ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Ένα παράπονο (δικαιολογημένο) δεχθήκαμε για όσα γράφαμε χθες στη στήλη επιχειρώντας να περιγράψουμε την ατμόσφαιρα που επικρατεί σε Αναγέννηση και ΑΣΚ για τη νέα σεζόν, με τους υψηλούς στόχους και τις προσδοκίες που καλλιεργούνται για την πορεία τους στα πρωταθλήματα που συμμετέχουν.
Μας επισήμανε, λοιπόν, μια καλή ψυχή: “Καλά τα γράφετε για το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ και τις προσπάθειες που γίνονται, αλλά για το βόλεϊ θα πείτε καμια κουβέντα; Που πήγε το βόλεϊ της Καρδίτσας; Εξαφανίστηκε;”
Δικαιολογημένο το παράπονο και απολύτως εύστοχη η ερώτηση: Ελα ντε, που πήγε το βόλεϊ της Καρδίτσας; Αν εξαιρέσουμε τη γυναικεία ομάδα του ΣΠΑΚ που ως ευχάριστη όαση θα μετέχει στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής Κατηγορίας, δεν κινείται τίποτα άλλο στην πόλη! Τι συνέβη; Απλά είναι τα πράγματα:
Από τη στιγμή που κουράστηκαν οι “είλωτες” και γνώστες του αθλήματος που κρατούσαν επί σειρά ετων την ανδρική ομάδα του ΣΠΑΚ όχι απλά σε καλό επίπεδο, αλλά στο προσκήνιο του ελληνικού βόλεϊ, ξεπερνώντας κάθε άλλη ομάδα στη Θεσσαλία, άρχισε να ξεπροβάλλει η… ερημιά!
Από τη στιγμή που το όνομα ΣΠΑΚ δεν μετέχει στις κληρώσεις των εθνικών πρωταθλημάτων, εξαφανίστηκε αυτομάτως και το βόλεϊ στην Καρδίτσα! Κι εδώ επιβεβαιώνονται αυτά που γράφαμε πριν δυο -τρια χρόνια όταν το καραγκιοζιλίκι στον τρόπο διοίκησης της Αναγέννησης έδινε κι έπαιρνε!
Ενώ ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο η δημιουργία τμημάτων, πέραν του ποδοσφαίρου, με έμφαση στις ακαδημίες κι έναν μακροπρόθεσμο ορίζοντα, εξελίχθηκε σ’ ο,τι αφορά το βόλεϊ σε… “χάπενινγκ βασιλόπιτας”, ώστε να παριστάνουν κάποιοι τους παράγοντες!
Την κράτησαν την ομαδούλα του βόλεϊ κανα χρόνο και μετά την απέσυραν από το πρωτάθλημα την στιγμή μάλιστα που ετοιμαζόταν να παίξει μπαράζ ανόδου από το περιφερειακό στη Β’ Εθνική!!!
Θα μου πείτε εδώ απέσυραν για πρώτη φορά από ιδρύσεως ολόκληρη ποδοσφαιρική Αναγέννηση, τη γυναικεία ομάδα του βόλεϊ θα άφηναν; Κατέγραψαν ήδη δύο… “επιτυχίες” στο ενεργητικό τους κι ας ελπίσουμε στον παραγοντικό τους βίο να μην τις… τριτώσουν!!!
Ας επιστρέψουμε όμως στο ζητούμενο. Στην παρακμή του βόλεϊ για την περιοχή που επήλθε αμέσως μετά την κόπωση των ανθρώπων που κρατούσαν το ΣΠΑΚ όρθιο όχι για ένα και δύο χρόνια, αλλά για δεκαετίες!
Ποιο είναι το συμπέρασμα που προκύπτει; Οτι δίχως συνεργασίες, δίχως σχετικούς με το αντικείμενο ανθρώπους να ασχολούνται και δίχως ανανέωση των προσώπων στις διοικήσεις, είναι αδύνατον να προχωρήσει και να καθιερωθεί σε μακρύ ορίζοντα οποιαδήποτε προσπάθεια.
Δεν είναι “φωτοβολίδες” οι σύλλογοι για να κάνουμε το χαβαλέ μας μέχρι εκεί που έχουμε όρεξη (ή κάποια επιδίωξη) και μετά να τις “τουφεκάμε”!
Χειρότερο από το να λες ευθέως δεν μπορώ, διότι είμαι ακατάλληλος, είναι να παριστάνεις το αντίθετο: Οτι είσαι γνώστης!
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Ο,τι ισχύει για το βόλεϊ που γράφουμε δίπλα, ισχύει φυσικά για κάθε άθλημα και για κάθε προσπάθεια. Απλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μία επιπλέον ιδιαιτερότητα. Λόγω του γεγονότος ότι είναι πίσω σε δημοφιλία σε σχέση με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, απαιτεί περισσότερα κουράγια, ειδικευμένες γνώσεις και αγάπη.
Σταθερή πορεία
Αυτά δηλαδή τα στοιχεία που υπήρχαν επι χρόνια ολόκληρα στον ΣΠΑΚ (ποιος ξεχνάει την προσφορά του αείμνηστου Σαλιαράκη) όπου παρά τις ατέλειες, τις στρεβλώσεις και τα διάφορα προβλήματα της καθημερινότητας, υπήρχε μια σταθερή πορεία!
Σε όλη την Ελλάδα!
Ετσι φθάσαμε στο σημείο να ζήσουμε συγκινήσεις, μεγάλους αγώνες και διακρίσεις! Ποιος μπορεί να ξεχάσει οτι στις λεπτομέρειες χάθηκε η άνοδος στην Α1 Κατηγορία, ή άλλες έντονες στιγμές που μέσω των αγωνιστικών εκδηλώσεων του ΣΠΑΚ, η Καρδίτσα ακούγονταν σε όλη την Ελλάδα και στο χώρο του βόλεϊ;
Η γνώση το «Α» και το «Ω»
Η γνώση, λοιπόν, γι’ αυτό με το οποίο καταπιάνεσαι, συν η διάθεση για προσφορά είναι το Α’ και το Ω’ κάθε προσπάθειας, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για αθλητισμό. Αν δεν υπάρχει η γνώση όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις, δεν είναι δυνατόν να προκύψει θετικό αποτέλεσμα. Αργά ή γρήγορα το πράγμα θα “τουφεκίσει”. Παράδειγμα: Δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει οποιαδήποτε προσπάθεια στην Αναγέννηση όσα χρήματα κι αν ξοδέψει μία διοίκηση, αν δεν στελεχωθεί (όπως καλή ώρα συμβαίνει) από ανθρώπους σχετικούς με το αντικείμενο σε κάθε πόστο. Αμέτρητες είναι οι περιπτώσεις που πήγαν στο “πηγάδι” περιουσίες ολόκληρες και στράφι η διάθεση ανθρώπων να προσφέρουν σε μια ομάδα, επειδή οι επικεφαλής δεν είχαν οι ίδιοι τις γνώσεις για να διοικήσουν ή επειδή την προσπάθεια που ήταν σε εξέλιξη την “έτρεχαν” ακατάλληλοι. Το χειρότερο βεβαίως είναι αυτό που γράφουμε πιο πάνω. Να είναι κάποιος άσχετος, αλλά να νομίζει πως τα γνωρίζει όλα και πάνω απ’ όλα να διοικεί. Αυτός ο συνδυασμός είναι ο πιο εκρηκτικός. Εκεί για πότε εξαφανίζεται η ομάδα και μαζί και όλοι όσοι προσφέρουν, δεν το παίρνεις χαμπάρι…
