Όχι μόνο δεν ονειρευόμαστε, αλλά ακόμη και τα στοιχειώδη αδυνατούμε να αποκτήσουμε

Η επικείμενη αύξηση του κατώτατου μισθού θα γίνει σε ποσοστό παρόμοιο όπως συνέβαινε και τις προηγούμενες φορές. Η γενναία… άνοδος που θα περίμενε να αντικρίσει κανείς, δύσκολα θα συμβεί, αλλά με την τωρινή, συνεχιζόμενη ακρίβεια γνωρίζουμε όλοι ότι τα 830 ευρώ μεικτά (ήτοι 706 καθαρά) δεν επαρκούν για την κάλυψη βασικών αναγκών.

Δεν φθάνουν για να φανταζόμαστε την εκπλήρωση στόχων ή ονείρων μας. Και σίγουρα τα όνειρα τα «κονταίνουμε» όσο κυλά ο χρόνος, ή τα τοποθετούμε δυστυχώς σε ένα… ράφι, και όποτε κι αν ευκαιρήσουμε τα εξετάζουμε ξανά. Πλέον όμως, η κατάσταση μοιάζει ιδιαίτερα κρίσιμη στο βιοποριστικό.

Συλλογιζόμαστε οικογένειες που αντιμετωπίζουν πολλαπλές προκλήσεις εκεί έξω, όπως και εκείνες για τις οποίες αγωνίζονται συγχρόνως σε προσωπικό επίπεδο. Στεκόμαστε εξίσου στα νέα παιδιά που θα αναζητήσουν την πρώτη τους εργασία, ιδίως στις μεγαλουπόλεις που υποτίθεται είναι… καλύτερα για το κυνήγι της διάκρισης, και συνειδητοποιούν την ανηφόρα που καλούνται να ανέβουν.

Γιατί πως αλλιώς να τους πεις ότι ακόμη και εργασία να βρουν στο αντικείμενό τους, η οικία που θα νοικιάζουν μπορεί να φθάνει έως και 600-700 ευρώ το μήνα…

Δ.Γ.