ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Όταν για… μισό αιώνα δεν έχεις σταυρώσει νίκη σε ένα γήπεδο και – επιτέλους – την κατακτάς, δεν μπορεί παρά να είσαι χαρούμενος! Όταν ξεκινάς με “διπλό” σ’ ενα πρωτάθλημα όπως αυτό της δεύτερης εθνικής, επίσης είναι κάτι το πολύ σημαντικό!
Κι όσες φορές η Αναγέννηση (περί αυτής ο λόγος) έχει καλή πρεμιέρα στη συγκεκριμένη διοργάνωση, συνήθως κατέγραφε και καλή πορεία! Η νίκη επί του Διαγόρα, ήταν μάλιστα η πρώτη εκτός έδρας που επιτυγχάνει από καταβολής σε πρεμιέρα Β’ Εθνικής από τότε που αυτή η κατηγορία έγινε επαγγελματική!
Από το 1993 μέχρι τις μέρες μας τα περισσότερα ματς στο ξεκίνημα ήταν στο Στάδιο. Μόλις τρεις φορές η κλήρωση έφερε τους “κιτρινόμαυρους” να παίξουν μακριά από την Καρδίτσα! Το 2009 στις Σέρρες όπου πήραν ισοπαλία με γκολ του Γκόγκα (1-1), το 2010 όπου έχασαν στην Καισαριανή από τον Εθνικό Αστέρα (2-1) και το 2018 όταν έχασαν στη Δράμα από τη Δόξα με 2-0.
Η τέταρτη ήταν φέτος στη Ρόδο! Σ’ ενα “καταραμένο” γήπεδο όπου ποτέ δεν γευτήκαμε νίκη από το 1967! Και μάλιστα εκεί είχαν παίξει παικταράδες! Κι όμως κάθε φορά κάτι στράβωνε και η αποστολή επέστρεφε με σκυμμένα τα κεφάλια!
Κι όταν επιστρέφεις με ήττα από τόσο μακριά, το ταξίδι είναι ατέλειωτο! Σε αντίθεση με το προχθεσινό της Αναγέννησης που παρότι κουραστικό, ήταν πολύ ευχάριστο!
Η νίκη από κάθε πλευρά είναι εξόχως σημαντική.
Τόσο για το τρίποντο, όσο και για την ψυχολογία και το ηθικό ομάδας και φιλάθλων. Ζέστανε την ατμόσφαιρα. Και ήλθε μάλιστα απόλυτα δίκαια με μια μεστή εμφάνιση και σοβαρή διαχείριση από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Αυτό που προσωπικά μου άρεσε περισσότερο απ’ όλα στην προχθεσινή παρουσία, ήταν το γεγονός οτι δεν υπήρξε αποδιοργάνωση σε κανένα σημείο της αναμέτρησης. Τόσο στο 0-0 που αναζητήθηκε το γκολ με υπομονή και σοβαρότητα, όσο και μετά στην πίεση των αντιπάλων η οποία αντιμετωπίστηκε κατά τρόπο άψογο…
Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν ο ρόλος του διαιτητή και των βοηθών! Κάτι περισσότερο από κακή η παρουσία τους. Για όσους βλέπουν λίγο πιο κάτω από την… επιφάνεια (γενικώς ο κόσμος της Αναγέννησης μ’ αυτά που έχουν δει τα ματάκια του διαχρονικά, ξέρει πολύ καλά να διακρίνει το ποιος είναι τι), διαπίστωσαν ότι αυτή η διαιτησία δεν ήταν απλά κακή, αλλά από εκείνες τις περίεργες που κάνουν θραύση στο εν λόγω πρωτάθλημα.
Όλα τα σφυρίγματα πήγαν προς την πλευρά των γηπεδούχων! Με αποκορύφωμα το καραμπινάτο οφσάιντ που άφησε ο επόπτης στο 0-0 και ο Διαγόρας έκανε τη μία και μοναδική σ’ ολο το ενενηντάλεπτο φάση!
Εκεί θα μπορούσε να γίνει το 1-0 και όλα να εξελίσσονταν διαφορετικά. Να ήταν πρόγευση για το τι μας περιμένει αυτές οι επιδόσεις; Θα φανεί. Το σίγουρο είναι πως η ομάδα πρέπει να είναι προετοιμασμένη και γι’ αυτή τη μεγάλη πληγή. Να κερδίζει και τους περίεργους…
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Για να έχει αξία το σπουδαίο “διπλό” στη Ρόδο, πρέπει να “κολλήσει” με νίκη επί του Ηρακλή Λάρισας ώστε “μάνι μάνι” η ομάδα να ξεκινήσει με ένα εξάποντο στο πρωτάθλημα! Αν συμβεί αυτό θα βρεθεί στην πρώτη θέση, ισόβαθμη ή όχι με άλλους. Θα είναι εξόχως σημαντικό να ξεκινήσει έτσι.
Δυστυχώς αυτό το παιχνίδι θα το δώσει μακριά από το Στάδιο λόγω των εργασιών για τον χλοοτάπητα! Θα είχε τρομερή ενέργεια το γήπεδο από τους φιλάθλους σ’ αυτή τη συγκυρία με ό,τι συνεπάγεται για τους παίκτες. Από τ’ αποδυτήρια θα έχανε ο Ιωακείμ!
Τώρα όμως το ματς θα γίνει σε άλλη έδρα, αλλά σίγουρα με μπόλικο κιτρινόμαυρο στην εξέδρα! Κατά πως δείχνουν τα πράγματα (μακάρι να βγω ψεύτης) δεν βλέπω να προλαβαίνει η ομάδα και το ντέρμπι με τη Νίκη Βόλου.
Μέχρι να πάμε, όμως, εκεί προέχει ο Ηρακλής και τιποτα αλλο!
