Aπό τις ΕκδόσειςΦΑΟΣ τού Ηλία Καρκαλέτσου (Μεγ. Αλεξάνδρου 34, Καρδίτσα)εκδόθηκε αυτές τις ημέρεςτο 17ο βιβλίο τού συνεργάτη μας Νικολάου Κατοίκου, με τίτλο «Αγώνες γιατα αυτονόητα (1968-2024)».
Μέσα στα 56 χρόνια, απότο τέλος τής δεκαετίας τού1970 μέχρι σήμερα, ο συγγραφέας ασχολήθηκε με 59θέματα (κοινωνικά, ιστορικά,πολιτιστικά και άλλα), παίρνοντας δημόσια θέση μεεπιστολές και με άρθραστον ημερήσιο και περιοδικόΤύπο.
Μερικά από τα ενδιαφέροντα θέματα – προβλήματατου βιβλίου είναι τα εξής: Ηαπόσπαση του π. ΚυριακούΤσολάκη. Η κακοποίηση τηςΚοιμωμένης τών Αγράφων, H στέγαση του νέου Τμήματος Τροφίμων στην Καρδίτσα. Η απομάκρυνση του Α΄Λυκείου Καρδίτσας από τονιστορικό του χώρο, Η διαμάχη για το Μνημείο τούΥψώματος 731, Η αγιοποίηση του Αναστασίου Γορδίου, Η ανάδειξη τηςΘεσσαλικής Επανάστασηςτου 1878.
Ακόμη: Η αδιαφορία τών Φορέων τής Καρδίτσας για την έκδοση των γραπτώνκαταλοίπων τού ΚαθηγητήΓεωργίου Κούτρα, Φροντιστές τής Καρδίτσας ονομάζουν Σχολεία τάΦροντιστήριά τους, Επιστολή για τις ξενόγλωσσεςεπιγραφές, Πρόταση να τιμηθεί η ημέρα απελευθέρωσης της περιοχής Φαναρίου(18-8-1881), Πρόταση στον Δήμο Πλαστήρα να τιμηθεί οκορυφαίος ΜεσενικολίτηςΦιλόλογος Απόστολος Κρανιάς.
Επίσης: Η σχεδιαζόμενηανάπλαση του ΠαυσιλύπουΚαρδίτσας ως περιττή καιεπιζήμια, Η Επιτροπή Αγώνος για την Αβασίλευτη Δημοκρατία (1974),Ερωτήματα για τα σημερινάπολιτικά και οικονομικάαδιέξοδα, Όχι υπερβολικούςαθλητικούς πανηγυρισμούςκαι άλλα.
Πολύ λίγα προβλήματα(τοπικά ή γενικότερα) επιλύθηκαν ώς τώρα, αλλά χρειάστηκε να περάσουν πολλάχρόνια, ή και δεκαετίες ολόκληρες.
Παραθέτουμε εφεξής τον πρόλογο του βιβλίου:
ΤΟ ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Γεννημένος στον ΚλειτσόΕυρυτανίας, μεγάλωσαστους Σοφάδες, αλλά τα περισσότερα χρόνια τής επαγγελματικής μου ζωής ταπέρασα στην Καρδίτσα (ως Φροντιστής και ως Καθηγητής Λυκείου). Συγκεκριμένα,έμεινα στην Καρδίτσα 41συναπτά έτη (από το 1966μέχρι το 2007). Περί τοτέλος τού 2007 μετοίκησαοικογενειακώς στην Καλαμπάκα, χωρίς να κόψωποτέ τους δεσμούς μου καινα διακόψω και το στενόενδιαφέρον μου για τουςΣοφάδες και για την Καρδίτσα.
Παράλληλα με το εκπαιδευτικό έργο μου, που πιστεύω ότι το άσκησαευδοκίμως, ασχολήθηκα και με τα διάφορα προβλήματα της πόλης και τουΝομού Καρδίτσας, καθώςκαι με ιστορικά και πολιτιστικά θέματα, ατομικά με τηδημοσίευση επιστολών ήάρθρων, και συλλογικάμέσω τριών Ενώσεων: τηςΈνωσης ΕπιστημόνωνΝομού Καρδίτσας, της Κίνησης Ενεργών Πολιτών καιτης Εταιρείας ΣύγχρονηςΠολιτιστικής Ανάπτυξης(ΕΣΠΑ), στις οποίες Ενώσεις είχα συνεργαστεί μεαξιόλογες προσωπικότητεςτου σύγχρονου Πολιτιστικού Κινήματος.
Οι παρεμβάσεις μου στακοινά είχαν και έχουν χαρακτήρα άλλοτε συμβουλευτικόν και άλλοτεκαταγγελτικόνŠ ενί λόγωδιεκδικητικόν. Χωρίς να διασαλευτούν ποτέ οι φιλικέςκαι ανθρώπινες σχέσειςμας, είχα αντιθέσεις με ανθρώπους τής Πολιτικής καιτης Αυτοδιοίκησης, πάνταόμως με ανιδιοτελή διάθεσηκαι με έντονη επιθυμία γιαυπηρέτηση του γενικούκαλού. Αυτό δείχνει η πλειάδα τών κειμένων μου, πουείχα την πρόνοια να τα κρατήσω, για να μπορέσω τώρανα συνθέσω και να εκδώσωτο παρόν βιβλίο, που αποτελεί βέβαια ιστορικό αποτύπωμα των προβλημάτων τήςπεριοχής μας επί μισόν καιπλέον αιώνα (1968-2024).
Είναι κοινή η διαπίστωσηότι οι Αυτοδιοικητικοί και οιΠολιτικοί Άρχοντες κατά κανόνα δεν δέχονται υποδείξεις ή συμβουλές έμπειρωνπολιτών, που συχνά αναγκάζονται να αγωνίζονται για αυτονόητα πράγματα. Ηπόλη και η περιοχή μας θαήταν σε καλύτερη μοίρα, ανη φωνή μερικών πολιτών εύρισκε ανταπόκριση. Συνήθως επικρατούν ταπροσωπικά και τα μικροπολιτικά συμφέροντα. Οι καθαρές φωνές συνήθωςαπευθύνονται «εἰς ὦτα μή κουόντων». Όμως, ηεθνική επιβίωση και η κοινωνική πρόοδος καθιστούναναγκαία την αλλαγή νοοτροπίας όσο γίνεται πιο γρήγορα.
