Ανεξαρτήτως του μεγέθους και της πορείας τους ως εορταστικές διοργανώσεις, τόσο ο «Μύλος των Ξωτικών» όσο και ο «Βόλος μας μαγεύει» συνεχίζουν απτόητα για χρόνια στις δύο πόλεις της Θεσσαλίας και δεν υπάρχουν ούτε δεύτερες σκέψεις για ματαιώσεις, ούτε για υποτιθέμενες ριζικές αλλαγές.
Διευρύνονται, επεκτείνονται ως εορταστικά γεγονότα κάθε χρόνο, γίνονται ένα με την εκάστοτε τοπική κοινωνία. Μια συνήθη δραστηριότητα λοιπόν που κρατά συντροφιά τους κατοίκους των πόλεων έως και 1,5 μήνα, που φέρνει επισκέπτες και γενικότερη ικανοποίηση.
Να σκεφτείτε ότι υπάρχουν ως εορταστικά events παραπάνω από μια δεκαετία! Στην Καρδίτσα αντιθέτως, όποιες προσπάθειες κι αν έχουν γίνει είναι σύντομης λήξης, δεν μακροημερεύουν σε καμία των περιπτώσεων. Κι αν το σκεφτούμε κιόλας, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν το δικό μας πάρκο πρόκειται να είναι η «Παυσιλυπούπολη» ή το «Μαγεμένο Δάσος», διότι στο τέλος δεν μας έχει απομείνει κάτι από αυτές τις προσπάθειες. Ούτε για να βελτιώσουμε, ούτε για να συζητήσουμε, ούτε για να πάμε παρακάτω.
Κουράζουν οι απόπειρες για πάρκα και διακόπτονται οι όποιες προοπτικές, όταν εξ αρχής δεν υπάρχει συνεχή διάθεση για περαιτέρω αξιοποίηση. Και αυτή η νοοτροπία κρατά πολλά χρόνια στο Νομό μας. Δεν είναι κάτι καινούριο, και σίγουρα οι δυσκολίες συνέχισης των προσπαθειών δεν αφορούν μόνο το οικονομικό κομμάτι ως δικαιολογία.
Δ.Γ.
