ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου ήταν προγραμματισμένη η έναρξη της δίκης για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης. Διακόπηκε για λίγες ημέρες, αλλά όπως γράψαμε χθες είχαμε το πρώτο αντάμωμα των χαροκαμένων γονιών με τα καθάρματα που δολοφόνησαν το παιδί τους έξω από το σπίτι του…
Μία στυγνή δολοφονία που συγκλόνισε και άφησε άναυδο το πανελλήνιο και προκάλεσε μια σειρά από ενέργειες ομάδων και φιλάθλων στο χώρο του αθλητισμού και κυρίως του ποδοσφαίρου. Η αφαίρεση της ζωής ενός παιδιού, έτσι γιατί κάποιοι είχαν απολέσει προ πολλού την ανθρώπινη τους υπόσταση!
Μεγαλώνοντας μόνο με μίσος! Τυφλό μίσος για ό,τι διαφορετικό κινείται γύρω τους. Ακόμη και στην επιλογή μιας ομάδας. Ο απόλυτος εκφασισμός δηλαδή! Το τραγικό της όλης υπόθεσης είναι ότι την προηγούμενη ημέρα της έναρξης της δίκης, συγκεντρώθηκαν διάφοροι έξω από τη φυλακή που κρατούνται οι δολοφόνοι, να τους συμπαρασταθούν!!!
Διαβάζουμε την είδηση στα ρεπορτάζ και παθαίνουμε πραγματικά την πλάκα μας! Ιδιαίτερα εμείς οι παλαιότεροι που έχει περάσει μπροστά από τα μάτια μας όλη η εξέλιξη της λεγόμενης τυφλής βίας μ’ αφορμή τον προσδιορισμό σε μία ομάδα. Ποτέ δεν ήταν έτσι τα πράγματα! Εχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο εδώ και πολύ καιρό…
Όσοι δεν το βλέπουν και ενέταξαν κι αυτό το αιματηρό περιστατικό στα στενά όρια του οπαδισμού και της βίας εντός και εκτός γηπέδων, είναι νυχτωμένοι βαθιά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κανονικό παρακράτος που θρέφεται πέρα απ’ όλα τα άλλα και γύρω – γύρω από τις ομάδες με την ανοχή της κοινωνίας!
Δεν είναι θέμα ομάδας ή ομάδων. Δεν μπορεί να ενοχοποιούνται τεράστιες αθλητικές οντότητες όπως ο ΠΑΟΚ που έχει μάλιστα συγκεκριμένες καταβολές και είναι ένα απόλυτα λαϊκό κι αγαπητό, σε εκατομμύρια ανθρώπους, σωματείο!
Οπαδισμός και αγάπη για μια ομάδα, δεν σημαίνει μίσος στον αντίπαλο και έγκλημα! Έχουμε μπερδέψει τα μπούτια μας! Το ότι στα γήπεδα ως μεγάλοι κοινωνικοί χώροι μπορεί να παρεισφρήσει κάθε καρυδιάς καρύδι, είναι μια άλλη συζήτηση.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με συγκεκριμένα κοινωνικά αίτια και παράγοντες που γεννούν και θρέφουν το φαινόμενο. Εδώ πλέον έχουμε ξεφύγει για τα καλά και η δολοφονία του Αλκη ήταν απλώς το αποτέλεσμα όλης αυτής της αναβάθμισης!
Εδώ πλέον ασπίδα προστασίας στην αθλιότητα που ξεχειλίζει πρέπει να μπουν όλοι όσοι εξακολουθούν να διατηρούν την ανθρώπινη υπόσταση! Ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Να κάτσουμε, δηλαδή, στ’ αυγά μας να μη μπλέξουμε. Να μην πάμε στο γήπεδο, να μη βγαίνουμε στο δρόμο, να μην πάμε πουθενά!
Να κλειστούμε μέσα σε μία γυάλα για να είμαστε ασφαλείς. Ετσι ακριβώς μας θέλουν! Αβουλα, διαιρεμένα σε ασήμαντες μονάδες και φοβισμένα ανθρωπάκια.
Αν το επιτρέψουμε αυτό, θα κατρακυλήσουμε ακόμη πιο κάτω…
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Η συζήτηση για τους απινιδωτές και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξάγονται τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, δεν πρέπει να σταματήσει, ούτε μπορεί να συνεχίζεται μόνο από τα μέσα ενημέρωσης και όσους δημοσιογράφους επιχειρούν να το αναδείξουν!
Σε χλωρό κλαρί
Η όλη ουσία της υπόθεσης είναι να συνεχιστεί και να παραμείνει επίκαιρη από την ίδια την κοινωνία. Στην προκειμένη περίπτωση απ’ όλους όσοι βρίσκονται στα γήπεδα. Προπονητές, αθλητές, παράγοντες, φίλαθλοι. Αυτοί είναι που δεν πρέπει να αφήσουν σε χλωρό κλαρί τους υπεύθυνους μέχρι να παρθούν στοιχειώδη μέτρα…
Να απαιτούν
Κι όσο θα απομακρυνόμαστε από την ημέρα που ο Ηλίας έχασε τη ζωή του στο γήπεδο (ζούμε και στην εποχή της ταχύτητας που το ένα γεγονός σκεπάζει αυτό που προηγήθηκε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα), άλλο τόσο θα πρέπει όσοι συγκροτούν τον κορμό του ερασιτεχνικού ποδοσφάιρου να απαιτούν και να μην ξεχάσουν το παλικάρι που έφυγε τόσο άδικα…
———————-
«Σ’ αυτή τη στιγμή του πανικού φοβούμαι εκείνους που φοβούνται»
Βίκτωρ Ουγκώ – Γάλλος συγγραφέας
