Aπό τις Εκδόσεις ΦΑΟΣ τού Ηλία Καρκαλέτσου (Μεγ. Αλεξάνδρου 34, Καρδίτσα) εκδόθηκε αυτές τις ημέρες το 17ο βιβλίο τού συνεργάτη μας Νικολάου Κατοίκου, με τίτλο «Αγώνες για τα αυτονόητα (1968-2024)».
Μέσα στα 56 χρόνια, από το τέλος τής δεκαετίας τού 1970 μέχρι σήμερα, ο συγγραφέας ασχολήθηκε με 59 θέματα (κοινωνικά, ιστορικά, πολιτιστικά και άλλα), παίρνοντας δημόσια θέση με επιστολές και με άρθρα στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο.
Μερικά από τα ενδιαφέροντα θέματα – προβλήματα του βιβλίου είναι τα εξής: Η απόσπαση του π. Κυριακού Τσολάκη. Η κακοποίηση της Κοιμωμένης τών Αγράφων, H στέγαση του νέου Τμήματος Τροφίμων στην Καρδίτσα. Η απομάκρυνση του Α΄ Λυκείου Καρδίτσας από τον ιστορικό του χώρο, Η διαμάχη για το Μνημείο τού Υψώματος 731, Η αγιοποίηση του Αναστασίου Γορδίου, Η ανάδειξη της Θεσσαλικής Επανάστασης του 1878.
Ακόμη: Η αδιαφορία τών Φορέων τής Καρδίτσας για την έκδοση των γραπτών καταλοίπων τού Καθηγητή Γεωργίου Κούτρα, Φροντιστές τής Καρδίτσας ονομάζουν Σχολεία τά Φροντιστήριά τους, Επιστολή για τις ξενόγλωσσες επιγραφές, Πρόταση να τιμηθεί η ημέρα απελευθέρωσης της περιοχής Φαναρίου (18-8-1881), Πρόταση στον Δήμο Πλαστήρα να τιμηθεί ο κορυφαίος Μεσενικολίτης Φιλόλογος Απόστολος Κρανιάς.
Επίσης: Η σχεδιαζόμενη ανάπλαση του Παυσιλύπου Καρδίτσας ως περιττή και επιζήμια, Η Επιτροπή Αγώνος για την Αβασίλευτη Δημοκρατία (1974), Ερωτήματα για τα σημερινά πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα, Όχι υπερβολικούς αθλητικούς πανηγυρισμούς και άλλα.
Πολύ λίγα προβλήματα (τοπικά ή γενικότερα) επιλύθηκαν ώς τώρα, αλλά χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια, ή και δεκαετίες ολόκληρες.
Παραθέτουμε εφεξής τον πρόλογο του βιβλίου:
ΤΟ ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Γεννημένος στον Κλειτσό Ευρυτανίας, μεγάλωσα στους Σοφάδες, αλλά τα περισσότερα χρόνια τής επαγγελματικής μου ζωής τα πέρασα στην Καρδίτσα (ως Φροντιστής και ως Καθηγητής Λυκείου). Συγκεκριμένα, έμεινα στην Καρδίτσα 41 συναπτά έτη (από το 1966 μέχρι το 2007). Περί το τέλος τού 2007 μετοίκησα οικογενειακώς στην Καλαμπάκα, χωρίς να κόψω ποτέ τους δεσμούς μου και να διακόψω και το στενό ενδιαφέρον μου για τους Σοφάδες και για την Καρδίτσα.
Παράλληλα με το εκπαιδευτικό έργο μου, που πιστεύω ότι το άσκησα ευδοκίμως, ασχολήθηκα και με τα διάφορα προβλήματα της πόλης και του Νομού Καρδίτσας, καθώς και με ιστορικά και πολιτιστικά θέματα, ατομικά με τη δημοσίευση επιστολών ή άρθρων, και συλλογικά μέσω τριών Ενώσεων: της Ένωσης Επιστημόνων Νομού Καρδίτσας, της Κίνησης Ενεργών Πολιτών και της Εταιρείας Σύγχρονης Πολιτιστικής Ανάπτυξης (ΕΣΠΑ), στις οποίες Ενώσεις είχα συνεργαστεί με αξιόλογες προσωπικότητες του σύγχρονου Πολιτιστικού Κινήματος.
Οι παρεμβάσεις μου στα κοινά είχαν και έχουν χαρακτήρα άλλοτε συμβουλευτικόν και άλλοτε καταγγελτικόνŠ ενί λόγω διεκδικητικόν. Χωρίς να διασαλευτούν ποτέ οι φιλικές και ανθρώπινες σχέσεις μας, είχα αντιθέσεις με ανθρώπους τής Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης, πάντα όμως με ανιδιοτελή διάθεση και με έντονη επιθυμία για υπηρέτηση του γενικού καλού. Αυτό δείχνει η πλειάδα τών κειμένων μου, που είχα την πρόνοια να τα κρατήσω, για να μπορέσω τώρα να συνθέσω και να εκδώσω το παρόν βιβλίο, που αποτελεί βέβαια ιστορικό αποτύπωμα των προβλημάτων τής περιοχής μας επί μισόν και πλέον αιώνα (1968-2024).
Είναι κοινή η διαπίστωση ότι οι Αυτοδιοικητικοί και οι Πολιτικοί Άρχοντες κατά κανόνα δεν δέχονται υποδείξεις ή συμβουλές έμπειρων πολιτών, που συχνά αναγκάζονται να αγωνίζονται για αυτονόητα πράγματα. Η πόλη και η περιοχή μας θα ήταν σε καλύτερη μοίρα, αν η φωνή μερικών πολιτών εύρισκε ανταπόκριση. Συνήθως επικρατούν τα προσωπικά και τα μικροπολιτικά συμφέροντα. Οι καθαρές φωνές συνήθως απευθύνονται «εἰς ὦτα μή κουόντων». Όμως, η εθνική επιβίωση και η κοινωνική πρόοδος καθιστούν αναγκαία την αλλαγή νοοτροπίας όσο γίνεται πιο γρήγορα.
