Όταν το περασμένο Σάββατο στον τελικό των 20 χιλιομέτρων τερμάτιζε στην 15η θέση, γνωρίζαμε όλοι (και πολύ περισσότερο η ίδια), ότι το καλύτερο είναι μπροστά μας…
Χθες, 2 ώρες, 43 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα μετά την εκκίνηση στην Πλατεία Ηρώων της Βουδαπέστης, τερμάτιζε χαμογελαστή 3η στον κόσμο στα 35 χιλιόμετρα, κατακτούσε το χάλκινο μετάλλιο (το πρώτο και μοναδικό μέχρι εκείνη την ώρα για την ελληνική αποστολή!) έγραφε ιστορία και έπαιρνε τη θέση της στα…. μυθικά πρόσωπα του Ελληνικού αθλητισμού!!!
Μια τρομακτικών διαστάσεων επιτυχία που πέραν όλων των άλλων σκόρπισε τη χαρά σε καιρούς δυστοπικούς…
Ο λόγος για την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη! Τη super woman της Καρδίτσας, το δικό μας παιδί που προσέθεσε ένα ακόμη μετάλλιο στην ασύγκριτη συλλογή της και πέτυχε κάτι πολύ σπουδαιότερο: Εγινε πρότυπο όχι μόνο για τη σπουδαία και ξεχωριστή αθλητική της υπόσταση, αλλά για όλη τη διαδρομή της ως άνθρωπος!
Ένα κορίτσι της καθημερινότητας, της διπλανής πόρτας, που πέρασε από χίλιες δυσκολίες, αλλά ποτέ δεν λύγισε! Που έκανε, όπως το τονίσαμε άπειρες φορές, την υπέρβαση να μοιάζει… ρουτίνα!
Ο,τι και να γράψουμε θα είναι λίγο!
Έκλαψε πολύς κόσμος πάλι χθες το πρωί, όχι όμως από λύπη αλλά από χαρά και συγκίνηση!
Είναι αυτή η άδολη χαρά που απλώνει και μοιράζεται γιατί μόνον έτσι έχει αξία! Την έδωσε απλόχερα η Αντιγόνη, πρώτα στους δικούς της ανθρώπους που ταξίδεψαν για να την καμαρώσουν από κοντά και ύστερα σε όλους όσοι εκτιμούν το ωραίο και το αληθινό!!! Την είχαμε ανάγκη αυτή τη χαρά!
Κρίμα που δεν είναι στη ζωή ο πατέρας της Θανάσης για να την καμαρώσει. Με κάποιο τρόπο όμως θα έχει μάθει τα νέα εκεί πάνω.
Ισως από τις φωνές των Ελλήνων που φώναζαν το όνομα της κόρης του χθες το πρωί μετά τον τερματισμό στην πλατεία της Βουδαπέστης…
Θ.Κ.
