Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από τη δολοφονίατου Άλκη και ακόμη προσμένουμε καλύτερες καικαθαρότερες ημέρες στο ποδόσφαιρο.
Και όχιμόνο αυτές δεν έρχονται, αλλά θρηνήσαμε κι άλλοφίλαθλο στη Νέα Φιλαδέλφεια το καλοκαίρι, τονΜιχάλη.
Από την άλλη, οι αγωνιστικοί μας χώροιέχουν κλείσει τα φώτα των προβολέων με λουκέταστις θύρες των γηπέδων εδώ και μήνες, μετά απόαπόφαση της κυβέρνησης. Βλέπετε η «μαυρίλα»των επεισοδίων, προερχόμενη από την τοξική ρητορική των αφεντάδων, καλά κρατεί.
Τις ηλιόλουστες ημέρες που αδημονούσαμε να δούμε, δενήρθαν. Και τις μόνες παρήγορες εικόνες που λαμβάνουμε είναι από τα μικρά παιδιά, στο ξεκίνηματων πρώτων τους βημάτων στον αθλητισμό. Μόνοόμως που όσο αθώα είναι τα πρώτα τους βιώματασε γήπεδα και ακαδημίες, άλλο τόσο πιο αποθαρρυντικά λειτουργεί απέναντί τους το σκηνικό πουέχουν στήσει οι ενήλικες.
Δ.Γ.
