ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Τώρα που όλοι φοράμε μάσκες, μέσα έξω, γνωριζόμαστε πλέον από τα… μέτωπα και τα μάτια! Γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας, από το σουλούπι και κυρίως από την περπατησιά! Από τα καλά της μικρής και κλειστής μας κοινωνίας είναι αυτό!
Ξέρει ο ένας τι καπνό φουμάρει ο άλλος! Οπότε ό,τι είδους μάσκα και να βάλουμε, δεν μπορούμε να ξεγελάσουμε κανέναν! Η διαδρομή και η καθημερινή μας στάση ζωής είναι αυτή που δίνει τις απαντήσεις για όλους μας!
Σ’ ο,τι αφορά την κοινωνική μας υπόσταση, είναι οι δημόσιες θέσεις που παίρνουμε κατά καιρούς για ζητήματα που αφορούν στο σύνολο! Έρχεται, δηλαδή πάντα μα πάντα η στιγμή της… “εξέτασης”, όπου αποδεικνύεται μεγαλοπρεπώς αν τα όσα λέμε τα εφαρμόζουμε και στην πράξη!
Με λίγα λόγια κρινόμαστε από τις πράξεις μας κι όχι απο το κουβεντολόϊ! Εκεί φαίνεται αν είμαστε από εκείνους που ό,τι λένε το εννοούν, ή από εκείνους που προσαρμόζονται αναλόγως με το πως φυσάει το αεράκι!
Σ’ ο,τι αφορά τον δημοσιογραφικό κόσμο υπάρχουν τα… πειστήρια! Τα “γραπτά που μένουν” που λέγαν κι οι παλιοί! Ο,τι γράφει δεν ξεγράφει. Η “κωλοτούμπα” διακρίνεται! Πολύ εύκολα μπορεί με μια μικρή αναδρομή να γίνει η διαπίστωση.
Το ίδιο όμως ισχύει για όλους που έχουν ρόλο στην πόλη, ή ακόμη και για απλούς πολίτες που εκφράζουν την άποψή τους κατα καιρούς για διάφορα ζητήματα! Κι εκεί διακρίνεται η συνέπεια, όπως φυσικά και οι… κυβιστήσεις. Κι εκεί διακρίνεται η ανιδιοτελής προσέγγιση, αλλά και οι “γυριστές” ανάλογα με το πως εξυπηρετούνται τα προσωπικα “θέλω” του καθενός…
Το ζήτημα του γηπέδου της Αναγέννησης την υπόθεση του οποίου θυμίζουμε ξανά σήμερα, είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα για όλα τα παραπάνω. Μπορούμε να δούμε ποιοι “φώναζαν” και “φωνάζουν” αναλόγως με τις καταστάσεις που διαμορφώνονται και τους βολεύουν κάθε φορά, και ποιοι με βάση τις αρχές με τις οποίες πορεύονται στη ζωή τους εστιάζουν όχι στα πρόσωπα, αλλά στο έργο!
Βλέπουμε και μας πιάνουν τα γέλια κάποιους που είχαν διοικητικό ρόλο στην ομάδα και έκαναν πριν δύο χρόνια “τουμπεκί ψιλοκομμένο” παρά την προκλητική στάση ορισμένων και τα απίστευτα αναχώματα που εμπόδιζαν την εξέλιξη, τώρα να μη σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους! Βλέπουμε και το αντίστροφο φυσικά. Κάποιοι που ήταν ομιλητικότατοι τότε, τώρα να έγιναν “ξεχασιάρηδες”!
Τι συνέβη; Μα, άλλαξαν τα πρόσωπα εξουσίας! Άλλαξαν ρόλο οι φίλοι και προσαρμόζουν αναλόγως τη στάση τους! Ο,τι δηλαδή συμβαίνει σε κεντρικό επίπεδο με την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση κάθε φορά!
Ο,τι ισχύει με τη μεγάλη εικόνα ισχύει και με τη μικρή! Ο,τι γίνεται στη μεγάλη πολιτεία, γίνεται και στη μικρή κοινότητα! Όπως προαναφέραμε, όμως, όλα φαίνονται ολοκάθαρα! Όσο καλή… μάσκα παραλλαγής κι αν φορέσει ο καθένας μας…
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Σ’ ο,τι μας αφορά, γνωρίζουν και οι… πέτρες πως προσεγγίζουμε ανεξαρτήτως προσώπων, φίλων, γνωστών, κομμάτων και παρατάξεων! Με μοναδικό γνώμονα το συνολικό συμφέρον της περιοχής. Με στάση ξεκάθαρη και συνεπή που δεν αλλάζει και δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθεί διότι απλούστατα, όπως γράφουμε δίπλα, τα “γραπτά μένουν”!
Να προχωρήσει
Ο,τι λοιπόν, υποστηρίζαμε τότε που γινόταν ο κακός χαμός και μας έστελναν μέχρι και εξώδικα, το ίδιο υποστηρίζουμε και τώρα. Οτι το γήπεδο της Αναγέννησης και της Καρδίτσας πρέπει ΑΜΕΣΑ να προχωρήσει. Και ήδη έχει καθυστερήσει…
Τα διαδικαστικά
Από τον Μάρτιο του 2018 που μπήκαν οι υπογραφές για την παραχώρηση της έκτασης πίσω από το Μουσικό Γυμνάσιο, πέρασαν 2,5 χρόνια και δεν βλέπουμε εξέλιξη! Τι συμβαίνει ακριβώς και γιατί δεν ξεπερνώνται αυτά τα διαδικαστικά που “φρενάρουν” το έργο;
Μεγαλύτερη
Να θυμίσουμε πως από τότε, μεσολάβησε και μια τεράστια καταστροφή της πόλης με την πλημμύρα της 18ης Σεπτεμβρίου! Αν δηλαδή υπήρχε η ανάγκη τότε να δρομολογηθεί η δημιουργία ενός αθλητικού πνεύμονα που θα συντελούσε στην ανάπτυξη της πόλης, τώρα είναι ακόμη μεγαλύτερη! Επιτακτική για την ανόρθωσή της θα λέγαμε…
Κάποιοι άλλοι
Καλούνται, λοιπόν, η Περιφέρεια, ο Δήμος, και όσοι εμπλέκονται με το έργο αυτό, να πράξουν τα δέοντα. Αυτά για τα οποία δεσμεύτηκαν, εξήγγειλαν και υπέγραψαν!
Τι κάναμε και τι διεκδικήσαμε
Να καταλάβουμε κάποια στιγμή και το σημαντικότερο. Οταν αναφερόμαστε σε έργα και ζητήματα που αφορούν στο επίπεδο ζωής μιας πολιτείας κι έχουν να κάνουν με αποφάσεις διαφόρων ιθυνόντων, δεν πρέπει ποτέ να εστιάζουμε σε πρόσωπα, πολύ δε περισσότερο σε κόμματα. Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για μια περιοχή σαν τη δική μας που συρρικνώνεται εδώ και χρόνια. Πρέπει να βλέπουμε τη συνέχεια σε Δήμο, βουλευτικούς θώκους και γενικότερα θέσεις εξουσίας κι όχι ξεκομμένα σε περιόδους. Και μεσα στο κάδρο φυσικά να βάζουμε τον εαυτό μας ως μέλη του κοινωνικού συνόλου. Τι κάναμε και τι διεκδικήσαμε δηλαδή.
