Πριν οι Ολλανδοί μέσω του περιβόητου «master plan» προτείνουν την αντικατάσταση της βαμβακοκαλλιέργειας στη Θεσσαλία, η ίδια η αγορά έχει φροντίσει να εκπέμψει μηνύματα εγκατάλειψης της καλλιέργειας στον κάμπο από του χρόνου.
Παρά τις προσπάθειες ενίσχυσής του και με την παράταση του προγράμματος «απονιτροποίησης» και τον ισχυρό φάκελο της συνδεδεμένης ενίσχυσης που αποδίδει κάθε χρόνο επιπλέον 72 ευρώ περίπου ανά στρέμμα, αυτή την περίοδο υπάρχει γενικευμένη απογοήτευση και αποστροφή προς την καλλιέργεια στις τάξεις των αγροτών.
Αιτία η πολύ χαμηλή εμπορική τιμή και το υψηλό κόστος παραγωγής που καθιστούν την καλλιέργεια ασύμφορη. Με τρέχουσα τιμή -αν άνοιγαν αύριο τα εκκοκκιστήρια- περί τα 52 λεπτά το κιλό παράδοση στην πύλη κι ενώ φέτος σε αρκετές περιοχές το κόστος εκτοξεύτηκε λόγω των επανασπορών, το μέλλον της βαμβακοκαλλιέργειας κρίνεται πλέον αβέβαιο στη Θεσσαλία.
Ήδη στη Διεπαγγελματική Βάμβακος συζητούν για μια μείωση του χρόνου των σπορών βαμβακιού στον κάμπο που μπορεί να φτάσει ακόμη και στο 50%. Μόνη λύση η προσπάθεια ενσωμάτωσης προστιθέμενης αξίας στο προϊόν, ώστε να φτάσει η τιμή του σε επίπεδα ελκυστικά για τον παραγωγό και αυτά δεν θα μπορούσε να είναι λιγότερα από τα 80 λεπτά το κιλό.
Προς την κατεύθυνση αυτή το εγχείρημα του “EUCOTTON” της προσπάθειας δηλαδή που υλοποιεί η Διεπαγγελματική και η Ένωση Ευρωπαίων Εκκοκκιστών να διαφημίσει στις αγορές ότι το ελληνικό βαμβάκι είναι το μόνο παγκοσμίως μη γενετικά τροποποιημένο, μοιάζει μονόδρομος, αλλά… είναι ένας δρόμος αργός και της υπομονής, την οποία δεν φαίνεται να διαθέτουν πλέον οι παραγωγοί στον κάμπο της Θεσσαλίας.
Αναλυτικότερα στην εφημερίδα Νέος Αγών
