Οι φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις πάντως είναι μέσα στις 3-4 μεγαλύτερες που έχουν γίνει στο Ν. Καρδίτσας και στη χώρα, μετά από εκείνες στα μέσα της δεκαετίας του ’90 με τη Βιοκαρπέτ και του 2016 που για πρώτη φορά τα τρακτέρ πέρασαν μπροστά από τη Βουλή.
Η αγωνιστική διάθεση των αγροτών είναι αποτέλεσμα του μεγέθους των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και διογκώνονται χρόνο με το χρόνο. Μόνο την τελευταία 10ετία οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις μειώθηκαν κατά 26% και οι αγροτικές εκτάσεις κατά 18%.
Στα γενικότερα ζητήματα που έχουν οξυνθεί, με κυριότερο εκείνο του κόστους καλλιέργειας (πετρέλαιο, ρεύμα), οι αγροκτηνοτρόφοι στον Θεσσαλικό κάμπο έχουν να αντιμετωπίσουν τις πρωτοφανείς ζημιές από τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου και τον ορατό κίνδυνο να μείνουν ακαλλιέργητες εκτάσεις εξαιτίας των κατεστραμμένων αγροτικών υποδομών.
Είναι λογικό στους αγρότες των μπλόκων να φάνηκε «αστεία» η πενιχρή επιστροφή του ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο σε δύο δόσεις μάλιστα (από τη στιγμή που για πλήρη φοροαπαλλαγή υπάρχουν τα δημοσιονομικά περιθώρια τα οποία ευαγγελίζεται η κυβέρνηση). Στο υπουργείο πάντως, δήλωναν αισιόδοξοι ότι οι αγρότες με ικανοποίηση και ωριμότητα θα επεξεργαστούν τα μέτρα. Πουλιά πιάνουν στον αέρα…
Κ.Π.
