ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Στις 30 Απριλίου είχε ανακοινωθεί επισήμως η οριστική ολοκλήρωση της αγωνιστικής σεζόν όλων των πρωταθλημάτων ομαδικών αθλημάτων στην Ελλάδα, πλήν της σούπερ λίγκας. Το τελευταίο παιχνίδι που έδωσε όμως η Αναγέννηση – που έπαιζε ως γνωστόν στο τοπικό – ήταν στις 9 Μαρτίου με τον ΑΟΚ στο Δημοτικό Στάδιο (7-0).
Ήταν η τελευταία φορά που επιτρέπονταν η είσοδος φιλάθλων! Φυσικά λόγω της πτωτικής πορείας του συλλόγου ο κόσμος στο εν λόγω ματς (όπως και σε όσα προηγήθηκαν) ήταν ελάχιστος. Τρείς κι ο κούκος για να το δώσουμε με… αριθμούς!
Από τους λίγους που βρίσκονταν στην εξέδρα τότε, είναι σίγουρο πως δεν υπήρχε ούτε ένας που να πίστευε ότι θα έλθει η στιγμή που όχι μόνο δεν θα μπορεί να πηγαίνει στο γήπεδο, αλλά ούτε να ξεμυτίζει από το σπίτι δίχως άδεια για βόλτα με κατοικίδιο και… φίμωτρο!
Δεν ήταν μάλιστα λίγοι εκείνοι που θεωρούσαν βέβαιο ότι όλη αυτή η ιστορία με τον καινούργιο ιό, θα έχει την ίδια εξέλιξη και κατάληξη με κάποιες άλλες που μας απασχόλησαν και “ξεφούσκωσαν” γρήγορα στη συνείδηση του κόσμου. Θα θυμάστε. Γρίπες πουλιών, χοίρων κλπ!
Να όμως που αυτός ο… ιούλης, που κατα πως λένε μας ήλθε από την Κίνα, όχι μόνο δεν λέει να το κουνήσει ρούπι, αλλά έχει βαλθεί να κάνει σμπαράλια όλον τον “ανεπτυγμένο” κόσμο! Για τον μη… ανεπτυγμένο βέβαια σιγά που θα μας πάρει ο πόνος!
Παράδειγμα για τον… “ιό” της πείνας που σκοτώνει 15.000 παιδιά κάτω των 5 ετών κάθε μέρα, γυρίζουμε πλευρό ή αλλάζουμε κουβέντα! Ούτε μέτρα, ούτε συναγερμούς από παγκόσμιους οργανισμούς, ούτε ειδικούς στα τηλεπαράθυρα της παγκόσμιας δημοσιογραφικής σκηνής να αναλύουν και να προειδοποιούν! Μούγκα και το μέγα έλεος…
Με τον κορωνοϊό, όμως, που απειλεί τις δομές του συστήματος και την κερδοφορία των λίγων, ο κακός χαμός! Και μάλιστα με την ευθύνη να ρίχνεται εξολοκλήρου στους πολλούς, που ενώ πληρώνουν μια ζωή, δεν έχουν διασφαλισμένο ούτε ένα κρεβάτι νοσοκομείο για την κακιά την ώρα!
Χαθήκαμε όμως, ας επανέλθουμε στη διακοπή και στο λουκέτο στον αθλητισμό. Αλλά θα μου πείτε κι εδώ απλώς καθρεφτίζεται η γενικότερη πραγματικότητα! Οι στρεβλώσεις, η παράνοια του “εδώ κολλάει – εκεί όχι” (επαγγελματικά – ερασιτεχνικά), η αδιαφορία για το ποιος “ζει και ποιος πεθαίνει” και στο τέλος η απογοήτευση και η κατάθλιψη!
Μας έκοψαν και τη δυνατότητα να χαρούμε την αθλητική δράση, τις συναυλίες, τις θεατρικές παραστάσεις, τη συνεύρεση. Την ίδια στιγμή που λειτουργούν με τις μηχανές στο “φουλ” όλα αυτά που εξαθλιώνουν τον άνθρωπο, που τον διαιρούν, που τον φανατίζουν και που του καταστρέφουν το περιβάλλον και που στο τέλος γεννούν και τις πανδημίες!
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Εκεί που γυρίζαμε την πλάτη σε ωραία αθλητικά γεγονότα που γινόταν στην πόλη μας, ιδιαίτερα όταν η Αναγέννηση ήταν στη Β’ Εθνική και ανταγωνίζονταν μεγάλους αντιπάλους και στη συνέχεια ο ΑΣΚ (που ευτυχώς παραμένει ψηλά), τώρα θα κάνουμε… μαύρα μάτια να δούμε ένα παιχνιδάκι!
Αυτονόητα…
Εκεί που θεωρούσαμε ότι το να παιζει μια ποδοσφαιρική ομάδα της Καρδίτσας με την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Παναθηναϊκό, τον Αρη, είναι… αυτονόητο και δίχως μεγάλη σημασία, τώρα θα παρακαλάμε να δούμε κανένα ματσάκι έστω και με ομάδες κωμοπόλεων ή κοινοτήτων! Ούτε κι αυτά πλέον είναι αυτονόητα, ούτε καν το οτι μπορεί να υπάρχει αθλητική δράση!
Στεναχώριες
Το γράφαμε και χθες! Δίχως ψυχαγωγία ο άνθρωπος είναι κενός και επιρρεπής σε προβλήματα υγείας. Οι όποιες στεναχώριες τον βαραίνουν, όντας απομονωμένος και μέσα σ’ ένα καθεστώς φόβου και καθημερινού βομβαρδισμού, γίνονται διπλές και τριπλές!
Τρόπος ζωής
Ο αθλητισμός και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο για εκατομμύρια ανθρώπους αποτελούσε κάθε εβδομάδα μια μορφή ψυχαγωγίας. Ακόμη και γι’ αυτούς που γκρίνιαζαν σχετικά με το θέαμα, τ’ αποτελέσματα και χίλια δυο άλλα, ήταν τρόπος ζωής το γήπεδο!
Η συνύπαρξη…
Έχουμε αναπολήσει τις στιγμές των γεμάτων γηπέδων αλλά και άλλων χώρων (συναυλίες, θεατρο, κινηματογράφος) όπου λαμβανε χώρα αυτή η ξεχωριστή διαδικασία της συνύπαρξης. Διότι αυτή την αίσθηση δεν μπορεί να στη δώσει μια κρύα οθόνη…
Ποιοι θα την πληρώσουν
Με απόφαση του υπουργού Υγείας, αναστέλλονται μέχρι νεωτέρας (όπως τονίζεται χαρακτηριστικά) οι άδειες του προσωπικού στις δομές υγείας! Δηλαδή μια πλήρη παραδοχή μέσω της απόφασης ότι δεν επαρκεί ο αριθμός για να τα βγάλουμε πέρα με την πανδημία. Κι αυτοί που φώναζαν και ωρύονταν για προσλήψεις προσωπικού και αναβάθμιση των υποδομών στο μεσοδιάστημα από το πρώτο μέχρι το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού δικαιώνονται μέχρι κεραίας! Τους είχαν γράψει κανονικά εκεί που δεν πιάνει μελάνι και τώρα τρέχουν πίσω από τα γεγονότα. Ποιοί θα την πληρώσουν; Μα φυσικά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, καθώς και ο κοσμάκης που δεν θα έχει πρόσβαση στους επιχορηγούμενους – από τα λεφτά του – κλινικάρχες!
