Υποχωρούν σταδιακά τα νερά στη Μεταμόρφωση και σιγά σιγά αποκαλύπτεται το μέγεθος της καταστροφής. Το άλλοτε ζωντανό χωριό δίνει τη θέση του σε ένα απόκοσμο τοπίο… Λάσπη παντού, λάσπη που έχει καλύψει τα πάντα.
Σπίτια, αυτοκίνητα, μηχανήματα, αγροικίες, τα πάντα ακόμα και την μπουγάδα που δεν πρόλαβε η νοικοκυρά να μαζέψει όταν ξέσπασε η θεομηνία. Σπίτια, έπιπλα, συσκευές κόποι μιας ζωής έχουν γίνει ένας σωρός…
Όσοι καταφέρνουν και μπαίνουν μέσα στα σπίτια τους παγώνουν με αυτό που αντικρίζουν. Για δεύτερη φορά βλέπουν το βίος τους να παραδίδεται στη μήνη της φύσης και πλέον σηκώνουν τα χέρια ψηλά.
Ανασκουμπώνονται να καθαρίσουν τις περιουσίες τους με όση δύναμη τους έχει απομείνει από τη ταλαιπωρία όλων αυτών των ημερών. Θα βρουν το κουράγιο, χρειάζονται όμως στήριξη και όπως λένε η ενίσχυση που δίνει η κυβέρνηση δεν αρκεί, δεν αρκεί για να αντικατασταθεί ένα πλήρως κατεστραμμένο νοικοκυριό.
