Το… αδιαχώρητο στη συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, σε τέτοιο βαθμό που δεν διακρινόταν το τέλος από τις σειρές αυτοκινήτων στις δύο πλευρές του δρόμου, έξω από το
«Μουσικό Άλσος».
Η επιθυμία των Καρδιτσιωτών ήταν έως την τελευταία στιγμή μεγάλη για να ακούσουν τον Βασίλη, καθώς μερικοί εξ αυτών δεν κατάφεραν τελικά να βρουν εισιτήρια μιας και λίγο πριν την έναρξη εξαντλήθηκαν. Όμως, η πιο όμορφη αίσθηση στη συναυλία ήταν η συνύπαρξη
των γενεών, που μοιράζονται τούτον εδώ τον τόπο. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, συνοδοιπόροι στη ζωή με τον Παπακωνσταντίνου, ζώντας επιτυχίες του από τις αρχές της δεκαετίας του 70′, οι μετέπειτα γενιές που γαλουχήθηκαν στα ίδια ακούσματα μουσικής, αλλά και η νεολαία, λίγο πριν το τέλος της πορείας του Παπακωνσταντίνου, εισέρχεται στο μουσικό του κόσμο.
Λίγο πριν ξεκινήσει τη συναυλία ο Βασίλης, αναφέρθηκε στο Μουσικό Άλσος που τον υποδέχθηκε το βράδυ της Τρίτης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν έχω παίξει σε πιο ωραίο χώρο» και δίνοντας έτσι τα εύσημα στους διοργανωτές. Η διοργάνωση της συναυλίας ήρθε εξίσου ως υπενθύμιση της ακύρωσης της περσινής του εμφάνισης εξαιτίας των δυσάρεστων γεγονότων του «Ντάνιελ», τον περασμένο Σεπτέμβριο. Τελικά, ούτε οι καταστροφές, όσο κι αν πληγώνουν, είναι ικανές να αναβάλλουν προσπάθειες και γεγονότα, από τα οποία ξεπηδά το αίσθημα ικανοποίησης και ελευθερίας στον καθένα, δίχως αστερίσκους και δεύτερες σκέψεις.
Δ.Γ.
