ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ υστέρία, παγκόσμιος φόβος, παγκόσμιος πανικός! Κι αναλόγως με τις… διαθέσεις του ιού που μπήκε για τα καλά στη ζωή μας, θα εξελίσσονται και τα πράγματα! Αν υπάρξει έξαρση, αυτά που βλέπουμε τώρα σε συμπεριφορές δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ αυτά που πρόκειται δούμε…

ΕΚΕΙΝΑ που έμοιαζαν σημαντικά στον τρόπο ζωής του… “ανεπτυγμένου” κόσμου (που λεγαμε και προχθες) μοιάζουν γελοία, κι εκείνα που φάνταζαν αυτονόητα είναι ανεκτίμητα και σπουδαία! Αναποδογυρίζει η κατάσταση με λίγα λόγια…

ΑΥΤΟ που θ’ αναδειχθεί περισσότερο από κάθε τι άλλο στο αμέσως προσεχές διάστημα, ανάλογα και με την εξέλιξη του φαινομένου, θα είναι το κοινωνικό αγαθό της δωρεάν δημόσιας υγείας!

ΚΑΤΙ που οι… “πολιτισμένες”, “δημοκρατικές” και “αναπτυσσόμενες” κοινωνίες μας δεν το έχουν κατακτήσει διότι και τη δημόσια δωρεάν υγεία την κατέστησαν μια… απέραντη μπίζνα! Η κονόμα πάνω απ’ όλα!

ΤΟ ξεχαρβαλωμένο σύστημα υγείας που υπάρχει και στα δημόσια νοσοκομεία του τόπου μας, είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα για τον “πολιτισμό” μας. Ακόμη όμως κι εκεί που υπάρχουν υποτίθεται καλύτερα συστήματα υγείας, η πρόσβαση δεν είναι για όλους! Είναι μόνο γι’ αυτούς που έχουν “λιλί”… Χωρίς “λιλί” τρως “πόρτα” και πηγαίνεις άκλαυτος!

ΤΟ ΖΟΥΝ εδώ και χρόνια εκείνοι που αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, δεν περίμεναν τον… κορωνοϊό! Ρωτήστε τους, όλο και κάτι θα έχουν να σας διηγηθούν. Τώρα μπορεί να το ζήσουν πολύ περισσότεροι! Κι εκείνοι που νόμιζαν ότι την… “κανονικότητα” τους δεν πρόκειται να τη διαταράξει απολύτως τίποτα! Μπορεί να μην περνάει πλέον και το “λιλί”!!!

ΕΠΙΣΗΣ αναδεικνύεται ήδη και το διαζύγιο που έχει πάρει ο άνθρωπος του σύγχρονου τρόπου ζωής μ’ αυτό που ονομάζουμε φυσικό περιβάλλον!  Αυτό ντε, που το… υπηρετούμε πιστά! Μέσα στα… κουτάκια που όρισαν τη ζωή του, νιώθει τώρα περισσότερο εγκλωβισμένος από ποτέ. Αυτά που έμοιαζαν πολυτέλειες και κατακτήσεις (πχ εύκολες μετακινήσεις) μέχρι χθες σε μια μέρα έχουν δαιμονοποιηθεί!

Ο ΙΟΣ βλέπετε δεν πάει στα βουνά! Δεν πάμε κι εμείς όμως και φροντίζει να μας κάνει… παρεούλα στα αστικά μας κέντρα! Φροντίσαμε, με την ανοχή ή τη συνενοχή στα βουνά και στα δάση να πηγαίνουν αντι για μας τα… “επενδυτικά φαντ” όπως καλή ώρα τα ανεμοτέρατα που ξεκοιλιάζουν και τσιμεντοποιούν ο,τι έχει απομείνει απο ελεύθερη παρθένα γη!

ΠΑΛΙ για τη μπίζνα, πάλι για την κονόμα! Δραστηριότητα που οι μαριονέτες των κουταλοφόρων τη βαφτίζουν κιόλας ανάπτυξη και μάλιστα πράσινη! Ε, όταν μια κοινωνία είναι θεμελιωμένη στο κέρδος, όχι Κορωνοϊός, αλλά και… Γκοτζίλες μπορεί να εμφανιστούν!

Η ΕΡΩΤΗΣΗ

Η ΟΥΕΦΑ τη ρώτησε την ΕΠΣΚ κι ανέβαλε τα παιχνίδια;

ΤΟ ΡΗΤΟ

«Ο,τι παθαίνει το κορμί τα φταίει το κεφάλι»

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Και να τα καλοπιάσματα τώρα στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό! Και να τα χαϊδέματα και να οι άμεσες προσλήψεις! Να τρέξετε να φέρετε πίσω και τους χιλιάδες που διώξατε στο εξωτερικό προς χάρη της…. “ανάπτυξης”!!!

Δεν κοιτάζει…
Που τους άρπαξαν έτοιμους και τους έχωσαν στις δικές τους “γαλέρες” για να δουλεύουν 20 ώρες ώρες το 24ωρο! Και να οι ανακοινώσεις τώρα να γεμίσουν και τα νοσοκομεία με κλίνες διότι ο άτιμος ο ιός δεν κοιτάζει… τίτλους, εξουσίες και καταθέσεις! Είναι… αταξικός, μπορεί να διεισδύσει παντού και να πάμε όλοι μαζί μια αγκαλιά στον… εβδομο ουρανό αδέρφια που λεγε και ο μέγας Βερνίκος!

Δεν ήταν;
Πριν τον κορωνοϊό τα νοσοκομεία δεν είχαν ανάγκη απο κλίνες; Πριν όσοι πήγαιναν άκλαυτοι γιατί δεν είχαν πρόσβαση σε στοιχειώδη παροχή ιατρικής βοήθειας δεν ήταν συνάνθρωποι και συμπατριώτες μας; Οι γιατροί και οι νοσηλευτές που δούλευαν στο δημόσιο σε συνθήκες πολέμου και με αμοιβές σκλάβων του μεσαίωνα, δεν ήταν επιστήμονες;

Χόλυγουντ
Κι όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, χωρίς ακόμη να έχουμε διαπιστώσει ακόμη το μέγεθος της επικινδυνότητας αυτής της πανδημίας. Φανταστείτε ν’ αποδειχθεί στην πράξη ακόμη πιο σοβαρή απ’ ο,τι είναι ήδη η κατάσταση και να πέφτει σαν τα κοτόπουλα ο κόσμος τι πρόκειται να συμβεί! Χόλυγουντ κανονικό…

Τιτανικός…
Τζέημς Κάμερον και Τιτανικός! Τότε που την πρόσβαση στις βάρκες στην αρχή είχαν μόνο αυτοί που δωροδοκούσαν τους αξωματικους, αλλά καθώς περνούσε η ώρα και το σκάφος βουλιαζε στα παγωμένα νερά, το χρήμα δεν περνούσε και σκότωνε ο ένας τον άλλον για το ποιος θα σώσει το τομάρι του…