ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
«Ο,τιδήποτε άλλο, εκτός από την εργασία, ήταν απαγορευμένο: το να περπατάς στους δρόμους, να διασκεδάζεις, να χορεύεις, να σμίγεις με κάποιον…»
Τα λόγια του σπουδαίου βρετανού συγγραφέα Τζωρτζ Όργουελ σε μία από τις πάμπολλες απόπειρες που έκανε, στη σύντομη διαδρομή της ζωής του, να περιγράψει και ν’ αποτυπώσει καταστάσεις και ανισότητες του κόσμου, δένουν ταιριαστά σε βαθμό απόλυτο με όσα βιώνουμε στις μέρες μας…
Από το προηγούμενο Σάββατο η χώρα και φυσικά η καταρημαγμένη και από την πρόσφατη πλημμύρα περιοχή μας, βρίσκεται σε συνθήκες καθολικής απαγόρευσης λογω της πανδημίας του κορωνοϊού!
Προηγήθηκε μια σταδιακή άρση των δυνατοτήτων να… ζήσουμε και να λειτουργήσουμε σαν άνθρωποι!
Να κυκλοφορούμε ελεύθερα ο,τι ώρα επιθυμούμε, να ψυχαγωγούμαστε, να συμμετέχουμε σε εκδηλώσεις, να συναναστρεφόμαστε να υπάρχουμε ως κοινωνικά όντα!
Από την περασμένη άνοιξη όταν και έκανε την εμφάνισή του και στην Ελλάδα ο κορωνοϊός, σταδιακά μετατραπήκαμε σε… τηλεθεατές της ίδιας μας της ζωής και σε αριθμούς στατιστικής καταμέτρησης κρουσμάτων!
Ο,τιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο και μας αφορά το πληροφορούμαστε μέσω μιας συσκευής που παράγει εικόνα και ήχο!
Το κατά πόσο αυτές οι πηγές πληροφόρησης είναι αξιόπιστες και έχουν ως πυξίδα την αλήθεια και την ανάλυση της πραγματικότητας, ειναι μια μεγάλη συζήτηση που προϋπήρχε μεν, αλλά που τώρα μπαίνει ακόμη πιο έντονα!
Το “φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα” που τραγουδούσε με μοναδικό τρόπο στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, είναι σα να γράφτηκε με αφορμή τα όσα συμβαίνουν σήμερα!
Η ουσία είναι πως οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις, έρχονται σαν οδοστρωτήρας ο ένας μετά τον άλλον! Δραστηριότητες που θεωρούνταν αυτονότητες έχουν ανασταλεί, δικαιώματα που κατακτήθηκαν με ποτάμια αίματος εξαφανίζονται εν μία νυκτί και μέσα στο χαμό καλλιεργείται πρόσφορο έδαφος για την ισοπέδωση της κοινωνίας!
Όπως συμβαινει με τις έκρυθμες καταστάσεις και αυτή είναι μια καλή πρόφαση, άλλωστε, να συμβούν χίλια δυο εις βάρος των πολλών και επ ωφελεία των λίγων!
Όλα αυτά υπό την απειλή της δημόσιας υγείας! Της σοβαρής πανδημίας (το πόσο σοβαρή είναι αποδεικνύεται από τον θλιβερό μαύρο κατάλογο των απωλειών σε όλο τον κόσμο ο οποίος απαντά και σε κάθε λογής συνωμοσιολόγους της συμφοράς) που σαρώνει την ανθρωπότητα και βρίσκεται σε πλήρη έξαρση.
Η υγεία μας όμως δεν απειλείται μόνον από τον κορωνοϊό ή από τις άλλες ασθένειες που υπήρχαν και υπάρχουν και τώρα βλέπουμε εξαιτίας της γύμνιας του ΕΣΥ, να πηγαίνουν και με νομοθετικά διατάγματα στην άκρη!
Απειλείται και από τις επιπτώσεις που έχει στην ψυχική ισορροπία όλη αυτή η καταστολή της δραστηριότητας και η καθολική απαγόρευση κάθε είδους ψυχαγωγίας! Αν δεν είναι καλά η ψυχή, δεν μπορεί να είναι καλά και το σώμα..
Ο αθλητισμός, είναι μία από τις μεγάλες κοινωνικές δραστηριότητες που έχουν πληγεί. Εχουν απομείνει να διεξάγονται (λόγω οικονομικών συμφερόντων και οδηγιών της UEFA) οι μεγάλες επαγγελματικές διοργανώσεις, αλλά κι αυτές χωρίς το βασικό συστατικό που τις κάνει ενδιαφέρουσες και τις δίνει λόγο ύπαρξης, τους φιλάθλους!
Η παρακολούθηση από την τηλεόραση αγώνων σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα, όσο αγωνιστική πλοκή κι αν εμπεριέχουν, δεν είναι παρά άγευστες σούπες που με τίποτα δεν μπορούν να ικανοποιήσουν διότι απλούστατα απουσιάζει η ζωή από την εξέδρα…
Μια θεατρική παράσταση χωρίς κοινό, μια μουσική συναυλία που απευθύνεται σε άδεια καθίσματα…
