Προπωλήσεις για σύσπορο βαμβάκι έως 72 λεπτά-κιλό μαζί με το πριμ ποιότητας

Καθόλου τυχαίο δεν µπορεί να θεωρηθεί  το γύρισµα της αγοράς σε χαµηλότερα επίπεδα, προς τα 85 σεντς ανά λίµπρα, κάθε φορά που το ταµπλό γράφει τα 89 σεντς. Πρόκειται για ρευστοποιήσεις των Αµερικανών παραγωγών, οι οποίοι, σύµφωνα µε πληροφορίες ανθρώπων της αγοράς, «έχουν πάρει γραµµή» από πολυεθνικές, εµπορικούς οίκους και τις ασύγκριτου επιπέδου συµβουλευτικές υπηρεσίες που έχουν, να ξεµπερδεύουν γρήγορα µε τη φετινή παραγωγή και να εστιάσουν είτε στα µελλοντικά συµβόλαια είτε σε…τίποτα.

Κερδισµένοι όσοι παίζουν στη χρηµατιστηριακή αγορά

Με άλλα λόγια, φαίνεται πως οι ισορροπίες που έχει διαµορφώσει η αγορά, δεν αφήνουν περιθώρια για κάτι καλύτερο από τα σηµερινά επίπεδα, ενώ αν έρθει κάποια ανοδική αντίδραση, αυτή θα σχετίζεται περισσότερο µε κερδοσκοπικές κινήσεις των funds. Η εµπλοκή των funds σηµαίνει ότι κερδισµένοι θα είναι µόνο όσοι «παίζουν» στη χρηµατιστηριακή αγορά, αφού η φυσική αγορά, µε δεδοµένη την υποτονική όρεξη για ίνα, θα ζητούσε αµέσως «discount», ήτοι έκπτωση επί των χρηµατιστηριακών τιµών και άρα το χειροπιαστό εµπόρευµα θα πληρωνόταν µε τις ίδιες τιµές που πληρώνεται σήµερα. Ενδεικτικά αναφέρεται πως για να φτάσει µια λίµπρα ελληνικού βάµβακος σε ένα κλωστήριο στο Πακιστάν, αυτό θα του στοιχίσει ένα δολάριο µέσα από τα παγκοσµιοποιηµένα και εξεζητηµένα δίκτυα που έχουν στήσει εµπορικά µεγαθήρια όπως η Dreyfus ή η Olam. Με τις σηµερινές αγωνίες γύρω από τις προοπτικές της παγκόσµιας οικονοµίας και της εξαντληµένης καταναλωτικής διάθεσης, λίγοι θα έµπαιναν στον πειρασµό να αγοράσουν προς τα πάνω την αγορά.

Υπό αυτήν την έννοια, αναλυτές της αγοράς, δεν θεωρούν χαµηλά τα επίπεδα των 89 µε 90 σεντς ανά λίµπρα, αφού για το ελληνικό βαµβάκι το οποίο πουλιέται µε πριµ 2 λεπτών επί των χρηµατιστηριακών τιµών, σηµαίνει 91 µε 92 σεντς. Μάλιστα, το εν λόγω πριµ, περνά στην τιµή παραγωγού, αφού έπειτα και από την συνθήκη που ήρθε στον θεσσαλικό κάµπο, ο ανταγωνισµός των εκκοκκιστηρίων είναι µεγάλος και στον αγώνα εξασφάλισης πρώτης ύλης, ενσωµατώνουν στις προσφορές τους προς τους παραγωγούς τα επιπλέον 2 σεντς.

Να σηµειωθεί ότι τις τελευταίες ηµέρες, τις ελληνικές τιµές «έφτιαξε» και η υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου, ενώ, µαζί µε τα πριµ πιστοποιηµένου σπόρου, χαµηλής υγρασίας και εν γένει ποιότητας, υπάρχουν παραγωγοί που διεκδικούν ακόµα και 71 µε 72 λεπτά το κιλό για παράδοση στην πύλη του εκκοκκιστηρίου.

Ξεκίνησε η συγκοµιδή

Τις τελευταίες ηµέρες, λίγο πριν το κύµα κακοκαιρίας «Elias», είχαν µπει και οι πρώτες µηχανές σε κάµπους της Στερεάς Ελλάδας, της Θεσσαλονίκης καθώς και της Κοµοτηνής. Εικόνα από τις αποδόσεις δεν έχει διαµορφωθεί, αφού συγκοµίστηκαν κατά βάση ξερικά χωράφια. Πάντως, το ρεπορτάζ αναφέρει ότι οι αποδόσεις, µετά και τις τελευταίες βροχές, ειδικά στη Βοιωτία, αναµένεται να υποχωρήσουν κάτω από τα 400 κιλά το στρέµµα, κοντά στα 350 κιλά, πρώτο και δεύτερο χέρι µαζί. Με τις σηµερινές τιµές, αυτές οι αποδόσεις, µετά βίας βγάζουν τα έξοδα της καλλιέργειας. Αναφορικά µε την κατάσταση που διαµορφώνεται στον θεσσαλικό κάµπο, η αγορά εκτιµά πως περίπου το 40 µε 50% της φετινής παραγωγής έχει πλέον χαθεί, ενώ σηµαντικά υποβαθµισµένα είναι τα βαµβάκια που τελικά θα συγκοµιστούν, µε ανεπανόρθωτες υποβαθµίσεις στο χρώµα τους. Η επικοινωνία προς τους µεγάλους εµπορικούς οίκους που δραστηριοποιούνται στη χώρα µας, θέλει ένα 15 µε 20% της συνολικής παραγωγής της Ελλάδας να θεωρείται χαµένο.

Ως προς τη ζήτηση σε παγκόσµιο επίπεδο, έπειτα και από την περσινή καταστροφή στην Τουρκία, όπου ο σεισµός ισοπέδωσε πόλεις στην καρδιά της κλωστοϋφαντουργικής ζώνης της χώρας, όπως θα θυµούνται αρκετοί, το ελληνικό βαµβάκι βρίσκεται σε έναν έντονο ανταγωνισµό µε τα βραζιλιάνικα. Οι πολυετείς προσωπικές επαφές Ελλήνων εκκοκκιστών µε Τούρκους κλώστες, κράτησαν χαµηλό το ενδιαφέρον των εµπορικών οίκων για τα ελληνικά βαµβάκια, ωστόσο τελευταία έχουν βρει µια χαραµάδα και αναζητούν να αυξήσουν τα µερίδια απορρόφησης που είχαν στην ελληνική παραγωγή εκκοκκισµένου βάµβακος.

agronews.gr