ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
«Δεν σ’ αφήσαμε μόνη ποτέ…»!
Ποιος, μικρός ή μεγάλος, δεν έχει τραγουδήσει στις ταλαιπωρημένες εξέδρες του Δημοτικού Σταδίου τους στίχους από το παραπάνω σύνθημα που προέκυψε από τις… ποιητικές εμπνεύσεις των οργανωμένων οπαδών της Αναγέννησης;
Και ποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι παραπέμπει σε υπερβολικές διαπιστώσεις; Κανείς!
Η Αναγέννηση είναι μία από τις… τυχερές αθλητικές οντότητες της Ελλάδας, διότι, πράγματι, δεν έμεινε μόνη της ποτέ και όλα όσα έκανε στην τεράστια διαδρομή της είχαν απήχηση…
Πάντα δίπλα της είχε τον κόσμο της, πάντα σε κάθε περίσταση, είτε ήταν στα πολύ πάνω της, είτε στα πολύ κάτω της είχε ν’ απευθύνεται σε ανθρώπους που τη νοιάζονταν και της έδιναν ενέργεια και ζωή!
Διαχρονικά και οπουδήποτε κι αν αγωνιζόταν υπήρχαν φίλαθλοι δίπλα της! Απο το πιο κοντινό σημείο στη βάση της που είναι η Καρδίτσα, μέχρι το πιο απομακρυσμένο της Ελλάδας!
Από μία άκρη στην άλλη στην επικράτεια, από την Ορεστιάδα, μέχρι το Ρέθυμνο όπου την έφεραν κατά καιρούς οι αγωνιστικές της υποχρεώσεις σε μια αδιάκοπη μακρά πορεία, με εξαίρεση μόνο την αποφράδα χρονιά του 2019 που την απέσυραν από το γήπεδο!
ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ… ΠΑΝΔΗΜΙΑ
Η φετινή αγωνιστική σεζόν πέρασε από χίλια κύμματα, όπως η ίδια η ζωή μας!
Από τον περασμένο Μάρτιο εισήλθαμε σ’ ένα πρωτόγνωρο μονοπάτι που το διαβήκαμε για πρώτη φορά.
Η πανδημία του κορωνοϊού, αναποδογύρισε την καθημερινότητά μας, ανέστειλε πολλές δραστηριότητες, μεταξύ αυτών και την αθλητική και με την πρόφαση αυτής επιβλήθηκαν απίστευτοι περιορισμοί που μας γύρισαν σε πολύ σκοτεινές εποχές!
Φόβος, αγωνία, αλλά και στερήσεις σε πράγματα που είχαμε την αίσθηση ότι είναι αυτονόητα, ακόμη και απαγόρευση της κοινωνικής συνεύρεσης!
Κι όμως! Μέσα σε όλη αυτή την παράνοια η Αναγέννηση δεν εμεινε και πάλι μόνη της!
Ο κόσμος της εφευρίσκοντας διάφορους τρόπους ήταν κοντά της! Οχι, προφανώς, με τη μαζικότητα που θα υπήρχε υπό κανονικές συνθήκες, ιδιαίτερα σε μια εξαιρετική παρουσία όπως η φετινή, αλλά με πάθος, στήριξη και αναλλοίωτη αγάπη!
Δεν διεξήχθη παχνίδι στο Δημοτικό Στάδιο από την αρχή της σεζόν μέχρι το τέλος που οι αγωνιζόμενοι να μην άκουσαν τις φωνές και τις παροτρύνσεις των φιλάθλων!
Ακόμη και στα εκτός έδρας ματς τα “κιτρινόμαυρα λάβαρα” ήταν απλωμένα σε κάγκελα ή σε… πλαγιές και το “ΑΣΑ” ακούγονταν πάντα! Με αποκορύφωμα βεβαίως στον αγώνα του Λιτοχώρου όπου γράφτηκε ιστορία όχι μόνο για την Αναγέννηση, αλλά συνολικά για τη φίλαθλη κοινότητα της Ελλάδας, καθώς “στήθηκε εξέδρα” σε… βουνό!!!
Μέχρι και στο “καταραμένο” γήπεδο της Νέας Μηχανιώνας όπου έγινε ολόκληρη επιχείριση από τους γηπεδούχους ν’ απουσιάζουν οι φίλαθλοι της Αναγέννησης για να μη δώσουν ώθηση στην ομάδα τους, πάλι οι Καρδιτσιώτες έδωσαν το παρών!
Η συμβολή, λοιπόν, του κόσμου, ακόμη και μέσα σ’ όλα αυτά τα απίθανα που βιώσαμε (ποιος μπορεί να ξεχάσει και την καταστροφική πλημμύρα που έπληξε την περιοχή μας), ήταν και πάλι καθοριστική στο να καταφέρει ο κοσμαγάπητος σύλλογος να φύγει από την αφάνεια…
