Όταν παρατηρούμε την αποστροφή των νέων στα πολιτικά δρώμενα, ακόμη κι όταν είναι σε κατάλληλη ηλικία να την κατανοήσουν, συνειδητοποιούμε πως οι παρατάξεις αυτού του τόπου έχουν χάσει το μεγάλο στόχο.
Έχουν αποτύχει πλέον να εμπνέουν τις νεότερες γενιές με ένα πλάνο που θα τηρείται στη πράξη, και όχι μονάχα στους εμψυχωτικούς λόγους των εδράνων. Μπορούμε να αναζητήσουμε ευθύνες και απέναντι στους νέους για την απάθειά τους. Όμως, κάθε πολίτης το μόνο που επιθυμεί στο τέλος της ημέρας είναι η ισορροπία, οι υποσχέσεις να υλοποιούνται, όπως και μία ζωή όσο το δυνατόν πιο απλή στο σύνολό της.
Αντιθέτως, ο βίος τους ήδη από νεαρή ηλικία συναντά αρκετά συμπλέγματα όντας ριζωμένα στην κοινωνία, τα οποία αναπτύσσονται αθόρυβα μέσα από τις κρίσεις, τις στερήσεις, και το δικαιολογημένο άγχος των μεγαλύτερων.
Δ.Γ.
