ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Διανύουμε μία Ολυμπιακή Χρονιά καθώς έχουμε το μεγάλο ραντεβού στο Παρίσι το προσεχές καλοκαίρι. Νωρίτερα θα διεξαχθεί και το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στίβου στη Ρώμη αλλά και το παγκόσμιο κλειστού στίβου στη Γλασκώβη. Όταν θα πλησιάζει ο καιρός, θα έχουμε πάλι προσδοκίες από κάποιους αθλητές μας να διακριθούν σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως το κάνουν με συνέπεια εδώ και χρόνια…
Θα στηθούμε μπροστά από τις τηλεοράσεις και θα περιμένουμε να τους δούμε να κατακτούν μετάλλια! Μεταξυ αυτών που θα μετέχουν με πολλές πιθανότητες διάκρισης θα είναι και η δική μας Αντιγόνη Ντρισμπιώτη.
Τι γίνεται όμως στο μεσοδιάστημα; Τι συμβαίνει με τους αθλητές και τις αθλήτριές μας μας όταν βρίσκονται στο στάδιο της προετοιμασίας; Ποιος ασχολείται μαζί τους; Κάτω από ποιες συνθήκες προετοιμάζονται για να διατηρηθούν σε τοπ επίπεδο, να συναγωνίζονται και να ξεπερνούν αθλητές και αθλήτριες τεράστιας εμβέλειας που προέρχονται από χώρες με υποδομές και αμέριστη στήριξη;
Την απάντηση μας την έδωσε ο Μίτλος Τεντόγλου σε πρόσφατη συνέντευξή του:
«Αναμενόμενο ήταν το λουκέτο στο ΟΑΚΑ, γιατί όλα τα στάδια και όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα τελειώνουν. Δεν είμαι από τα άτομα που γκρινιάζουν, δεν έχω γκρινιάξει για τίποτα, αλλά θα το κάνω για τα άλλα παιδιά. Εγώ με τον προπονητή μου ξέρετε τι κάνουμε; Λείπουμε στο εξωτερικό. Λείπουμε συνέχεια από εδώ. Φεύγουμε από εδώ. Είναι τεράστιες οι διαφορές. Αυτή τη στιγμή στην Αθήνα έχουμε ένα κλειστό που κάνω προπόνηση εγώ εκεί, που είναι παμπάλαιο, στάζουν τα νερά, δεν έχει θέρμανση, δεν έχει καλώδια, δε ξέρω τι κάνουν, τα κλέβουν. Και είχαμε και τον Άγιο Κοσμά τον οποίο τον κλείνουν και δεν έχουν ρεύμα εκεί αυτή τη στιγμή. Και στο μεταξύ βρισκόμαστε σε Ολυμπιακή χρονιά. Άμα συνεχίσει έτσι η κατάσταση έχει τελειώσει ο στίβος στην Ελλάδα, για να μην πω ο αθλητισμός. Ο στίβος τελειώνει, έχει πάρει τον κατήφορο».
Χθες με ανάρτησή της η πρωταθλήτρια του επί κοντώ Νικόλ Κυριακοπούλου συμπλήρωσε:
«Η κατάντια του Αγίου Κοσμά, είναι η 3η εβδομάδα κοροϊδίας μέσα στα μούτρα ότι θα φτιαχτούν τα φώτα. Σεβασμός μηδέν, για να μην πω για τις τουαλέτες που δεν υπάρχουν κι ακόμα περιμένουμε να φτιαχτούν. Ντρέπεται κι η ντροπή. Αυτή είναι η προετοιμασία μας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024. Χωρίς φώτα, τουαλέτες, διαδρόμους, στρώμα (άλματος επί κοντώ), νερό (κατά καιρούς). Και άγνωστο για το πότε θα πρέπει να φύγουμε από το στάδιο χωρίς άλλο στάδιο. Φοβόμαστε ότι μια μέρα θα τα δούμε όλα γκρεμισμένα, χωρίς προειδοποίηση και χωρίς στάδιο, όπως έχουν πει…»
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι περισσότερο. Τα είπαν όλα οι δύο αθλητές για την κατάντια. Το απόλυτο ξεχαρβάλωμα!
Τα κηφηνοειδή που παριστάνουν τους παράγοντες του αθλητισμού και της πολιτείας, θα ασχοληθούν μόνο όταν έλθει η ώρα των αγώνων για να εισπράξουν κάτι από τη λάμψη των παιδιών. Κι αν τύχει κι έχουμε πάλι μετάλλια θα στριμώχνονται για μια φωτογραφία στην υποδοχή στο αεροδρόμιο!!!
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Κάπως έτσι, λοιπόν, περιγράφεται η κατάσταση στον κλασικό αθλητισμό. Το καταπληκτικό της υπόθεσης είναι πως την ώρα των αγώνων οι νίκες των παιδιών σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο προβάλλονται με περίοπτες αναφορές και εθνικά παραληρήματα!
Τα αφιερώματα με διθυράμβους, τα ρεπορτάζ, τα “ζήτω”, οι ηρωϊκές προσεγγίσεις από τον τύπο δίνουν και παίρνουν! Και μετά ξαφνικά τα… φώτα σβήνουν! Η καθημερινότητα, ο αγώνας των αθλητών για να προετοιμαστούν με τα στοιχειώδη εφόδια, περνάνε στα… αζήτητα!
Αντιθέτως οι εκατομμυριούχοι του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ (μιλάμε για τρεις – τέσσερις ομάδες όλες κι όλες) κι ας μην πλησιάζουν ούτε στο ελάχιστο οι διακρίσεις τους μ’ αυτές των αθλητών του στίβου, είναι πάντα στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος κι έχουν συνεχή προβολή σε σημείο να μαθαίνουμε και πότε πάνε προς νερού τους!!! Γιατί συμβαίνει αυτό;
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν φταίει μόνο ο τύπος, γιατί προφανώς δίνει αυτό που επιζητά και ο κόσμος! Τους αθλητές και τις αθλήτριες του στίβου τους θέλουμε μόνο για να μας φέρνουν νίκες!
Μετά τους αφήνουμε πάλι μόνους…
————————
«Τα καλά του Γιάννη θέμε, μα τον Γιάννη δεν τον θέμε»
Ελληνική παροιμία
