ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Είκοσι στροφές στον μαραθώνιο της Γ’ Εθνικής Κατηγορίας και στον έναν εκ των τεσσάρων ομίλων (στον 2ο) η Αναγέννηση είναι αυτή που οδηγεί την κούρσα στη βαθμολογία. Έχοντας βέβαια ν’ ανταγωνιστεί τον Πιερικό που ακολουθεί με 2 βαθμούς διαφορά, αλλά είναι αυτή που ορίζει τη μοίρα της…
Στο ίδιο πρωτάθλημα βλέπουμε τα γειτονικά Τρίκαλα να βολοδέρνουν πολύ μακριά από την κορυφή και με στόχο μόνο να μη μπλέξουν με σενάρια υποβιβασμού και τον Ολυμπιακό Βόλου ένα βαθμό μόλις πάνω από τη “ζώνη” του πυρός να δίνει ντέρμπι επιβίωσης με Σβορώνους, Αλεξάνδρειες, Αμβρακικούς κι άλλες… μεγάλεις δυνάμεις του ποδοσφαίρου!
Η δική μας ομάδα, θυμίζω, ότι προέρχεται από υποβιβασμό μετά από τριετή παρουσία στη Β’ Εθνική και μία χρονιά πρωταθλητισμού από τη Γ’ όπου είχε ανέβει τερματίζοντας αήττητη. Συνολικά δηλαδή τέσσερα χρόνια όπου πέραν όλων των άλλων έφυγε χρήμα με τα… φορτηγά!!!
Παρόλα αυτά χτυπάει άνοδο και μάλιστα με την ίδια διοίκηση και με επικεφαλής τον ίδιο άνθρωπο, τον συμπολίτη Δημήτρη Παπαδημητρίου που ανέλαβε τα ηνία της πριν πέντε χρόνια σε συνθήκες πλήρους ανυποληψίας του συλλόγου (δεύτερος στο τοπικό) και μέσα σε πανδημίες, πλημμύρες και όλα τα… “ύστερα” του κόσμου! Μόνο ακρίδες δεν έπεσαν στην περιοχή αυτό το διάστημα!!!
Επειδή έχουμε ζήσει τα πάντα στην Αναγέννηση, ακόμη και… θεατρικές επιθεωρήσεις (βλέπε περίπτωση φαντομά Παπανικολάου), οφείλουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να στεκόμαστε στη σημερινή πραγματικότητα, να τη συγκρίνουμε με καταστάσεις του παρελθόντος αλλά και με τα δεδομένα που επικρατούν σε ομάδες που εκπροσωπούν πολύ μεγαλύτερες και οικονομικά πιο εύρωστες πόλεις.
Απ’ αυτή τη γωνιά το κάνουμε πάντα καθώς δεν θεωρούμε αυτονόητο οτι η Αναγέννηση θα έχει μια διοίκηση που θα πληρώνει ένα σκασμό λεφτά όχι μόνο για να υπάρχει η ομάδα στο χάρτη, αλλά και να πρωταγωνιστεί! Πάρα πολύ εύκολα και με μαθηματική ακρίβεια θα μπορούσε στις υπάρχουσες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που επικρατούν, να χτυπήσει φαλιμέντο!
Αν ένα πρωί στραβοξυπνήσει ο Παπαδημητρίου και πει “γεια και χαρά σας”, βρείτε μου ποιος θα τον διαδεχθεί! Ποιος θα μπει μπροστά για να “κόβει χρήμα” ώστε να συνεχιστεί όχι η πορεία ανόδου, αλλά απλώς η λειτουργία της ομάδας!
Την απάντηση τη γνωρίζουμε όλοι. Πολύ περισσότερο όσοι ασχολούμαστε από κοντά, έχουμε βιώσει διάφορα ευτράπελα, δεν πετάμε χαρταετό καθαράς Δευτέρας και προσεγγίζουμε τα δρώμενα με βάση την κοινή λογική.
Επειδή ακούω διάφορα αεροπλανικά με την ισοπαλία στη Νεάπολη (ξέρετε τα γνωστά ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε τα χωριά κλπ), καλό είναι να κουνήσουμε λίγο το κεφάλι, να συνειδητοποιήσουμε που βρισκόμαστε και να το πάμε αναλόγως στηρίζοντας και διαφυλάσσοντας τη συνοχή της ομάδας.
Το νου μας γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο…
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Αν ψάξουμε το παρελθόν θα δούμε ότι σε όλες τις περιπτώσεις (πλην της πενταετίας 2013-18) η τριετία στη Β’ Εθνική για την Αναγέννηση ήταν το “ταβάνι” και μάλιστα πάντα ξεκινούσε με μεγάλες φιλοδοξίες την πρώτη χρονιά.
Μετά την τριετία ερχόταν ο υποβιβασμός και μετά ακολουθούσε ένα διάστημα παρακμής που μάλιστα διαρκούσε πολύ. Εξαίρεση αποτελεί η φετινή χρονιά όπου η ομάδα παρά την απογοήτευση της πτώσης, όρθωσε ανάστημα και διεκδικεί άμεσα την επιστροφή της.
Μάλιστα αυτό συμβαίνει με τον ίδιο πρόεδρο (Παπαδημητρίου) δείγμα της διάθεσης και της προσφοράς που υπάρχει. Δεν είναι απλά δύσκολο, είναι υπερβατικό αυτό που γίνεται διότι μιλάμε ουσιαστικά για έναν άνθρωπο που έχει αναλάβει αυτό το εγχείρημα.
Το λιγότερο, λοιπόν, που μπορούμε να κάνουμε είναι να δίνουμε θετική ενέργεια…
«Ποτέ μη γυρίζεις την πλάτη στην πραγματικότητα. Σ’ έχει περικυκλωμένο»
Στάνισλαβ Λεχ – Πολωνός συγγραφέας
