Κυριακή βράδυ.
Με τη μουσική του Χρήστου Λεοντή, άνοιγε η αυλαία και ξεπρόβαλλε μέσα από το κουτί ένας ολόκληρος κόσμος…
Ασπρόμαυρη ακόμη, η εικόνα, αλλά την παλέτα με κάθε λογής χρώμα την κρατούσε η φαντασία που κάλπαζε!!! Δεν χρειαζόταν καν πολλά στιγμιότυπα για να μαγευτείς και να πετάξεις σ’ όλες τις πολιτείες!
«Αθλητική Κυριακή».
Με μια φυσιογνωμία που έμοιαζε τόσο οικεία που νόμιζες ότι κάθονταν απέναντι στην καρέκλα μαζί σου…
Με μια φωνή τόσο ιδιαίτερη και ξεχωριστή.
Το επιβεβαίωσε άλλωστε και ο αγαπημένος Λουκιανός με το ανεξίτηλο τραγούδι του…
Δεν ήταν τόσο αυτά που έλεγε, όσο ο τρόπος που ακούγονταν που τα έκαναν “μαγικά”…
Μ’ ενα ταπεραμέντο που έδινε στον αθλητισμό την αξία που του άρμοζε…
Που μπορούσε την ώρα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα να ζητήσει από τον σκηνοθέτη ένα πλάνο από το φεγγάρι…
«Αθλητική Κυριακή»
Με τον Γιάννη Διακογιάννη
Εφυγε σήμερα και μαζί άλλο ένα κομμάτι της παιδικότητάς μας…
Θ.Κ.
