Κάθε φορά που περιπλανόμαστε στα βουνά και τις κορυφές, όπως στη Νιάλα Αγράφων, αντικρίζουμε τις δραστηριότητες, τις άλλοτε ασχολίες που κρατούσαν ανθρώπους ενεργούς και δεμένους με τον τόπο, ακόμη και στα πιο απόκρημνα σημεία.
Το ανθρώπινο χέρι, η παρέμβαση ψηλά στα ορεινά, που δυστυχώς σήμερα γίνεται για τις εγκαταστάσεις των ΑΠΕ, το βλέπαμε κάποτε μέσα από τις όρθιες στάνες και τα μαντριά που κατασκεύαζαν οι ορεινοί κτηνοτρόφοι.
Εκεί λοιπόν, παρατηρούμε είτε τις λίγες ενεργές γωνίες από τους εναπομείναντες κτηνοτρόφους, είτε απομεινάρια αυτής της ασχολίας που άφηνε τα σημάδια παλιότερα σε πλαγιές και οροπέδια των βουνών, και έπαψε σήμερα να υφίσταται.
Έχει μια ησυχία εκεί ψηλά, ανάμεσα σε αυτές τις εστίες δραστηριότητας και τις συνήθειες που πήγαιναν πλάι κάποτε με τους κανόνες της ορεινής ζωής.
Βρίσκονται και τώρα στο διάβα μας, σε μια βόλτα στις παρυφές των ορεινών περιοχών, ίσως εγκαταλελειμμένα σημεία, πιθανόν και μισογκρεμισμένα, με ελάχιστες πιθανότητες να αναβιώνει ακόμη η μετακινούμενη κτηνοτροφία, τα κοπάδια από το ένα μέρος στο άλλο.
Δ.Γ.
