Tη σημαντική θέση που κατέχει στη διεθνή αγορά το ελληνικό βαμβάκι, την οποία όμως μπορεί να βελτιώσει σημαντικά αν αντιμετωπιστούν τρεις αδυναμίες του (κυτίο χρώματος,
ξένες ύλες, τυοποποίηση), ανέδειξε στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Βάμβακος ο Δρ. Νταράουσε Μωχάμεντ Προϊστάμενος του Εθνικού Κέντρου Ταξινόμησης Βάμβακος Καρδίτσας.
Ο κ. Νταράουσε ήταν ένας εκ των ομιλητών στην εκδήλωση που διοργάνωσαν η Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος σε συνεργασία με τον ΕΛΓΟ Δήμητρα. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης που πραγματοποίησε για την πορεία της ποιότητας του Ελληνικού Βαμβακιού από το 2016 μέχρι σήμερα, απέδειξε ότι το Θεσσαλικό βαμβάκι διαθέτει τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά σε όλη τη χώρα.
Το ποιοτικότερο
Πιο συγκεκριμένα, όπως είπε, παρουσιάζοντας και τους σχετικούς πίνακες που παραθέτουμε,
η Θεσσαλία εχει τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά στο βαμβάκι (μήκος, αντοχή και micronaire, κυτίο χρώματος) από όλες τις περιφέρειες, αλλά έχει αυξημένες ξένες ύλες. Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των περιφερειών στην ποιότητα που οφείλονται στις κλιματολογικές συνθήκες, και ίσως και στη διαφορετική κατανομή ποικιλιών.
Αδυναμία η εξάρτηση από δύο αγορές
Χαρακτήρισε «αδυναμία» την εξάρτηση του ελληνικού βαμβακιού από δυο αγορές, της Τουρκίας και της Αιγύπτου.
Στις δυο αυτές χώρες εξάγεται το 85% του βαμβακιού, ενώ υπογράμμισε ότι στη φετινή χρονιά η ζήτηση από τις δυο αυτές χώρες ήταν μικρή πράγμα που δημιούργησε πρόβλημα στη διάθεση του ελληνικού βαμβακιού.
Πρόσθεσε μάλιστα ότι ο προσφάτως φονικός σεισμός στην Τουρκία έχει προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στα κλωστήρια της γειτονικής χώρας.
Σημείωσε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να στραφεί και σε άλλες αγορές, αλλά για να γίνει αυτό θα
πρέπει να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες στην ποιότητα και στην τυποποίηση. Μίλησε για το υψηλό κόστος παραγωγής που δημιουργεί τεράστια ζητήματα στον παραγωγικό κόσμο, ενώ στάθηκε στη σημασία των οργανωμένων συλλογικών σχημάτων για να ξεπεραστούν τα περισσότερα προβλήματα αλλά και για την παραγωγή ενός πιο ομοιόμορφου προϊόντος
σε μεγάλες ποσότητες (μεγάλος αριθμός δεμάτων-παρτίδες) με χαμηλότερο κόστος παραγωγής.
Μεταξύ άλλων ο κ. Νταράουσε αναφέρθηκε στα έργα που υλοποιεί το Εθνικό Κέντρο από το
2016 για την ποιότητα του ελληνικού βαμβακιού.
«Από τα παραπάνω έργα το Εθνικό Κέντρο Ταξινόμησης Βάμβακος έχει δημιουργήσει ένα πληροφοριακό σύστημα (Εθνικός Φάκελος Ποιότητας) για την ποιότητα του ελληνικού βαμβακιού και των καλλιεργούμενων ποικιλιών.
Ο στόχος είναι η βελτίωση της ποιότητας – ανταγωνιστικότητας του ελληνικού βαμβακιού για καλύτερη τοποθέτησή του στη διεθνή αγορά. Πρώτη φορά αποκτά η χώρα σημαντικά εργαλεία που έχουν συμβάλλει στην επίτευξη του στόχου της ποιότητας και ως εκ τούτου
απομένει να γίνουν και άλλες ενέργειες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του προϊόντος όπως:
1) Η δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της αλυσίδας (κοινή προσπάθεια),
2) Η εκπαίδευσηενημέρωση των παραγωγών σε θέματα ποιότητας, αγοράς και διαχείρισης προϊόντος
3) Η δημιουργία σχήματος συνεργασιών (π.χ. Cluster) μεταξύ φορέων (Ερευνητικά – Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Υπηρεσίες κτλ.) και μελών της αλυσίδας βάμβακος, που θα καταλήξει σε μια στρατηγική για την ποιότητα, τί παράγουμε και για ποιά αγορά
4) Η δημιουργία συστήματος αντιστοιχίας τιμής-ποιότητας για να δοθεί κίνητρο στον επιμελή παραγωγό που παράγει ποιοτικό προϊόν» επισήμανε μεταξύ άλλων.
Παρουσίασε τα δεδομένα της ποιότητας του ελληνικού βαμβακιού σε βάθος 6ετίας και επισήμανε ότι «το ελληνικό βαμβάκι έχει καλή θέση στη διεθνή αγορά, μπορεί όμως να έχει ακόμα καλύτερη θέση αν βελτιωθούν οι τρείς αδυναμίες, το κυτίο χρώματος, οι ξένες ύλες και η τυποποίηση ».
Μέτρα για τις αδυναμίες
στην ποιότητα
Αναφερόμενος στα μέτρα για την αντιμετώπιση των αδυναμιών στην ποιότητα σημείωσε:
Για το χρώμα:
α) Συλλογή του βαμβακιού σε κατάλληλες συνθήκες υγρασίας (όχι πρωινές και βραδινές ώρες),
β) Αποφυγή αποθήκευσης του σύσπορου σε υγρασία >12%-13%,
γ) Όταν το βαμβάκι έχει υψηλή υγρασία (>13-14%), θα πρέπει να μεταφερθεί άμεσα για
εκκόκκιση,
δ) Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην εκκόκκιση των υγρών βαμβακιών και να μη γίνεται ανάμειξη με άλλα ξηρά βαμβάκια (Δυο παράγοντες που καθορίζουν το χρώμα είναι η υγρασία και η διαχείριση του προϊόντος)
Για τις ξένες ύλες:
α) Χρήση κατάλληλων συλλεκτικών, κατάλληλη ταχύτητα και συντήρηση, β) Καταπολέμηση ζιζανίων και γ) Αποφύλλωση όχι με καυστικές ουσίες (ζιζανιοκτόνα) που δημιουργούν σοβαρά προβλήματα, κυρίως πολύ λεπτή σκόνη (ξήρανση και όχι πτώση των φύλλων).
Για την τυποποίηση: α) Αποφυγή ανάμειξης διαφορετικών ποιοτήτων (ομαδοποίηση ποικιλιών), β) Δημιουργία συλλογικών σχημάτων που μπορούν να παράγουν μεγάλες ποσότητες για να εκκοκκιστούν χωριστά (καλύτερη οργάνωση).
Μέτρα για τις αδυναμίες
στην βαμβακοκαλλιέργεια
Τέλος για την αντιμετώπιση των αδυναμιών της καλλιέργειας επισήμανε:
«Ο περισσότερες αδυναμίες στη βαμβακοκαλλιέργεια, το υψηλό κόστος παραγωγής, αδυναμία στην τυποποίηση, αδυναμία παραγωγής μεγάλων παρτίδων ομοιόμορφου προϊόντος οφείλονται κυρίως στον πολυτεχνισμό, σε έλλειμμα εκπαίδευσης- ενημέρωσης και στην έλλειψη συνεργασιών.
Ο κοινός παρονομαστής της επίλυσης των κυρίων προβλημάτων είναι η δημιουργία οργανωμένων συλλογικών σχημάτων παραγωγής. Συλλογικό σχήμα σημαίνει:
-Χαμηλότερο κόστος παραγωγής και καλύτερη διαπραγμάτευση
-Καλύτερη και πιο ευέλικτη εκπαίδευση
-Καλύτερη ποιότητα- τυποποίηση
-Καλύτερη προώθηση και υιοθέτηση της νέας τεχνολογίας στη διαχείριση της καλλιέργειας και με χαμηλότερο κόστος για τον παραγωγό
-Καλύτερο σχεδιασμό, καλύτερη ένταξη των παραγωγών στην αλυσίδα βάμβακος και στην προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας.
