«Ήρθε η ώρα να ανοίξει η συζήτηση για την αναδιάρθρωση καλλιεργειών. Δεν θα γίνει κανένας αιφνιδιασμός. Δεν θα γίνει κάτι ερήμην των εκπροσώπων του πρωτογενή τομέα της περιοχής, ούτε ερήμην της αυτοδιοίκησης», επισήμανε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων Λευτέρης Αυγενάκης μιλώντας για το τι προβλέπει η μελέτη των Ολλανδών για την πληγείσα Θεσσαλία.
Ενώ πρόσθεσε:
«Το νούμερο ένα θέμα είναι το νερό (…) Έχουμε πλέον εικόνες μπροστά μας, όπως αυτές της Θεσσαλίας, που νερό έχουμε και νερό δεν έχουμε. Και όπως και πριν την πλημμύρα του Νεπάλ, το πρόβλημα της ξηρασίας, δηλαδή φαινομένων ερημοποίησης, ήταν εντονότατα. Και “καπάκι” είδαμε και την άλλη πλευρά. Τέτοια φαινόμενα δυστυχώς θα έχουμε, όπως λένε τουλάχιστον και ειδικότεροι από εμένα».
Προφανώς στο στόχαστρο βρίσκεται η βαμβακοκαλλιέργεια εντελώς άδικα λόγω του ετήσιου ελλείμματος νερού, περίπου 460 εκατομ. κυβ, μέτρων ανέφερε προχθές στην εσπερίδα της ΔΟΒ στα Φάρσαλα ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας Σημείωσε όμως ότι για αυτό το έλλειμμα δεν ευθύνεται το βαμβάκι που είναι το λιγότερο υδροβόρο από όλες τις εαρινές ποτιστικές καλλιέργειες, αλλά οι πολιτικές αστοχίες, ενώ επανέλαβε πως η προτροπή μελετών για μείωση της καλλιέργειας βαμβακιού είναι “αιτία πολέμου για τη Θεσσαλία”.
Από την πλευρά του ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης Εκκοκκιστών και διευθυντής της ΕΠΙΛΕΚΤΟΣ Απόστολος Δοντάς μιλώντας στο “Μαγκαζίνο της Θεσσαλίας” ανέφερε πως το βαμβάκι μπορεί να αποτελέσει πηγή ανάπτυξης για τη Θεσσαλία, να συγκρατήσει τον ντόπιο πληθυσμό με επενδύσεις ανάπτυξης νέων κλωστοϋφαντουργικών μονάδων σύγχρονων αυτοματοποιημένων που απαιτούν εξειδικευμένο προσωπικό.
“Το βαμβάκι μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού σήματος μπαίνει σε μια φάση, τέτοια που θα μπορούσε να χτιστεί ένα μέλλον ευοίωνο για τη Θεσσαλία και να υπάρξει μια αντιστάθμιση του ΑΕΠ που χάθηκε και θα χαθεί για τα προσεχή χρόνια από τις καταστροφές που προκάλεσαν οι θεομηνίες του περασμένου Σεπτέμβρη” ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Δοντάς, για να συνεχίσει “Η Ευρώπη περνά σε μια φάση που αναζητά πάλι βαμβακερά υφάσματα φιλικά προς το περιβάλλον με ελάχιστο ενεργειακό αποτύπωμα που δεν θα φεύγουν ως εκκοκκισμένο βαμβάκι από την Ελλάδα για να φτάνουν στα κλωστήρια του Βιετνάμ και στη συνέχεια κάνοντας πλέον και τον περίπλου της Αφρικής λόγω των Χούθι στην Ερυθρά θάλασσα που αποκλείουν την πρόσβαση στο Σουέζ, να επιστρέφουν στην Ελλάδα και τις αγορές της Ευρώπης ως βαμβακερά ρούχα και μη ξεχνάμε ότι το ελληνικό είναι το μοναδικό παγκοσμίως μη γενετικά τροποποιημένο βαμβάκι”
Και ο κ. Δοντάς κατέληξε λέγοντας πως με επενδύσεις 600 έως 700 εκατ. ευρώ στη Θεσσαλία σε σύγχρονα κλωστήρια μπορεί αν υπάρξει τζίρος 20 δις ευρώ την προσεχή δεκαετία που να δώσει χιλιάδες θέσεις εργασίας υψηλά αμειβόμενες, αφού πλέον περνάμε από τα εντάσεως εργασίας σε εντάσεως τεχνολογίας εργοστάσια.
