Η Πολωνία επιδιώκει να βοηθήσει τους αγρότες της χώρας απέναντι στα λόμπυ που τους υπονομεύουν, μέσω ενός σχεδίου για τον καθορισμό ελαχίστων τιμών σε ορισμένα αγροτικά προϊόντα.
Το σχέδιο αυτό φιλοδοξεί να καθορίσει μια ελάχιστη τιμή σε εμπορεύματα, συμπεριλαμβανομένων των σιτηρών και της ελαιοκράμβης, χρησιμοποιώντας έναν μαθηματικό τύπο που ορίζει την τιμή με βάση το κόστος παραγωγής από τα τρία προηγούμενα έτη.
Στόχος είναι να εξασφαλιστεί μια δίκαιη τιμή για τους πολωνούς αγρότες.

Ο Σωτ. Χατζηγάκης
Εντός συνόρων τώρα, πηγαίνοντας μια δεκαετία πίσω και συγκεκριμένα στο 2009, ο τότε υπουργός Σωτήρης Χατζηγάκης, προωθούσε τη διασφάλιση ελάχιστης εγγυημένης τιμής
για αγροτικά προϊόντα.
«Θα διασφαλίσουμε ελάχιστες εγγυημένες τιμές για τα κύρια αγροτικά μας προϊόντα και θα προσφέρουμε στον αγροτικό κόσμο την απαραίτητη ασφάλεια και σιγουριά για την απρόσκοπτη συνέχιση των παραγωγικών τους δραστηριοτήτων» δήλωνε ο τότε υπουργός.
Μα έχει τέτοια επιρροή;
Διευκρινιστικά να αναφέρουμε ότι η πρώτον η Πολωνία δεν είναι κομμουνιστική χώρα, αλλά
συγκαταλέγεται στις «σκληρές» χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεύτερον ο κ. Χατζηγάκης δεν ήταν υπουργός του ΚΚΕ, αλλά επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας.
Για το σημερινό υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη, όπως τόνισε προχθές από την
Καρδίτσα, οι κατώτατες εγγυημένες τιμές που ζητούν χρόνια τώρα οι αγροτικοί σύλλογοι στο Ν. Καρδίτσας και το οργανωμένο αγροτικό κίνημα της χώρας, είναι μια θέση που προέρχεται
από το ΚΚΕ και μάλιστα μια καταστροφική πολιτική!
Το κόμμα αυτό, με βάση τα λεγόμενα του κ. Βορίδη, φαίνεται ότι έχει τόσο… ισχυρή δύναμη, που… μάλλον επηρέασε την αγροτική πολιτική της Πολωνίας, πόσο δε μάλλον τον τότε «γαλάζιο» υπουργό Σωτήρη Χατζηγάκη!
Το πρόβλημα γεννά το αίτημα
Ο υπουργός δεν γνωρίζει (;) ότι κατώτατες εγγυημένες τιμές υπήρχαν, τις οποίες κατάργησαν σε βάθος ετών οι εγχώριες και ευρωπαϊκές πολιτικές; Δεν αντιλαμβάνεται ότι
το αίτημα των αγροτών προκύπτει μέσα από τη βάση του προβλήματος; Το καθεστώς των ανοιχτών και χαμηλών τιμών (οι αγρότες δεν ανταμείβονται για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά
της παραγωγής) έχει επεκταθεί στο σύνολο σχεδόν των αγροτικών προϊόντων, με αποκορύφωμα τα τελευταία χρόνια στο βαμβάκι.
Επίσης δεν γνωρίζει ότι τα αγροτικά αιτήματα (τα οποία ευχή θα ήταν να στηρίζονται και να προωθούνται απ’ όλα τα κόμματα), προκύπτουν από τις συλλογικές διαδικασίες των αγροτικών συλλόγων, στις τάξεις των οποίων ενώνονται αγρότες διαφορετικών πεποιθήσεων αλλά με κοινά προβλήματα και στόχο την επιβίωση.
Και πώς να το γνωρίζει, αφού τον Δεκέμβριο συμπεριφέρθηκε απαξιωτικά στους Καρδιτσιώτες αγρότες που βρίσκονταν στο δρόμο, αρνούμενος έστω μια συνάντηση.
«Καταστροφή» οι εγγυημένες και όχι το σημερινό καθεστώς;
Για τον υπουργό είναι καταστροφική η πολιτική των κατώτατων εγγυημένων τιμών, αλλά όχι το καθεστώς που ισχύει σήμερα και διαμορφώθηκε διαχρονικά, με τις κυβερνήσεις να
καταργούν οποιοδήποτε δικλείδα προστασίας των αγροτών;
Ο υπουργός άλλωστε δεν έχει βιώσει την αγωνία που κυριεύει και την απογοήτευση που διακατέχει χιλιάδες αγρότες (ανεξαρτήτου πολιτικών πεποιθήσεων), οι οποίοι πασχίζουν στο χωράφι όλο το χρόνο για να λάβουν τελικά μια τιμή που δεν καλύπτει ούτε το κόστος παραγωγής.
Φαίνεται πως στο… αφήγημα της ανάπτυξης και των επενδύσεων δεν έχει χώρο ο μικρομεσαίος αγρότης, ο νούμερο «ένα» επενδυτής που κάθε χρόνο ρισκάρει, επενδύει και παράγει πλούτο από μηδενική βάση.
Τα προβλήματα των αγροτών όχι μόνο δεν λύθηκαν όπως δηλώνει ο υπουργός αλλά συνεχίζονται και οξύνονται. O υπουργός από την Καρδίτσα δεν αναφέρθηκε επί της ουσίας σε κανένα φλέγον ζήτημα του αγροτικού κόσμου.
Η απάντηση των αγροτών αναμένεται στους δρόμους λίαν συντόμως…

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΛΑΙΟΣ