Με μια ακόμη απόφασή του, την έβδομη κατά σειρά, το Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν αρνητικό στα έργα εκτροπής του Αχελώου ποταμού στο Θεσσαλικό κάμπο, ενώ παράλληλα έκανε δεκτή αίτηση κατοίκων του οικισμού της Μεσοχώρας.
Η εκτροπή του Αχελώου ποταμού απασχολεί εδώ και τουλάχιστον 22 χρόνια τόσο το Συμβούλιο της Επικρατείας, που μέχρι στιγμής έχει εκδώσει 7 ακυρωτικές αποφάσεις (και από την Ολομέλειά του μάλιστα ορισμένες), όσο και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει εκδώσει μια απόφαση.
Τώρα, η επταμελής σύνθεσης του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ (με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Αθανάσιο Ράντο -έχει συνταξιοδοτηθεί και έχει γίνει Ευρωπαίος Εισαγγελέας- και εισηγητή το σύμβουλο -έχει προαχθεί σε αντιπρόεδρο- Παναγιώτη Ευστρατίου) με την υπ΄ αριθμ. 2228/2020 απόφασή της απέρριψε την αίτηση της περιφέρειας Θεσσαλίας, της περιφερειακής Ένωσης Δήμων Θεσσαλίας (εκπροσωπήθηκαν από τον δικηγόρο Γεώργιο Γεραπετρίτη, πριν αναλάβει υπουργικά καθήκοντα), τοπικών φορέων της Αιτωλοακαρνανίας, κ.λπ., που ζητούσαν να ακυρωθούν οι υπ΄ αριθμ.: 1) 897/21.12.2017 και 2) 901/21.12.2017 κοινές υπουργικές αποφάσεις που αφορούν τα έργα εκτροπής του Αχελώου.
Αντίθετα, το ίδιο Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ΄ αριθμ. 2230/2020 απόφασή του, έκανε δεκτή την αίτηση του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Κατακλυζομένου Οικισμού Μεσοχώρας «Ο Αχελώος», που ζητούσε την ακύρωση της υπ΄ αριθμ. Οικ.34701/4.8.2017 απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος (επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου «Υδροηλεκτρικό έργο Μεσοχώρας» στον ποταμό Αχελώο περιφερειακής ενότητας Τρικάλων». Μεταξύ των σκοπών του εν λόγω Συνδέσμου είναι η προστασία του οικισμού της Μεσοχώρας.
Όπως αναφέρεται στην δικαστική απόφαση του ΣτΕ η θέση του φράγματος της Μεσοχώρας βρίσκεται σε απόσταση 2 χ.λ.μ. από τον οικισμό και η θέση του σταθμού παραγωγής υδροηλεκτρικού ρεύματος είναι σε απόσταση 1 χ.λ.μ. από τον οικισμό Γλίστρα.
Υπέρ του έργου (που τελικά ακυρώθηκε από το ΣτΕ) είχαν παρέμβει η περιφέρεια Θεσσαλίας, η περιφερειακή Ένωσης Δήμων Θεσσαλίας, ο Δήμος Πύλης Τρικάλων και η ΔΕΗ, ισχυριζόμενοι ότι το επίμαχο έργο «έχει ευεργετικές επιπτώσεις στο υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση και η σχετική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έλαβε υπόψη της υπουργική απόφαση του 2003 με την οποία εγκρίθηκε το περιφερειακό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης της περιφέρειας Θεσσαλίας και την απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με την οποία εγκρίθηκε το σχέδιο διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών Στερεάς Ελλάδας. Με τις εγκρίσεις αυτές προβλεπόταν η μεταφορά ποσοτήτων νερού από τον Αχελώο στον ποταμό Πηνειό.
Όμως, με την προσβαλλόμενη απόφαση, συνεχίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, δεν προβλεπόταν πλέον μεταφορά ποσοτήτων νερού από τον Αχελώο στον Πηνειό ποταμό, αλλά ούτε γίνεται καμία μνεία για μεταφορά νερού, όπως προβλεπόταν αρχικά.
Έτσι, το ΣτΕ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση απώλεσε, επιγενομένως, το νόμιμο έρεισμά της», έκανε δεκτή την αίτηση του εν λόγω Συνδέσμου και ακύρωσε την υπουργική απόφαση.
Υπενθυμίζεται ότι ενώ εκκρεμούσαν στο ΣτΕ οι αιτήσεις ακύρωσης, κατά των κυβερνητικών τότε σχεδίων συνέχισης στη ουσία των έργων εκτροπής του Αχελώου, εκδόθηκαν από τον τότε αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος νέες πολυσέλιδες υπουργικές αποφάσεις που υπέκρυπταν την συνέχιση των έργων εκτροπής του Αχελώου (η κάθε απόφαση είναι άνω των 280 σελίδων).
