχείς διακρίσεις αλλά και παροιμιώδη σταθερότητα. Δηλαδή. Δύο χρόνια στη Γ’ Εθνική Κατηγορία, ένα στη Β’ και πάει για πέμπτο στην Α2! Αν λέγαμε παλαιότερα ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο στο χώρο του Καρδιτσιώτικου μπάσκετ, θα μας περνούσαν για φαντασιόπληκτους!
Θυμίζω στους νεότερους (οι παλαιότεροι γνωρίζουν) ότι τον καιρό της πανελλήνιας άνθισης του αθλήματος (δηλαδή απο τη δεκαετία του ‘80 με την “αυτοκρατορία” του Αρη και την απογείωση στη συνέχεια), το μπάσκετ στην Καρδίτσα όλο κι όλο ήταν ο θρυλικός Γυμναστικός με ταβάνι τη Γ’ Εθνική!
Οι Τιτάνες Παλαμά ήταν εκείνοι που έκαναν την υπέρβαση κατορθώνοντας πολύ πολύ αργότερα (το 2014!!!) ν’ ανέβουν στη Β’ Εθνική. Τότε μιλούσαμε για άθλο! Και πράγματι ήταν! Δικαίως το Παλαμιώτικο συγκρότημα με τους αγαπητούς φίλους εκεί τον Βάϊο Φαλάγκα, τον Γιώργο Σακελλαρίου (σημερινός Δήμαρχος) και ολοι όσοι πέρασαν από τη διοίκηση, το τεχνικό τιμ αλλά και τον αγωνιστικό χώρο, είχε χαρακτηριστεί ως μπασκετική όαση στο Νομό Καρδίτσας!
Κι όλα αυτά μέσα σ’ ένα κλειστό χώρο Λυκείου! Οπως χαριτολογώντας τον “βαφτίσαμε” τότε από τη στήλη, ως… “Τάφο του Ινδού” παραληλίζοντάς τον με το ιστορικό κλειστό του Παναθηναϊκού!
Από τη στιγμή που στα ηνία του ΑΣ Καρδίτσας (που τον ανέβασε από την ΕΣΚΑΘ στη Γ’ Εθνική επίσης μια καλή μπασκετική παρέα με πρόεδρο τον Κρανίτσα), ανέλαβε η οικογένεια Δεληγιάννη, έγιναν αυτά που δεν έγιναν ποτέ στο μπάσκετ της πόλης!
Τη διαδρομή τη γνωρίζουμε! Από τη Γ’ στη Β’ Εθνική και από τη Β’ στην Α2 όπου παραμένει για πέμπτη συνεχόμενη σεζόν! Το πιο σημαντικό είναι πως σε όλο αυτό το διάστημα, ο σύλλογος έγινε πρότυπο διοικητικής και οργανωτικής λειτουργίας, κατακτώντας ταυτόχρονα το σεβασμό για την αγωνιστική του υπόσταση στο πανελλήνιο!
Προβάλλοντας το νομό με τον καλύτερο τρόπο και πιέζοντας με ιστορικές νίκες και τη συνεχή παρουσία του στο προσκήνιο του ελληνικού μπάσκετ, να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί το δεύτερο μεγάλο και σύγχρονο κλειστό γυμναστήριο!
Μέσα σ’ αυτή τη διαδρομή, ήλθε και η πρόσκληση για άνοδο στην κορυφαία κατηγορία πριν δύο χρόνια, όταν η ομάδα είχε καταπλήξει και έφθασε στα play off! Η διοίκηση, ζυγίζοντας την κατάσταση, μετρώντας τις δυνάμεις και βάζοντας και τον κόσμο ουσιαστικά στο παιχνίδι είπε “όχι” στο “δώρο” διασφαλίζοντας όμως τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος!
Ήταν σα να έλεγε: “Κύριοι, σας ευχαριστούμε αλλά δεν θα βγουμε στην πρώτη κατηγορία χαριστικά διακυνδυνεύοντας για εγωιστικούς λόγους να γκρεμίσουε ο,τι δημιουργήσαμε με πολύ κοπο. Αν το κάνουμε, θα το κάνουμε μόνοι μας με την αξία μας όταν έρθει η ώρα”!
Η γνώμη μας; Αν συνεχιστεί μ’ αυτό τον τρόπο η λειτουργία του συλλόγου, αυτή η ώρα δεν θ’ αργήσει και θα ναι ασφαλώς πιο γλυκιά…!!!
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Τα πρόσωπα, είναι αυτά που κάνουν την διαφορά. Ποτέ όμως μόνα τους, αλλά μέσα από το σύνολο, μέσα δηλαδή από τη συνύπαρξη με άλλους. Στην προκειμένη περίπτωση και στον ΑΣΚ ο Χρήστος Δεληγιάννης που λατρεύει το άθλημα διότι θα μπορούσε αν δεν τον σταματούσε ένα πρόβλημα υγείας να κάνει μεγάλη καριέρα και σε υψηλό επίπεδο, είναι ο άνθρωπος που έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο δημιούργημα. Με τις γνώσεις του, αλλά και την αντίληψη που έχει για το “χτίσιμο” μιας ομάδας. Και βεβαίως με οικονομική συνεισφορά της οικογένειας και του επίτιμου προέδρου, του πατέρα του Θωμά Δεληγιάννη που έκανε μια διοίκηση – πρότυπο. Χωρίς όμως τους συνοδοιπόρους που υπάρχουν από την αρχή στη διοίκηση, μ’ αυτή την καταπληκτική σύμπνοια, αλλά και γενικότερα σε όλη τη διαδρομή του ΑΣΚ, δεν θα πήγαινε πουθενά. Οπως βεβαίως και χωρίς τους προπονητές και τους αθλητές που πέρασαν και μετουσίωσαν όλο αυτό το εγχείρημα σε αγωνιστικές διακρίσεις. Πακέτο με τον κόσμο που στήριξε και στηρίζει. Δηλαδή αυτό που γράφουμε συχνά – πυκνά από τη στήλη: “Το ΕΓΩ” αναδείχθηκε και έχει αξία μέσα από τη διαδικασία του “ΕΜΕΙΣ”!
