ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Το βράδυ της Παρασκευής 24 Αυγούστου του 2012, στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας, μεταξύ άλλων συζητούνταν η αίτηση του ΑΣ Αναγέννηση για την παραχώρηση χώρου και τη δημιουργία του δικού της προπονητηρίου!
Ήμασταν δεν ήμασταν καμια δεκαριά νοματαίοι, τρεις από την τότε διοίκηση και κάποιοι φίλαθλοι στην αίθουσα συνεδριάσεων. Ο υπογράφων, είχε την μεγάλη τιμή, ως μέλος τότε του ερασιτέχνη, να καταθέσει την αίτηση του συλλόγου στη Δημοτική Αρχή και να επιχειρηματολογήσει περι αυτού!
Πράγματι μετά από μπόλικη συζήτηση από την οποία δεν έλλειψαν τα “τρελά”, ο Δήμος πήρε την απόφαση να παραχωρηθεί έκταση στο Σταυρό. Να μη μείνω σε όσους αντιδρούσαν και χαλαστούμε πρωί πρωί με τόσες σκοτούρες που έχουμε, ούτε στις τοποθετήσεις κάποιων εκλεκτών συμβούλων που ήταν σίγουροι ότι κι αυτή η προσπάθεια θα καταλήξει σε μια “φούσκα” και δεν θα κάνει κανένα προπονητήριο η Αναγέννηση.
Να πάμε στα θετικά. Τότε, λοιπόν, η ομάδα ύστερα από το 1949 όπου την ανάγκασαν να δώσει την περιουσία της (γυμναστήριο πίσω από το Παυσίλυπο που λειτουργούσε από το 1905!!!), απέκτησε τη δυνατότητα να δημιουργήσει τη βάση της σ’ ενα χώρο που ήταν… βοσκότοπος! Από τα αγριόχορτα ξεπήδησε μια αθλητική όαση, ένα προπονητήριο με το όνομα “Γιώργος Μπαζής”!
Ένα προπονητήριο που από εκείνο το βράδυ του Αυγούστου μέχρι σήμερα συνεχώς αναβαθμίζεται και θεωρείται, πλέον, το σπίτι του συλλόγου. Τότε, γράφαμε και λέγαμε από τις εκπομπές, ότι αυτό η Αναγέννηση θα το βρει μπροστά της, αφού κάθε διοίκηση που θα περάσει, θα το χρησιμοποιήσει και θα βάλει το λιθαράκι της για να γίνεται όλο και καλύτερος, όλο και πιο λειτουργικός ο χώρος.
Κάποιοι ως συνήθως λόγω του… αέρα που φυσάει στην περιοχή (λίβας που καίει τα σπαρτά και μερικές φορές και τα μυαλά!), επιδίδονταν στην αγαπημένη τους συνήθεια: τη μιζέρια. Αποδόμηση και λοιδωρία στους ανθρώπους που “έτρεχαν” την προσπάθεια και… σιγουριά ότι σε λίγο καιρό ο χώρος θα επανακτήσει τον χαρακτηρισμό “βοσκότοπος”!
Το “έλα μωρέ που θα φτιάξουν αυτοί προπονητήριο”, στην πρώτη γραμμή. Τι έγινε; Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι. Πριν λίγες ημέρες η διοίκηση Παπαδημητρίου ξεκίνησε έργα σημαντικής αναμόρφωσης του χώρου, έχει τοποθετηθεί ήδη υπόγειο πότισμα, αναβαθμίζονται οι εγκαταστάσεις, θα βελτιωθεί ο φωτισμός και τα τρία γήπεδα που υπάρχουν θα γίνουν χαλί!
Πόλος έλξης για κάθε πιτσιρικά που θέλει να ενσωματωθεί στις ακαδημίες του Συλλόγου (που νομοτελειακά θ’ αναβαθμιστούν κι ), αλλά και ευεργετικό για την πρώτη ομάδα που επι δεκαετίες έψαχνε στις κοινότητες γήπεδο να κάνει προπόνηση!
Η δικαίωση για τους λίγους που παλεύαμε τότε ενάντια στη μιζέρια είναι μεγάλη. Εν μέρει αποκαταστάθηκε η ιστορική αδικία κατά του συλλόγου. Θ’ αποκατασταθεί πλήρως όταν θα δρομολογηθούν (επιτέλους) όλα όσα χρειάζονται για ν’ αποκτήσει το ΓΗΠΕΔΟ του στον ιστό της πόλης!
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Όπως πράξαμε (το αυτονόητο) το 2012 για την παραχώρηση της έκτασης στο Σταυρό, έτσι πράξαμε και για το κεφαλαιώδες ζήτημα του γηπέδου στον ιστό της πόλης πριν απο μερικά χρόνια. Με τρελές καταστάσεις εναντίον μας, με πολεμική που δεν τη συναντάς ούτε στην… Καμπούλ από την επέλαση των Ταλιμπάν!!!
Να πιεστούν
Μετά βασάνων, κόπων, εξωδίκων, μηνύσεων, θεαματικών κυβιστήσεων και αγώνα συγκεκριμένων ανθρώπων, αποφασίστηκε η δημιουργία αθλητικού κέντρου – γηπέδου πίσω από το Μουσικό Γυμνάσιο. Είναι γνωστό όμως πως αν δεν πιεστούν οι φορείς, τα έργα σε τούτη τη χώρα και ιδιαίτερα σε τούτη την περιοχή, δεν προχωράνε!
Η ευκαιρία…
Κι αυτή που πρέπει εδώ να πιέσει για να αξιοποιήσει την τεράστια ευκαιρία που θ’ απογειώσει την ομάδα (αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα τις δημόσιες αθλητικές υποδομές της πόλης) είναι η διοίκηση της Αναγέννησης. Να μην ξεχαστεί και να μην μείνει στις καλένδες το κεφαλαιώδες αυτό έργο.
