Mε την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τους Τούρκους και την ενσωμάτωση αυτής στο Ελληνικό κράτος, έπρεπε να εκσυγχρονιστεί σιδηροδρομικώς.
Στις 11-9-1881 υπογράφεται η πρώτη σύμβαση για την κατασκευή του Θεσσαλικού Σιδηροδρόμου, μεταξύ του υπουργού Εσωτερικών Νικολάου Παπαμιχαλόπουλου και των μηχανικών Εβαρίστου Κυρίκου και Αρμάουντ Χεννεβέρ, εκπροσώπου του τραπεζίτη της Κωνσταντινούπολης Θωμά Μαυροκορδάτου, για την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής Βόλου Λάρισας. Στις 13-5- 1882, με νέα σύμβαση που επικυρώνεται στις 22-6-1882 δίνεται στον ίδιο το δικαίωμα κατασκευής και εκμετάλλευσης για 99 χρόνια, γραμμής πλάτους 1 μέτρου από τον Βόλο διαμέσου Βελεστίνου – Φαρσάλων – Σοφάδων- Καρδίτσας – Τρικάλων – Καλαμπάκας. Στις 13-11-1884. Αρχίζουν τα δρομολόγια κανονικά από Βόλο, Βελεστίνο, Φάρσαλα. Στις 30-6-1885 από Φάρσαλα, Σοφάδες, 31-10- 1885, από Σοφάδες, Καρδίτσα.
9-3-1886, από Καρδίτσα Στεφανοσσαίους και στις 16-6-1886 παραδίδεται στην κυκλοφορία το τμήμα από Στεφανοσσαίους μέχρι Καλαμπάκα. Η κυκλοφορία γινόταν με ατμομηχανές και βαγόνια επιβατικά Α και Β θέσης, φορτηγά και μικτά .7-5-1952, παραλαμβάνονται και κυκλοφορούν 14 οτομοτρίς Ιταλικής προέλευσης, ως πολεμική αποζημίωση .
Ο σιδηρόδρομος άλλαξε τη ζωή των κατοίκων και οι αποστάσεις έγιναν πιο σύντομες. Ο σταθμός της Μαγούλας ήταν μεγάλος και εξυπηρετούσε πολλά πεδινά Χωριά. Είχε διπλή γραμμή για τη διασταύρωση των τραίνων και ξεχωριστή για την Ε. Γ.Σ.Κ, για τη συγκομιδή σιτηρών. Δυτικά του χωριού υπήρχε και η στάση 126, για αποβίβαση και επιβίβαση. Η στάση αυτή εξυπηρετούσε τα χωριά Μαγουλίτσα, Μουζάκι και τα ορεινά.
Στον σταθμό Μαγούλας ήταν η αποθήκη υλικών του Σ.Ε.Κ . Υπήρχε και φύλακας που τον έλεγαν Καζελάνη. Ακόμα υπήρχε σπίτι εργαζομένων, σπίτι του σταθμάρχη και το εκδοτήριο εισιτηρίων. Στο πίσω μέρος του σταθμού ήταν το ποιμνιοστάσιο του Βασίλη Παλάντζα.
Αναλυτικότερα στην εφημερίδα Νέος Αγών
