Το θέμα της ενέργειας είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Από τη μια υποτίθεται ότι οι χώρες λαμβάνουν μέτρα με τις συμφωνίες του Ρίο, του Κιότο και του Παρισιού για τη μείωση της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου που οδηγούν σε υπερθέρμανση του πλανήτη και από την άλλη οι λύσεις που προτείνουν δημιουργούν με τις Α.Π.Ε. (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) εξίσου μεγάλα προβλήματα με εκείνα από τα ορυκτά καύσιμα.
Πάρτε για παράδειγμα τη συμφωνία στην Ε.Ε. για την «πράσινη μετάβαση» που πρότεινε ως εναλλακτικό καύσιμο το φυσικό αέριο για την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα (κοκ, λιγνίτη πετρέλαιο κ.α.). Εκτός του ότι το φυσικό αέριο δεν είναι ΑΠΕ κατά τη μεταφορά του από τους τεράστιους αγωγούς χιλιάδων χιλιομέτρων από την πηγή (Ρωσία) στον τελικό καταναλωτή (Ευρώπη) έχει διαρροές της τάξης του 3-5% . Και το φ.α. είναι μεθάνιο, δηλαδή 80 φορές πιο δραστικό αέριο του θερμοκηπίου σε σχέση με το διοξείδιο του άνθρακα!
Αναλυτικότερα στην έντυπη έκδοση του Νέου Αγώνα
