Χρειάζεται όραμα και σχέδιο για την ανάπτυξη του Ν. Καρδίτσας

Όταν ο «Nέος Αγών» έγραφε πριν από 40 χρόνια για την ανάγκη ίδρυσης βιομηχανιών με επίκεντρο τον πρωτογενή τομέα

Είναι εμφανές ότι ο Ν. Καρδίτσας βιώνει τα αποτελέσματα της μη ισόρροπης ανάπτυξης μεταξύ Αθήνας και επαρχίας, αλλά και ενδοπεριφερειακά, παρά τις δυνατότητες και προϋποθέσεις που έχει για να πρωταγωνιστήσει. Το αποτυπώνουν άλλωστε και μια σειρά οικονομικών στατιστικών δεικτών, τα στοιχεία των οποίων παρουσιάζουμε με συνεχή αρθρογραφία.

Του Κώστα Παλαιού

Στο πέρασμα των δεκαετιών, η «ψαλίδα» σε μια σειρά σημαντικών οικονομικών, κοινωνικών και γενικότερα αναπτυξιακών δεικτών έχει «ανοίξει» μεταξύ της περιοχής μας και της υπόλοιπης Θεσσαλίας, ιδίως της ανατολικής.

Ένας τέτοιος χαρακτηριστικός δείκτης είναι αυτός του παραγωγικού δυναμισμού, με τη θέση του Νομού Καρδίτσας να είναι ιδιαίτερα δυσμενής. Τα δεδομένα αυτού του δείκτη τον καθιστούν ιδιαίτερα σημαντικό για το αναπτυξιακό μέλλον κάθε περιοχής, καθώς πρόκειται για έναν σύνθετο δείκτη που απαρτίζεται από επιμέρους δεδομένα όπως η Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία, η ανεργία, η παραγωγικότητα της εργασίας κ.α.

Ο Ν. Καρδίτσας, όπως αποτυπώνεται στο σχετικό χάρτη που παραθέτουμε στη συνέχεια, καταλαμβάνει μια από τις τελευταίες θέσεις της κατάταξης στο σύνολο της χώρας, ενώ και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας βρίσκεται πολύ χαμηλότερα σε σχέση με τους άλλους νομούς.

Ο χάρτης που αποτυπώνει τον παραγωγικό δυναμισμό των περιοχών

Ο «Νέος Αγών» τέτοιες ημέρες πριν 40 χρόνια έγραφε για την ανάγκη ίδρυσης βιομηχανιών


Η ανάπτυξη που δεν ήρθε,
παρά τις δυνατότητες

Ζητούμενο για τον τόπο στο πέρασμα των δεκαετιών ήταν η υλοποίηση ενός οράματος για την ανάπτυξη του Νομού.
Δεν ήρθε ποτέ στον τόπο η βιομηχανική ανάπτυξη, με επίκεντρο φυσικά τον πρωτογενή τομέα, προς όφελος των χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών, των τοπικών κοινωνιών της Καρδιτσιώτικης υπαίθρου και συνολικότερα της τοπικής οικονομίας του Νομού.
Στο διάβα των ετών μάλιστα δεν αξιοποιήθηκε καταλλήλως και η Βιομηχανική Περιοχή στους Γοργοβίτες. Κι αυτό παρότι η περιοχής μας διαθέτει κεντροβαρή γεωγραφική θέση, όντας το σταυροδρόμι μεταξύ ανατολικής- δυτικής ηπειρωτικής χώρας και βορρά- νότου ειδικά με τον Ε-65 που βαδίζει στο τελικό στάδιο της ολοκλήρωσης. Ωστόσο, οι πλημμύρες του «Ιανού» και του «Ντάνιελ», χτύπησαν τον «κώδωνα» ότι πρέπει να διαφυλάξουμε τα βασικά για να προσελκύσουμε ως τόπος οποιαδήποτε επένδυση: δηλαδή την αντιπλημμυρική θωράκιση του Νομού. Ποιος θα προχωρήσει σε μια μεγάλη επένδυση, όταν αυτή θα κινδυνεύει να πλημμυρίσει;

Πριν από 40 χρόνια
Πριν από 40 χρόνια τέτοια εποχή, ο «Νέος Αγών» της εποχής έγραφε για την ανάγκη ίδρυσης βιομηχανιών με σκοπό την ανάπτυξη του Ν. Καρδίτσας.
Συγκεκριμένα έγραφε: «τεράστιες είναι οι δυνατότητες ανάπτυξη του Ν. Καρδίτσας, αλλά επιβάλλεται να δοθεί έμφαση στην ίδρυση και λειτουργία βιομηχανικών μονάδων που θα χρησιμοποιούν σαν πρώτη ύλη τα γεωργικά εφοδια και ειδικότερα το βαμβάκι του οποίου η παραγωγή καλύπτει το 1/3 της συνολικής στη χώρα μας.
Η διαπίστωση αυτή περιέχεται σε ενδιαφέρουσα έρευνα του ΟΑΕΔ που έγινε σε πανελλήνια κλίμακα για την καταγραφή των προβλημάτων του επαγγελματικού χώρου και τη μελέτη των αναπτυξιακών δυνατοτήτων κάθε περιοχής χωριστά.
Στην έρευνα του ΟΑΕΔ για το γεωγραφικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας επισημαίνονται και τα εξής: Όπως συμβαίνει και σε άλλες περιοχές της χώρας έτσι και στη Θεσσαλία η ανάπτυξη δεν παρουσιάζει ομοιομορφία σε όλο το Θεσσαλικό χώρο. Τα Τρίκαλα και η Καρδίτσα έχουν πολύ μικρή μεταποιητική δραστηριότητα. Στη Λάρισα η μεταποίηση αναπτύχθηκε περισσότερο ενώ στο Βόλο που θεωρείται βιομηχανική περιοχή αναπτύχθηκαν περισσότερο μηχανολογικοί – μηχανουργικοί κλάδοι όπως πχ. σιδηρές κατασκευές, τα μηχανουργεία, χυτήρια κ.λπ.
Οι προοπτικές ανάπτυξης της Θεσσαλίας είναι ευνοϊκότερες σε μερικές περιοχές της όπως π.χ. στη Λάρισα και περιφέρεια Βόλου.
Γενικότερα ομως οι δυνατότητες ανάπτυξης είναι μεγάλες όταν πρόκειται για ίδρυση και λειτουργία βιομηχανικών μονάδων που χρησιμοποιούν σαν πρώτη ύλη γεωργικά προϊόντα. Κάτι ανάλογο μπορούμε να πούμε για τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας. Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις και προοπτικές και έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της έρευνας που κάναμε καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα. Είναι ανάγκη να λειτουργήσουν προγράμματα για τις ειδικότητες κλωστοϋφαντουργών, μηχανικών γεωργικών μηχανημάτων, εφαρμοστών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, επιπλοποιών και τεχνιτών επεξεργασίας ξύλου (Τρίκαλα – Καρδίτσα). Στο Βόλο και τη Λάρισα ζητούνται οι ηλεκτρολογικοί και μηχανολογικοί κλάδοι».

Η καθετοποιημένη παραγωγή
θα εκτόξευε την προστιθέμενη αξία

Σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε υπογραμμίσει το γεγονός ότι το βαμβάκι και η καλλιέργειά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη τις τελευταίες δεκαετίες με τον κάμπο της Καρδίτσας και της Θεσσαλίας συνολικότερα, κατ’ επέκταση με την κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου.
Το βαμβάκι φιγουράρει ψηλά στις εξαγωγές της χώρας, ενώ αποτελεί το δεύτερο κυριότερο εξαγώγιμο προϊόν στο Νομό Καρδίτσας, με βάση τα δεδομένα του 2021.
Να σημειώσουμε ότι για 100.000 στρέμμα βαμβακοκαλλιέργειας στη Θεσσαλία και με μια μέση απόδοση στα 400 κιλά, η προστιθέμενη αξία της πρωτογενούς παραγωγής ανέρχεται στα 19 εκατομμύρια ευρώ. Με τις εξαγωγές στο εξωτερικό, στον δευτερογενή τομέα η προστιθέμενη αξία ανεβαίνει 31 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο χάνεται πολύτιμη προστιθέμενη αξία από την απουσία βιοτεχνιών και βιομηχανιών νήματος, που θα μετατρέψουν το βαμβάκι σε βαμβακερά υφάσματα και ενδύματα.

Aναλυτικότερα στην εφημερίδα Νέος Αγών