ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ μουντιάλ στις… πλάτες μας!

Σαν τώρα δα θυμαμαι μολις τελείωνε αυτό της Δυτικής Γερμανίας το 1974 όπου μαζί με τη στεναχώρια για την ήττα των τρομερών Ολλανδών του Γιόχαν Κρόϊφ απο τους Γερμανούς του Γκέρντ Μίλλερ στον τελικό, κυριαρχούσε η… μελαγχολία για το ποτε θα περάσουν τέσσερα χρόνια για την επόμενη διοργάνωση!!! Να, όμως, που πέρασαν σαν νεράκι όχι μόνο τέσσερα αλλά σαράντα τέσσερα!!!

ΞΕΚΙΝΑΕΙ την Πέμπτη η μεγαλύτερη διοργάνωση ποδοσφαίρου του πλανήτη, αυτή τη φορά στα γήπεδα της Ρωσίας. Με τρία και τέσσερα μάτς την ημέρα (για αρχή), εκπομπές, αναλύσεις κλπ! Θα χορτάσουμε μπάλα δηλαδή! Ειναι όμως έτσι ή είμαστε ήδη χορτασμένοι με διάχυτο το αίσθημα του κορεσμού;

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και ισχύει το δεύτερο. Οχι απλά χορτασμένοι αλλά… καμμένοι είμαστε! Βομβαρδισμένοι καθ’ όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου με άπειρες και… πολύχρωμες ποδοσφαιρικές παραστάσεις. Μέσω της οθόνης έχουμε ταξιδέψει παντού καθίμενοι στον καναπέ ή στην καρέκλα του καφέ! Τόσο ώστε κόψαμε και την φυσική μας παρουσία σε γήπεδο!!!

ΣΕ ΕΓΧΩΡΙΕΣ και διεθνείς διοργανώσεις μέσω τηλεόρασης ή υπολογιστού, δεν υπάρχει κάτι που να μην το χουμε δει. Οπότε παρά τη γοητεία που ασκεί ούτως η άλλως το Μουντιάλ στους θιασιώτες του αθλήματος, δεν υφίσταται εκείνη η παλαιότερη δίψα. Θα δούμε φυσικά μπαλίτσα, θα απολαύσουμε πάλι σπουδαίους παίκτες και ομάδες σε όμορφα γήπεδα, αλλα εκείνο το στοιχείο που καθιστούσε το ποδόσφαιρο “μυσταγωγικό”, εμείς οι… γέροντες το συναντάμε μόνο όταν ανοίγουμε το ντουλαπάκι με τις αναμνήσεις…

ΔΙΟΤΙ πέραν όλων των άλλων παλαιότερα μας έλλειπε η μπάλα! Την ποθούσαμε… Οι μεταδόσεις ήταν ελάχιστες! Αντε να έβλεπες απο τηλεοράσεως τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, τους τελικούς των ευρωπαϊκών Κυπέλλων και τα μάτς των ομάδων μας στους πρώτους γύρους. Δηλαδή καμια δεκαριά (ισως είπα και πολλά) μάτς τη χρονιά σε απευθείας μετάδοση!

ΕΒΛΕΠΕΣ Βαγγέλη Φουντουκίδη στα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ και έκανες… δεήσεις στον Υψιστο, μπας και δείξει μέσω Γιουροβίζον κανα ρεπορταζάκι με μια εστω φάση απο ευρωπαϊκό παιχνίδι! Πλέον φθάσαμε στην εποχή όπου αν διαθέτεις και συνδρομητική τηλεόραση, μπορείς σε όλη την αγωνιστική περίοδο να παρακολουθήσεις καμια… πεντακοσαριά παιχνίδια απ’ ολα τα πρωταθλήματα του κόσμου!!!

ΧΑΝΕΙΣ με λίγα λόγια τον… μπούσουλα! Οσο τρελαμένος και να είσαι με το ποδόσφαιρο, ο κορεσμός είναι αναπόφευκτος. Θα έρθει η στιγμή που θα μπουχτίσεις! Ετσι χάνει και την αξία του το ίδιο το “προϊόν”, πολύ δε περισσότερο εκλείπουν η ρομαντική χροιά, αλλά και το σπάνιο και ιδιαίτερο των αναμετρήσεων…

ΤΟ ΚΑΚΟ είναι ότι φέτος θα μας λείψει και η Εθνική μας… Μας καλόμαθε τόσα χρόνια να δίνει το παρών σε μεγάλες διοργανώσεις σε τέτοιο σημείο που το βαρεθήκαμε και με μνημειώδη αχαριστία αποδομούσαμε κιόλας ό,τι κινείται! Μέχρι που ήλθαν οι… Νησοι Φερόες και μας προσγείωσαν στην πραγματικότητα! Τώρα, θα πρέπει πάλι να διαλέξουμε χώρα και ομάδα! Οπως τα παλιά χρόνια…

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ