ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
ΟΤΑΝ η ιστορία έχει κέφια… Μετά τα ρίγη υπερηφάνειας, τα διαγγέλματα, τα μεγάλα λόγια, την κατάθεση στεφάνων, μετά τα δάκρυα συγκίνησης των θεσμικών μας εκπροσώπων για το “ΟΧΙ” που είπαν το ‘40 στα βουνά (επί της πράξεως κι όχι της κουβέντας) κάποιοι… εθελοντές (σήκω παππού Θεοδόση να μάθεις ότι πολέμησες και σκοτώθηκες ως εθελοντής!!!), ήρθε η ώρα να δούμε (πάλι επι της πράξεως) ποιά “ΟΧΙ” θ’ ακουστούν στην επικείμενη καταστροφή των Αγράφων…
ΚΑΙ ΠΩΣ τα φέρνει η ρημάδα η ζωή! Πάλι για τα βουνά γίνεται λόγος! Και όχι οποιαδήποτε βουνά αλλά τα απάτητα! Εκείνα που δεν μπόρεσε να τα κατακτήσει κανείς! Και, ω, τι σύμπτωση!!! Πάλι απο κάποιες… “αναπτυξιακές εταιρίες” που πρωταγωνίστησαν και τότε σε κείνα τα μαύρα χρόνια!!!
ΤΟΤΕ το “επιχειρείν” είχε να κάνει με την μαυρίλα και το σκοτάδι! Τώρα, λέει, άλλαξε το χρώμα κι έγινε… πράσινο!!! Η… θρυλική “πράσινη ανάπτυξη” που θα σώσει τον πλανήτη βρίσκεται προ των πυλών των Αγράφων!
ΠΑΛΙ μ’ έναν διαβολικό τρόπο το σενάριο σχεδόν επαναλαμβάνεται αλλά σε άλλη εκδοχή! Και όπως τότε, έτσι και τώρα βγαίνουν μπροστά κάποιοι και βροντοφωνάζουν “ΟΧΙ”! Κι αυτούς ενδεχομένως οι… πολιτειακοί παράγοντες του μέλλοντος θα τους αποκαλούν “ήρωες… εθελοντές” που πολέμησαν τον “λαϊκισμό”!!!
ΓΙΑ την ώρα όμως εισπράττουν άλλους χαρακτηρισμούς. “Γραφικοί”, “ψευτοοικολόγοι”, και πολλά άλλα. Φασαριόζοι τύποι δηλαδή, που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει ανάπτυξη, που μπαίνουν φραγμός στην πρόοδο της περιοχής!!!
ΚΑΙ ΤΟΤΕ πάνω – κάτω έτσι χαρακτηρίζονταν όσοι πήραν τα… βουνά και στάθηκαν απέναντι στα Ορκ που επιχειρούσαν να εισβάλλουν στη χώρα. Ακόμη κι όταν κατάφεραν να την κατακτήσουν (δια της κερκόπορτας!) οσοι αντιστέκονταν “δεν καταλάβαιναν πως αλλάζει ο κόσμος και περνούσαμε σε μια νέα τάξη πραγμάτων όπου έπρεπε να προσαρμοστούμε”…
ΑΝΑΤΡΕΞΤΕ στα πρωτοσέλιδα κάποιων εφημερίδων της εποχής που δεν έκλεισαν αλλα μπήκαν μετα χαράς στο άρμα της… “νεας τάξης” πραγμάτων ή κυκλοφορούσαν δια περιστρόφου γράφοντας ό,τι ήθελαν αυτοί που το κρατούσαν!!! Ανατρέξτε, θα βρείτε… θησαυρούς και πολλές ομοιότητες!
ΕΙΠΑΜΕ όταν η ιστορία έχει κέφια κάνει κάτι… σενάρια να γλείφεις τα δάχτυλά σου! Και φέρνει τους πάντες προ των ευθυνών τους. Και μάλιστα την στιγμή που πρέπει να πάρουν θέση. Επι της πράξεως κι όχι στη θεωρία….
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ η άτιμη αποκαλύπτει, ρόλους, συμπεριφορές, πρόσωπα και πράγματα. Εκεί που “καίει η μπάλα” όχι εκ των υστέρων που προσπαθούν πάντα να την αλλάξουν. Εκεί, την ώρα που “δένει το ατσάλι” στη γειτονιά μας! Οπως τότε στα βουνά, όπως τώρα στα βουνά πάλι… Αϊντε να σας δούμε ω, ρε πατριώτες στην πράξη μετά τα δάκρυα και τη συγκίνηση.. Είστε εδώ;
Η ΕΡΩΤΗΣΗ
Τι άλλα νέα ρε παιδιά;
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
«Εργω κι ουκέτι μύθω»
ΑΙΣΧΥΛΟΣ – ΑΡΧΑΙΟΣ ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Ετσι, που λέτε, έχουν τα πράγματα. Πόσες φορές το χουμε γράψει και με πόσες αφορμές. Οχι απο τα… τρανά που γίνονται στον κόσμο, αλλά απο τα όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας. Τα “ταπεινά”, τα “μικρά”! Από την καθημερινή στάση ζωής μας…
Από ρητά!
Από το πως θα συμπεριφερθούμε στους φίλους μας, απο την πορεία μας, απο τις αξίες που φαίνονται στην πράξη κι όχι στο κουβεντιαστό. Αλλωστε έχει γεμίσει το… διαδίκτυο πλέον με… ρητά! Ολοι έχουν να επικαλεστούν κι απο ένα και μάλιστα με ευρηματικό τρόπο πολλές φορές…
Από τα κινητά…
Δείχνουν τα αντανακλαστικά τους και τις αξίες τους στις κουβέντες στα καφέ ή στο τσιπουράδικο και επί της… οθόνης του κινητού ή του υπολογιστή! Χαμός πραγματικά γίνεται! Ανατρέπεται όλο το σύμπαν, δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους!
Την ώρα της πράξης
Τα πάντα, όμως αγαπητοί μου, φαίνονται την ώρα της πράξης. Τότε που είναι να διαλέξεις, τότε που πρέπει να πάρεις θέση όχι δια των λόγων αλλά δια των έργων που λέει και ο Αισχύλος στο σημερινό μας ρητό. Τότε τελειώνει το… παραμύθι κι αρχίζει η πραγματικότητα. Και τότε είναι που ξεχωρίζουν οι μεν από τους δε. Απλά είναι πάντα τα πράγματα. Πάρα μα πάρα πολύ απλά…
